Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka dobra dla każdej nastolatki wchodzącej w okres buntu, w okres kiedy chciałoby się być już dorosłym... Chociaż to są moje spostrzeżenia z czasów, kiedy to ja czytałam tę książkę. Teraz młodzież zachowuje się zupełnie inaczej niż sprzed paru lat i obawiam się, że musiałby powstać "odświeżony" pamiętnik Ali - w dość ostrzejszej niestety wersji.

Książka dobra dla każdej nastolatki wchodzącej w okres buntu, w okres kiedy chciałoby się być już dorosłym... Chociaż to są moje spostrzeżenia z czasów, kiedy to ja czytałam tę książkę. Teraz młodzież zachowuje się zupełnie inaczej niż sprzed paru lat i obawiam się, że musiałby powstać "odświeżony" pamiętnik Ali - w dość ostrzejszej niestety wersji.

Bardzo dobra książka z czasów gimnazjalnych :) Humor zawarty w tej pozycji po prostu rozkłada na łopatki :) Polecam również rodzicom :)

Bardzo dobra książka z czasów gimnazjalnych :) Humor zawarty w tej pozycji po prostu rozkłada na łopatki :) Polecam również rodzicom :)

Czytałam ją kawałek czasu temu, co sprawia, że dość ciężko mi napisać odpowiednią opinię :) Pamiętam, że wywarła na mnie bardzo dobre wrażenie i z pewnością musiał spodobać mi się styl pisania autorki, bo zaraz po zakończeniu zapisałam sobie nazwisko Francis Durbridge na karteczce, by spytać o jej inne pozycje :)

Czytałam ją kawałek czasu temu, co sprawia, że dość ciężko mi napisać odpowiednią opinię :) Pamiętam, że wywarła na mnie bardzo dobre wrażenie i z pewnością musiał spodobać mi się styl pisania autorki, bo zaraz po zakończeniu zapisałam sobie nazwisko Francis Durbridge na karteczce, by spytać o jej inne pozycje :)

Książka jak najbardziej pozytywna! Idealna by oderwać się od trudów codzienności, taka luźna, śmieszna i nawet troszeczkę głupkowata - to jak najbardziej pozytywne stwierdzenie :) Idealna dla młodych dziewczyn wkradających się w okres nastoletniego buntu :)

Książka jak najbardziej pozytywna! Idealna by oderwać się od trudów codzienności, taka luźna, śmieszna i nawet troszeczkę głupkowata - to jak najbardziej pozytywne stwierdzenie :) Idealna dla młodych dziewczyn wkradających się w okres nastoletniego buntu :)

Bajki mojego dzieciństwa. Po prostu uwielbiałam! Od najmłodszych lat, czytane razem z mamą, zostaną w mojej pamięci na zawsze :) W szczególności "Brzydkie kaczątko" :)

Bajki mojego dzieciństwa. Po prostu uwielbiałam! Od najmłodszych lat, czytane razem z mamą, zostaną w mojej pamięci na zawsze :) W szczególności "Brzydkie kaczątko" :)

Jedna z ulubionych książek mojego wczesnego dzieciństwa :) Dopiero kiedy natknęłam się na nią tutaj, przypomniałam sobie, jak dawno temu ją czytałam...

Jedna z ulubionych książek mojego wczesnego dzieciństwa :) Dopiero kiedy natknęłam się na nią tutaj, przypomniałam sobie, jak dawno temu ją czytałam...

Powieść całkiem przyzwoita. Według mnie jest to jedna z książek, które naprawdę dobrze i szybko się czyta... ale niestety równie szybko się o nich zapomina. Chwilami zaskakuje, chwilami jest bardzo przewidywalna, i jedyną rozrywką jest sprawdzenie, czy nasze przewidywania są równe zamierzeniom autorki, aczkolwiek fabuła jest interesująca, w zasadzie cały czas coś się dzieje i nieustannie zmienia. Rodzina Carterów, która przedstawiona jest jako rodzina typowo amerykańska, pokazuje nam, jakie nieszczęścia może sprowadzić kilka niby niewinnych sekretów i niedopowiedzeń. Osobiście oczekiwałam kryminału bardziej zaskakującego, a tajemnic bardziej mrocznych i jednak mimo tego, że zakończenie książki nie było dla mnie dużym zaskoczeniem, polecam - przeczytajcie ! Może Wasze opinie będą zupełnie odmienne niż moja?

Powieść całkiem przyzwoita. Według mnie jest to jedna z książek, które naprawdę dobrze i szybko się czyta... ale niestety równie szybko się o nich zapomina. Chwilami zaskakuje, chwilami jest bardzo przewidywalna, i jedyną rozrywką jest sprawdzenie, czy nasze przewidywania są równe zamierzeniom autorki, aczkolwiek fabuła jest interesująca, w zasadzie cały czas coś się dzieje...

Śmiało mogę stwierdzić, że jest to jedna z najlepszych książek ( o ile nie najlepsza! ), jakie miałam okazję czytać w całym moim życiu. To jedna z takich pozycji, o której nie da się powiedzieć złego słowa. Wciąga, wyzwala wszelakie emocje, wstrząsa i przede wszystkim jest doszczętnie prawdziwa. Obawiałam się, że czytając tę pozycję będę tak przerażona tematyką, że nie pozwoli mi to doczytać jej do końca, ale w rzeczywistości książka ta jest niesamowicie pozytywna. Owszem, porusza serca, aczkolwiek myślę, że nie powinna nas dołować i wywierać w nas tylko negatywnych emocji, ale przede wszystkim powinna dać nam siłę do życia i nadzieję na każdy kolejny dzień. Książkę czyta się jednym tchem, jest ona napisana prostym językiem a opisy są konkretne. Bohaterowie " Szarych śniegów Syberii " z pewnością zagoszczą w naszych sercach i umysłach na dłużej, a każdy kolejny dzień na Syberii, który przeżyjemy razem z Liną i jej rodziną, zmusi nas do głębokich refleksji. W trzech krótkich słowach, książkę skomentuję jako:
PIĘKNA,
WSTRZĄSAJĄCA,
ZAPADAJĄCA W PAMIĘĆ.

Śmiało mogę stwierdzić, że jest to jedna z najlepszych książek ( o ile nie najlepsza! ), jakie miałam okazję czytać w całym moim życiu. To jedna z takich pozycji, o której nie da się powiedzieć złego słowa. Wciąga, wyzwala wszelakie emocje, wstrząsa i przede wszystkim jest doszczętnie prawdziwa. Obawiałam się, że czytając tę pozycję będę tak przerażona tematyką, że nie...

Bardzo trudna tematyka śmierci i utraty bliskich, napisana w doskonały sposób. Książka stanowi formę pamiętnika, pisanego przez główną bohaterkę i tym samym narratora powieści – nastolatkę Julie.
„Muleum” potrafi wciągnąć i sprawić, że czytelnik na te niespełna 200 stron mocno zżyje się z bohaterką książki. Może rozweselić, zasmucić, zdenerwować - ale w końcu bez tych wszystkich emocji, nie byłoby dobrych książek :) Autor, choć wydawałoby się to niemożliwe, doskonale wczuł się w rolę osiemnastolatki. Książka pisana prostym, niewyszukanym językiem sprawia, że nawet sama śmierć wydaje się chwilami zabawna.

Bardzo trudna tematyka śmierci i utraty bliskich, napisana w doskonały sposób. Książka stanowi formę pamiętnika, pisanego przez główną bohaterkę i tym samym narratora powieści – nastolatkę Julie.
„Muleum” potrafi wciągnąć i sprawić, że czytelnik na te niespełna 200 stron mocno zżyje się z bohaterką książki. Może rozweselić, zasmucić, zdenerwować - ale w końcu bez tych...