Strach. Ostatnie dni Roberta Mugabe

Kończę lekturę z mieszanymi uczuciami. Z jednej strony podziwiam odwagę autora, że napisał reportaż niejako ze środka dziejących się wydarzeń. Niezwykle brutalnych gdzie podeszły już wiekiem Mugabe przegrawszy z kretesem pierwszą turę wyborów (2008) nie chciał się z tym pogodzić rozpętując krwawe prześladowania swych przeciwników. Autor obserwował wiele rzeczy z bliska. Przerażające są niektóre opisy bestialstwa żołnierzy. Z drugiej jednak strony wiele treści, moim zdaniem, zbytnio odbiegało od głównego wątku opowieści – były zbyt rozwlekłe, przegadane albo za bardzo szczegółowe. Gubiło się w tym to co najważniejsze – mechanika sprawowania autorytatywnej władzy. Mimo wszystko lektura jeszcze mocniej unaoczniła jaki trud przechodzi lud Afryki na drodze ku sprawiedliwej władzy.

Kończę lekturę z mieszanymi uczuciami. Z jednej strony podziwiam odwagę autora, że napisał reportaż niejako ze środka dziejących się wydarzeń. Niezwykle brutalnych gdzie podeszły już wiekiem Mugabe przegrawszy z kretesem pierwszą turę wyborów (2008) nie chciał się z tym pogodzić rozpętując krwawe prześladowania swych przeciwników. Autor obserwował wiele rzeczy z bliska....

Nie chce przepraszac, za niska ocene tak powaznych spraw, ale jest tu malo Zimbabwe i malo Mugabe.
No moze troszke, bo sam sie zastanawialem, gdy 90letni Mugabe chcial startowac ponownie w wyborach. Dziwilem sie po co, skad poparcie, co potem.
Godwin to wyjasnia. W zasadzie cala ksiazka jest relacja o pokrzywdzonych przez rezim dyktatora ofiarach. Poraza brutalizm, brak odpowiedzialnosci za zbrodnie, brak reakcji Swiata a tym bardziej najblizszych panstw-sasiadow.
Jak strasznie to nie brzmi, to tyle. Malo przyczyn, nie wiem co sie stalo pozniej...

Nie chce przepraszac, za niska ocene tak powaznych spraw, ale jest tu malo Zimbabwe i malo Mugabe.
No moze troszke, bo sam sie zastanawialem, gdy 90letni Mugabe chcial startowac ponownie w wyborach. Dziwilem sie po co, skad poparcie, co potem.
Godwin to wyjasnia. W zasadzie cala ksiazka jest relacja o pokrzywdzonych przez rezim dyktatora ofiarach. Poraza brutalizm, brak...

Kolejna xiążka opisująca wydarzenia, które nawet w dzisiejszym zbrutalizowanym świecie porażają swoją brutalnością.
Za najlepszą recenzję "Strachu" niech posłuży zdanie Godwina ze strony 104: "Geniusz kondycji ludzkiej polega, jak sądzę, właśnie na zdolności przystosowania się do najbardziej ekstremalnych sytuacji".
Stojący na krawędzi upadku, kurczowo i panicznie się tej krawędzi trzymający, reżim Mugabego przekroczył wszelkie granice bestialstwa w walce o utrzymanie władzy. Każdy reżim kiedyś upadnie, ciekawe w jakich okolicznościach odbędzie się to w Polsce?

Kolejna xiążka opisująca wydarzenia, które nawet w dzisiejszym zbrutalizowanym świecie porażają swoją brutalnością.
Za najlepszą recenzję "Strachu" niech posłuży zdanie Godwina ze strony 104: "Geniusz kondycji ludzkiej polega, jak sądzę, właśnie na zdolności przystosowania się do najbardziej ekstremalnych sytuacji".
Stojący na krawędzi upadku, kurczowo i panicznie się tej...

Niestety nieco nierówna książka. Sama obecność w kraju rządzonego przez dyktatora – który (jak to dyktatorzy) niezbyt umieją pogodzić się z wyborczą przegraną jest oczywiście ciekawa. Z drugiej jednak, jest to także osobista wyprawa Autora do krainy młodości i niestety w tym wypadku osłabia to wymowę książki.

Zimbabwe to niesamowity kraj, teoretycznie bogaty, sporo bogactw, potencjalnie silne rolnictwo. Niestety dziś kraj jest cieniem, megainflacja powoduje że w kraju dziś już płaci się tylko dolarami. Biali farmerzy na fali nacjonalistycznego wzmożenia są wywłaszczani z farm. Opozycja zaś nie ma pola działania. Sama książka jest sprzed kilku lat i koncentruje się na wyborach do których doszło w 2008 r. i których efektem powinna być druga tura. Mugabe jednak źle zniósł niezbyt dobry wynik i w efekcie zabójstw politycznych jego kontrkandydat w ogóle wycofał się z wyborów. Jest to opowieść o strachu, o wszechobecnym terrorze w takim najbardziej tradycyjnym wymiarze. To nasilające się represje i bardzo zwyczajne zabójstwa przeciwników. Tak, walka polityczna w takim kraju ma zupełnie inny wymiar. Jednocześnie jednak to sentymentalna podróż Autora i te osobiste wtręty nieco obniżają wartość reportażu, który mógłby w większym stopniu przedstawiać meandry historii tego kraju, co pomogłoby zrozumieć miejsce w którym Zimbabwe się znajduje, skąd nastroje nacjonalistyczne przeciw białym – bo przecież nie są tylko wymysłem dyktatury.

Nierówna publikacja którą mimo wszystko polecam.

Niestety nieco nierówna książka. Sama obecność w kraju rządzonego przez dyktatora – który (jak to dyktatorzy) niezbyt umieją pogodzić się z wyborczą przegraną jest oczywiście ciekawa. Z drugiej jednak, jest to także osobista wyprawa Autora do krainy młodości i niestety w tym wypadku osłabia to wymowę książki.

Zimbabwe to niesamowity kraj, teoretycznie bogaty, sporo...

Dobry i wiarygodny reportaż, napisany przez rodowitego Zimbabweńczyka. Przerażający materiał o wynaturzeniu władzy, o kompleksach jednostki, która doprowadza do upadku państwa, o sitwie go otaczającej, która nie ma skrupułów, by korzystać z fruktów. Refleksja, żeby nie przywiązywać się nadmiernie do pięknych kiedyś idei i jednostek, które "prowadzą lud na barykady". Oni i tak prędzej czy później walczą o swoje i swoich mając na podorędziu różne tłumaczenia (w tym wypadku biali, kolonializm). Zawsze warto myśleć i.... czytać.
PS. Nie jest to książka po której ma się słodkie sny. Niektóre opisy są drastyczne, ale chyba rzeczywiście prawdziwe.

Dobry i wiarygodny reportaż, napisany przez rodowitego Zimbabweńczyka. Przerażający materiał o wynaturzeniu władzy, o kompleksach jednostki, która doprowadza do upadku państwa, o sitwie go otaczającej, która nie ma skrupułów, by korzystać z fruktów. Refleksja, żeby nie przywiązywać się nadmiernie do pięknych kiedyś idei i jednostek, które "prowadzą lud na barykady"....

Ależ miałam wielkie nadzieje wobec tej książki! Dodatkowo była solidnych rozmiarów, więc spodziewałam się złożonej analizy i bogatej historii Zimbabwe. Główny bohater arcyciekawy - zwykły nauczyciel walczący o niepodległość, który stał się najdłużej panującym dyktatorem. Co się stało, że przeszedł taką drastyczną przemianę? Dodatkowo na plus działała osoba autora, który wychowywał się w Zimbabwe. Mimo to coś poszło nie tak. Początkowe fragmenty wciągające, ale - nie wiedzieć kiedy - książka stała się nużąca, a na pierwszy plan wysunęło się życie prywatne autora, jego rodziny i znajomych. O Mugabe dowiedziałam się tylko trochę, o jego zbrodniach - też niewiele więcej. Duże rozczarowanie.

Ależ miałam wielkie nadzieje wobec tej książki! Dodatkowo była solidnych rozmiarów, więc spodziewałam się złożonej analizy i bogatej historii Zimbabwe. Główny bohater arcyciekawy - zwykły nauczyciel walczący o niepodległość, który stał się najdłużej panującym dyktatorem. Co się stało, że przeszedł taką drastyczną przemianę? Dodatkowo na plus działała osoba autora, który...

A więc tak wygląda współczesna historia świata w krajach gdzieś daleko od zachodniego kręgu kulturowego. O miejscach gdzie nie mamy partnerów handlowych, biznesowych i politycznych, gdzie nie jeździmy na wakacje, nie wspomina się w naszych mediach. Dobrze więc, że powstają takie książki jak te - są ważne i potrzebne.

A więc tak wygląda współczesna historia świata w krajach gdzieś daleko od zachodniego kręgu kulturowego. O miejscach gdzie nie mamy partnerów handlowych, biznesowych i politycznych, gdzie nie jeździmy na wakacje, nie wspomina się w naszych mediach. Dobrze więc, że powstają takie książki jak te - są ważne i potrzebne.

Znakomita relacja przedstawiająca realia przedwyborczej walki pomiędzy tyranem a partią opozycyjną. Realia o których nie usłyszelibyśmy w żadnym innym przekazie, gdyż tylko naoczny obserwator mógł dostrzec ogrom krzywd i niesprawiedliwości, który miał i ma do dziś miejsce w Zimbabwe. Polskim czytelnikom opowiedziane wydarzenia na pewno skojarzą się z działalnością SB.

Znakomita relacja przedstawiająca realia przedwyborczej walki pomiędzy tyranem a partią opozycyjną. Realia o których nie usłyszelibyśmy w żadnym innym przekazie, gdyż tylko naoczny obserwator mógł dostrzec ogrom krzywd i niesprawiedliwości, który miał i ma do dziś miejsce w Zimbabwe. Polskim czytelnikom opowiedziane wydarzenia na pewno skojarzą się z działalnością SB.

To kolejna książka z tragicznego cyklu "Ludzie ludziom". Wstrząsająca relacja z kraju, który zachowuje formalne oznaki demokracji, a jest brutalną dyktaturą 90-letniego już starca. Tytuł jest trochę mylący, gdyż minęły cztery lata a w Zimbabwe nadal rządzi Mugabe. Dużo tu opisów tortur, prześladowań obywateli, członków opozycji. Wszystko to w XXI wieku.

To kolejna książka z tragicznego cyklu "Ludzie ludziom". Wstrząsająca relacja z kraju, który zachowuje formalne oznaki demokracji, a jest brutalną dyktaturą 90-letniego już starca. Tytuł jest trochę mylący, gdyż minęły cztery lata a w Zimbabwe nadal rządzi Mugabe. Dużo tu opisów tortur, prześladowań obywateli, członków opozycji. Wszystko to w XXI wieku.

Książka obok której nie można przejść obojętnie. Ta lektura zwróciła mi uwagę na to, że Afryka to nie tylko znane wiekszości ludzi dramaty Ruandy, Sudamu, Republiki Południowej Afryki czy Somali... W swojej niezwykle osobistej książce, Peter Godwin przedstawia czytelnikom przerażające oblicze swojej ojczyzny, zniewolonej przez opętanego żądzą władzy prezydenta. Nie jest to lekka lektura na długie wieczory przy kawie, nie pozwoli się nam ona zrelaksować, nie "wyłączymy" przy niej myślenia, przeciwnie - zburzy nasz spokój, być może przerazi, na pewno zmusi do myślenia. Po przeczytaniu tej książki musiałam ją "odchoroawć", ale z przekonaniem mogę napisać -polecam dla wszystkich tych, którzy w literaturze szukają czasem czegoś więcej, niż tylko łatwej rozrywki.

Książka obok której nie można przejść obojętnie. Ta lektura zwróciła mi uwagę na to, że Afryka to nie tylko znane wiekszości ludzi dramaty Ruandy, Sudamu, Republiki Południowej Afryki czy Somali... W swojej niezwykle osobistej książce, Peter Godwin przedstawia czytelnikom przerażające oblicze swojej ojczyzny, zniewolonej przez opętanego żądzą władzy prezydenta. Nie jest to...