Kobieta, która skłamała

Nie zastanawiałam się szczególnie nad wyborem tej książki, wyświetliła mi się na legimi, to ją przeczytałam. Nie uważam spędzonego nad nią czasu za stracony, ale nie była to również wybitna pozycja. Pomysł jak zwykle wydawał się ciekawy, ale wykonanie znowu zawiodło. Jeszcze tak w trakcie czytanie tak tego nie odczuwałam, ale na koniec, gdy już znałam całość, pozostał mi niedosyt. Fabuła można powiedzieć, że składa się z dwóch wątków, a przy czym ten dotyczący seryjnego mordercy tak naprawdę jest tylko dodatkiem, mającym zamieszać w głowie czytelnikowi. I nie byłoby w tym nic złego, gdyby nie poświęcono temu tak dużo czasu, czemuś, co na zakończenie zostało rozwiązane, jakby na odczep się, no bo trzeba było to skończyć i dać odpowiedź. Moje rozważania w przeważającej mierze dotyczyły tożsamości tego mordercy, by na koniec przekonać się, że tak naprawdę wszystko to było bezsensowne, bo to nie było clue tej fabuły, a ten seryjny morderca jest od początku podany na tacy.

I okej, to też nie byłoby takim okropnym zabiegiem, gdyby nie to, że ta główna oś była do bólu przewidywalna, rozwleczona, zwroty akcji były naciągane i mało zaskakujące, a motywy sprawców jakoś mało przekonujące. Na dodatek wszystko to było okraszone zbyt szczegółowymi opisami, co, jak zauważyłam, jest głównym problemem tego gatunku. Nie wiem dlaczego, ale często pojawiają się tu opisy, co bohater na siebie ubrał, co robił i jak wyglądał. Może przedstawienie takiej „codzienności” ma dodać realności, ale no litości, nie muszę po raz wtóry słyszeć, jaką kto miał sukienkę, jaką bluzę czy że załadowano zmywarkę.

Najbardziej jednak nie podobało mi się tłumaczenie sprawców. Jakby autorka chciała wzbudzić w czytelniku litość, żeby nie oceniali ich tu zbyt surowo. Jakby ich czyny były usprawiedliwione... Problem w tym, że to, co pchnęło sprawców do ich czynów, wcale nie zostało dobrze umotywowane. Jak więc mogłabym zrozumieć ich decyzje, jeśli ich przyczyny ich działań zupełnie mnie nie przekonały?

Nie jest to zła książka, raczej po prostu średnia, więc gdyby się ktoś zastanawiała czy wybrać „Kobietę, która skłamała”, czy coś innego z tego gatunku, to polecam wybrać coś innego, a po tę pozycję sięgnąć, gdy reszta tych dobrych nas zawiedzie.

Nie zastanawiałam się szczególnie nad wyborem tej książki, wyświetliła mi się na legimi, to ją przeczytałam. Nie uważam spędzonego nad nią czasu za stracony, ale nie była to również wybitna pozycja. Pomysł jak zwykle wydawał się ciekawy, ale wykonanie znowu zawiodło. Jeszcze tak w trakcie czytanie tak tego nie odczuwałam, ale na koniec, gdy już znałam całość, pozostał mi...

Niedawno przeczytałam bardzo wciągający thriller napisany przez Claire Douglas - dzięki niemu mój zastój czytelniczy zdecydowanie zmalał. Autorka należy do grona moich ulubionych 💜

Co mnie zaciekawiło?
Zabieg, na który trafiłam pierwszy raz w literaturze: oprócz klasycznych rozdziałów oraz z akcją równoległą są także osobne jako fragmenty książek, które napisała główna bohaterka (Emilia - pisarka, szczęśliwa żona oraz matka dwójki dzieci).
Okazuje się, że ktoś w realnym świecie wykorzystuje serię kryminalną autorki i tutaj pojawiają się standardowe pytania: kto i dlaczego? Czy grozi jej i jej rodzinie niebezpieczeństwo czy może to jednak tylko zbieg okoliczności?

"Kobieta, która skłamała" wciągnęła mnie już od pierwszej strony, przez całą swoją grubość akcja nie zwalnia, a sama Claire dawkuje czytelnikowi dreszczyk oraz podsuwa masę pomysłów na rozwiązanie tajemnicy. Lekkim piórem napisana, co jest charakterystyczną umiejętnością autorki dzięki czemu przeczytanie książki to tylko chwila.

Przyznam się, że w pewnym momencie trafiłam na rozwiązanie, jednak historia potoczyła się w taki sposób, że bardzo szybko się ono rozwiało (czasem jednak trzeba słuchać swojego nosa a nie autora😃).

Polecam💜 Zaskoczysz się 💜

Niedawno przeczytałam bardzo wciągający thriller napisany przez Claire Douglas - dzięki niemu mój zastój czytelniczy zdecydowanie zmalał. Autorka należy do grona moich ulubionych 💜

Co mnie zaciekawiło?
Zabieg, na który trafiłam pierwszy raz w literaturze: oprócz klasycznych rozdziałów oraz z akcją równoległą są także osobne jako fragmenty książek, które napisała główna...

Po przeczytaniu tej książki umęczona pomyślałam "o rany, ale to było słabe"...
To jest kolejna historia, która naprawdę miała potencjał i jestem przekonana, że można było lepiej to napisać. Jest to również kolejna historia o schemacie rodem z bajek Scooby Doo. Według mnie śmieszne budowanie napięcia na koniec rozdziałów, brak logiki, główna bohaterka irytująca, zakończenie przewidywalne, lektura ogólnie dla niewymagających czytelników. Naprawdę słabe. Nie mam nic więcej do dodania. Muszę zapamiętać, żeby nie sięgać po książki Claire Douglas.

Po przeczytaniu tej książki umęczona pomyślałam "o rany, ale to było słabe"...
To jest kolejna historia, która naprawdę miała potencjał i jestem przekonana, że można było lepiej to napisać. Jest to również kolejna historia o schemacie rodem z bajek Scooby Doo. Według mnie śmieszne budowanie napięcia na koniec rozdziałów, brak logiki, główna bohaterka irytująca, zakończenie...

Emilia– poczytna autorka kryminałów prowadzi spokojne życie w domu na przedmieściach z mężem i dwójką dzieci. Postanawia zakończyć serię swoich książek i uśmiercić główną bohaterkę. Wtedy wokół niej zaczynają dziać się dziwne, niepokojące rzeczy. Wydarzenia nawiązują do cyklu jej powieści, osaczają bohaterkę, wprowadzają ferment, lęk o siebie i bliskich.
Wspierana przez rodzinę i przyjaciółki próbuje poradzić sobie ze stalkingiem zgłaszając sprawę na policję i uruchamiając monitoring.
Wydarzenia fikcyjne splatają się z rzeczywistością, bohaterowie historii okazują się mniej zmyśleni niż zakładała pisarka. Emila jest przerażona dramatycznym rozwojem wypadków i tym, że jej życie zaczyna przypominać jej kryminalne powieści. Czuje się uwięziona w koszmarze, którego nie rozumie, nie wie komu może zaufać i jak daleko posunie się prześladowca.
Nie jest to zbyt oryginalny pomysł ale jego realizacja chyba jeszcze mniej interesująca. Dość nużąca historia, mnie niestety bardzo rozczarowała i nieco zmęczyła. Podążająca schematami historia z mało charyzmatycznymi bohaterami i emocjami, które przypominają stres przed sprawdzianem ;)

Emilia– poczytna autorka kryminałów prowadzi spokojne życie w domu na przedmieściach z mężem i dwójką dzieci. Postanawia zakończyć serię swoich książek i uśmiercić główną bohaterkę. Wtedy wokół niej zaczynają dziać się dziwne, niepokojące rzeczy. Wydarzenia nawiązują do cyklu jej powieści, osaczają bohaterkę, wprowadzają ferment, lęk o siebie i bliskich.
Wspierana przez...

Główna bohaterka wydawała mi się irytująca, ale sama historia bardzo ciekawa i nieoczywista.

Główna bohaterka wydawała mi się irytująca, ale sama historia bardzo ciekawa i nieoczywista.

Nie pamiętam już, kiedy ostatnio jakaś osoba autorska tak poprowadziła fabułę, że wszelkie moje podejrzenia co do zakończenia się nie sprawdziły. To bardzo odświeżające uczucie. Dodatkowo sama historia była całkiem prosta co daje ogromną satysfakcję z jej przeczytania. Zdecydowanie polecam tę pozycję.

Nie pamiętam już, kiedy ostatnio jakaś osoba autorska tak poprowadziła fabułę, że wszelkie moje podejrzenia co do zakończenia się nie sprawdziły. To bardzo odświeżające uczucie. Dodatkowo sama historia była całkiem prosta co daje ogromną satysfakcję z jej przeczytania. Zdecydowanie polecam tę pozycję.

Całość na feminadomi.pl
Ze wszystkich do tej pory przeczytanych książek Claire Douglas, ta podobała mi się najbardziej. Nie mogę się do niczego przyczepić. Zarówno sposób opowiadania historii, jak i plot twisty a nawet samo zakończenie powieści mnie w pełni usatysfakcjonowały. "Kobieta, która skłamała" to taka książka, którą po skończeniu odkładamy z myślą: to było dobre!

Całość na feminadomi.pl
Ze wszystkich do tej pory przeczytanych książek Claire Douglas, ta podobała mi się najbardziej. Nie mogę się do niczego przyczepić. Zarówno sposób opowiadania historii, jak i plot twisty a nawet samo zakończenie powieści mnie w pełni usatysfakcjonowały. "Kobieta, która skłamała" to taka książka, którą po skończeniu odkładamy z myślą: to było...

Jako fanka thrillerów psychologicznych z zaciekawieniem sięgnęłam po kolejną pozycje z tego gatunku. Lekko się czyta, choć sporo zamieszania w samej akcji, momentami fabuła wydawała się nieco rozwlekła. Nie dołączę do wszystkich mega pozytywnych opinii, pozostanę przy dobrej 6.

Jako fanka thrillerów psychologicznych z zaciekawieniem sięgnęłam po kolejną pozycje z tego gatunku. Lekko się czyta, choć sporo zamieszania w samej akcji, momentami fabuła wydawała się nieco rozwlekła. Nie dołączę do wszystkich mega pozytywnych opinii, pozostanę przy dobrej 6.

Przepadłam. To jest dokładnie ten typ, który lubię i który przeciwstawił się wszystkim przeciwnościom wczorajszego dnia - zapomniałam o zmęczeniu, zapomniałam o spaniu, ba, zapomniałam o obiedzie nawet. Wciągnęłam się bez reszty i próbowałam odnaleźć w gąszczu tajemnic, bo im dalej, tym wiedziałam mniej, a jeśli już miałam jakieś podejrzenia, to autorka zapewne uśmiechała się pod nosem w takcie pisania, bo po chwili znowu nic nie wiedziałam. Nie przewidziałam nic, zaskoczyła mnie końcówka i ostateczne rozwiązanie. Trafia do mnie to niedokończone zdanie na końcu książki, które pozwala zinterpretować zakończenie we własny sposób. To dokładnie ten typ, przy którym na nowo odkrywam miłość do gatunku i ciągle chcę więcej!

Przepadłam. To jest dokładnie ten typ, który lubię i który przeciwstawił się wszystkim przeciwnościom wczorajszego dnia - zapomniałam o zmęczeniu, zapomniałam o spaniu, ba, zapomniałam o obiedzie nawet. Wciągnęłam się bez reszty i próbowałam odnaleźć w gąszczu tajemnic, bo im dalej, tym wiedziałam mniej, a jeśli już miałam jakieś podejrzenia, to autorka zapewne uśmiechała...

"KOBIETA, KTÓRA SKŁAMAŁA" - Claire Douglas
Sama nie wiem jak to ująć, no cóż spodziewałam się więcej napięcia, zagmatwana, a była.... przewidywalna.
W dodatku... ale o tym potem.
Znana pisarka Emilii wychowuje nastoletnią córkę z poprzedniego małżeństwa i syna z obecnego.
Pewnego dnia Emilii dostaje dziwne przesyłki, a wokoło kobiety zostają zamordowane. Sprawy się komplikują gdy okazuje się, że elementy z wydarzeń są ściągnięte najpierw z jej wydanych już książek, a potem z manuskryptu, który znają tylko nieliczni.
Jedna osoba z nich musi być mordercą i osobą, która ją prześladuje i straszy. Nie pomagają nawet kamery w domu, ponieważ ów człowiek obchodzi technikę, a także robi to pod osłoną nocy.
Wszystko do tego momentu się składa.... tylko w między czasie jest przeplatane opowieścią z przeszłości, w którym Daisy, spotyka się z kimś i tu... moim zdaniem autorka dała kwasu lub zostało to źle przetłumaczone. Kto przeczyta myślę, ze zorientuje się o co chodzi... jeśli doczyta do końca. Było by dla mnie zakończenie zaskakujące, a tak jest.... denerwujące i pomylone. Trudno to ująć w słowa.
Jest to moje subiektywne odczucie. Jest to moje pierwsze spotkanie z autorką, i po recenzjach, opiniach spodziewałam się lepszego thrillera, więcej psychologii... a tak jest jak jest. Dla mnie ciągnęła się ta książka, choć większość wysłuchałam. Lektorka jest ok, fabuła już mnie i nie pomogła dobra dykcja lektorki i uwielbiam Panią Joannę, to jednak ....
dla mnie lekko stracony czas.


OCENA 07/10
60/24 ( 03/05)/ THRILLER PSYCHOLOGICZNY 9/24
ilość stron: 384
DATA WYD: 13.03.2024
czas przewidziany czytania: 6 h 24 min.
Czas słuchania: 08 h 55 min
LEKTORZY: Domańska Joanna
Anastazja
Skończona 08.05.2024 (słuchana)

"KOBIETA, KTÓRA SKŁAMAŁA" - Claire Douglas
Sama nie wiem jak to ująć, no cóż spodziewałam się więcej napięcia, zagmatwana, a była.... przewidywalna.
W dodatku... ale o tym potem.
Znana pisarka Emilii wychowuje nastoletnią córkę z poprzedniego małżeństwa i syna z obecnego.
Pewnego dnia Emilii dostaje dziwne przesyłki, a wokoło kobiety zostają zamordowane. Sprawy się...