Kozioł ofiarny

O dwóch identycznie wyglądających mężczyznach a tak różnych osobowościach. Jeden jest bezdusznym manipulatorem a drugi dobrym czlowiekiem, który ma czyste intencje i bezinteresownie dba o innych. Obaj niedzawidzą swojego życia. Czy zatem w efekcie zamiany życiami zajdzie w nich wewnetrzna zmiana? Przyjemna lektura. Nie głupiutka.

O dwóch identycznie wyglądających mężczyznach a tak różnych osobowościach. Jeden jest bezdusznym manipulatorem a drugi dobrym czlowiekiem, który ma czyste intencje i bezinteresownie dba o innych. Obaj niedzawidzą swojego życia. Czy zatem w efekcie zamiany życiami zajdzie w nich wewnetrzna zmiana? Przyjemna lektura. Nie głupiutka.

Czy zastanawialiście się kiedyś, jak mogłoby wyglądać wasze życie, gdyby okazało się, że posiadacie sobowtóra? Ja nigdy, ale po przeczytaniu tej książki, nie wiem czy byłoby to błogosławieństwo, czy jednak przekleństwo.
Świetna książka, ciekawa rodzinka, w szeregi której wchodzi John brany za Jeana. Jego spojrzenie z zewnątrz pozwala z początkowego chaosu, uporządkować sprawy rodzinne oraz dać wszystkim domownikom to, czego w rzeczywistości pragnęli.
Ale czy tytułowy kozioł ofiarny otrzyma słowa wdzięczności? I jak potoczy się jego życie w Anglii, gdzie miejsce Johna zajmie Jean?
To moje pierwsze spotkanie z tą autorką i cieszę się, że powieść tak bardzo mi się spodobała.
Polecam!

Czy zastanawialiście się kiedyś, jak mogłoby wyglądać wasze życie, gdyby okazało się, że posiadacie sobowtóra? Ja nigdy, ale po przeczytaniu tej książki, nie wiem czy byłoby to błogosławieństwo, czy jednak przekleństwo.
Świetna książka, ciekawa rodzinka, w szeregi której wchodzi John brany za Jeana. Jego spojrzenie z zewnątrz pozwala z początkowego chaosu, uporządkować...

Jestem miłośnikiem pióra Daphne du Maurier, więc spodziewałem się świetnej powieści i taką dostałem. Ciekawie skonstruowana fabuła. Mimo nikłego czy wręcz zerowego prawdopodobieństwa takiej historii w prawdziwym życiu, to czytając dałem się pochłonąć tej iluzji. Motyw przybrania nowej tożsamości przez głównego bohatera pociągnął za sobą konsekwencję, zarówno w życiu ludzi, których poznał, jak i w nim samym. Pierwszoosobowa narracja znakomicie się tu sprawdziła. Stopniowe odkrywanie historii, poznawanie postaci, aż do ciekawego finału. Powieść potrafiła zaintrygować, wciągnąć i dostarczyć relaksu. Zdecydowanie trafiła w mój gust.

Jestem miłośnikiem pióra Daphne du Maurier, więc spodziewałem się świetnej powieści i taką dostałem. Ciekawie skonstruowana fabuła. Mimo nikłego czy wręcz zerowego prawdopodobieństwa takiej historii w prawdziwym życiu, to czytając dałem się pochłonąć tej iluzji. Motyw przybrania nowej tożsamości przez głównego bohatera pociągnął za sobą konsekwencję, zarówno w życiu ludzi,...

Szczerze liczyłam na coś więcej po ogromnym zachwycie Rebeką. Mimo wszystko bardzo doceniam styl i język autorki. Przez tę książkę się płynie, czyta bardzo przyjemnie i szybko. Zakończenie było dla mnie lekko rozczarowujące. W tej powieści nie znajdziemy zbyt wiele akcji. Podczas czytania czuć mrok, smutek, przygnębienie. Uwielbiam klimat panujący w powieściach Daphne.

Szczerze liczyłam na coś więcej po ogromnym zachwycie Rebeką. Mimo wszystko bardzo doceniam styl i język autorki. Przez tę książkę się płynie, czyta bardzo przyjemnie i szybko. Zakończenie było dla mnie lekko rozczarowujące. W tej powieści nie znajdziemy zbyt wiele akcji. Podczas czytania czuć mrok, smutek, przygnębienie. Uwielbiam klimat panujący w powieściach Daphne.

Jest kilka utworów tej autorki, które uważam z o wiele lepsze. Tu nie było ani jednego bohatera, którego mogłabym polubić, ani jednego zwrotu akcji, którym mogłabym się przejąć, ani jednej tajemnicy, której rozwiązanie mogłoby mnie zainteresować. Nawet zakończenie jest takie nijakie. Doceniam styl, ale to trochę za mało.

Jest kilka utworów tej autorki, które uważam z o wiele lepsze. Tu nie było ani jednego bohatera, którego mogłabym polubić, ani jednego zwrotu akcji, którym mogłabym się przejąć, ani jednej tajemnicy, której rozwiązanie mogłoby mnie zainteresować. Nawet zakończenie jest takie nijakie. Doceniam styl, ale to trochę za mało.

Początek trudny do przebrnięcia, później się rozkręca i jest naprawdę ciekawie. Zakończenie mnie strasznie rozczarowało, widzę sensowność tego zabiegu, jednak porwanie się na ciekawsze zakończenie bardziej by mnie usatysfakcjonowało

Początek trudny do przebrnięcia, później się rozkręca i jest naprawdę ciekawie. Zakończenie mnie strasznie rozczarowało, widzę sensowność tego zabiegu, jednak porwanie się na ciekawsze zakończenie bardziej by mnie usatysfakcjonowało

Podobała mi się ta książka, Daphne du Maurier jest niewątpliwie niesamowicie utalentowaną autorką. Atmosfera tej książki jest ciężka, lepka, zaczynasz czytać i czujesz się przytłoczony. Plejada upiornych bohaterów z których główny wciąż popada w większe tarapaty. Z jednej strony bardzo dobrze napisana książka, doskonały pomysł na fabułe, ale z drugiej strony niesamowicie cieszę się, że już skończyłam ją czytać.

Podobała mi się ta książka, Daphne du Maurier jest niewątpliwie niesamowicie utalentowaną autorką. Atmosfera tej książki jest ciężka, lepka, zaczynasz czytać i czujesz się przytłoczony. Plejada upiornych bohaterów z których główny wciąż popada w większe tarapaty. Z jednej strony bardzo dobrze napisana książka, doskonały pomysł na fabułe, ale z drugiej strony niesamowicie...

„Kozioł ofiarny” Daphne du Maurier to powieść psychologiczna o mrocznej atmosferze i zaskakującej fabule. Historia skupia się na losach Johna, nieśmiałego nauczyciela, który w wyniku nieoczekiwanego spotkania z sobowtórem, Jeanem de Séverac, arystokratą z Francji, staje przed szansą na diametralną zmianę swojego życia.
John i Jean są niemal identyczni fizycznie. Pod wpływem impulsu i pogrążony w melancholii John zgadza się na propozycję Jeana: zamianę tożsamości. John staje się hrabią de Séverac, wkraczając w świat bogactwa i luksusu, podczas gdy Jean znika bez śladu.

Początkowo John jest zachwycony nowym życiem. Cieszy się bogactwem, splendorem i uwielbieniem rodziny Jeana. Jednak z czasem zaczyna odczuwać coraz większy dyskomfort. Czuje się uwięziony w sztucznej tożsamości i tęskni za swoim dawnym życiem.Wkrótce John odkrywa, że życie Jeana nie było tak idealne, jak się wydawało. W przeszłości arystokraty kryją się mroczne sekrety i namiętności, które zaczynają rzutować na życie Johna.

„Kozioł ofiarny” to nie tylko historia o zamianie tożsamości. To również studium psychologiczne człowieka, który zmaga się z poczuciem winy, lękiem i tęsknotą za utraconą przeszłością. Du Maurier mistrzowsko buduje napięcie, stopniowo odkrywając mroczne sekrety bohaterów i prowadząc do zaskakującego finału.
Niesamowita i wciągająca fabuła i mistrzowskie budowanie napięcia to cechy charakterystyczne dla stylu Daphne.
Polecam tę książkę wszystkim miłośnikom thrillerów psychologicznych i powieści z nutą tajemnic

„Kozioł ofiarny” Daphne du Maurier to powieść psychologiczna o mrocznej atmosferze i zaskakującej fabule. Historia skupia się na losach Johna, nieśmiałego nauczyciela, który w wyniku nieoczekiwanego spotkania z sobowtórem, Jeanem de Séverac, arystokratą z Francji, staje przed szansą na diametralną zmianę swojego życia.
John i Jean są niemal identyczni fizycznie. Pod wpływem...

A gdyby tak spotkać swojego sobowtóra lub brata bliźniaka, o którym nie miało się pojęcia i odkryć dodatkowo, że wiedzie wymarzone przez nas życie, ale jest nieszczęśliwy i pragnie tego, co wydaje się nam naszym smutnym losem...? A gdyby tak zamienić się rolami? Czy trawa jest bardziej zielona tylko na sąsiednim podwórku? John staje się hrabią, ma sporą rodzinę, która jest skrzywdzona na wiele sposobów. Czy uda mu się naprawić relacje rodzinne? Czy zauważą, że ktoś się podszywa pod ich krewnego? Czy można w krótkim czasie pokochać cudzą rodzinę jak własną i czy są to prawdziwe uczucia? Cudownie czytało się tę książkę, bardzo wciąga!

A gdyby tak spotkać swojego sobowtóra lub brata bliźniaka, o którym nie miało się pojęcia i odkryć dodatkowo, że wiedzie wymarzone przez nas życie, ale jest nieszczęśliwy i pragnie tego, co wydaje się nam naszym smutnym losem...? A gdyby tak zamienić się rolami? Czy trawa jest bardziej zielona tylko na sąsiednim podwórku? John staje się hrabią, ma sporą rodzinę, która jest...

Dlaczego nie ma drugiej części?

Dlaczego nie ma drugiej części?