Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Brunona Schulza zbiór opowiadań stanowi, w moim odczuciu, apoteozę zapisanej fantazji, spuszczonej ze smyczy i ujadającej dziko. Językowe, przyznajmy, tour de force, które z siłą niezaprzeczalną, ale i też ospałością rzeki wpadającej do morza naszej jaźni zaskakuje, irytuje, właściwie balansuje, z wyczuciem na granicy dobrego smaku, czy, być może trafniej, finezji i stylu, którego mu nie odmawiamy, o krok od spotworzenia, karykaturalności (i może nie bez racji).

Miejscami irytujący z tego właśnie względu na rozciągłość pewną, dla niektórych zbyt dużą, czarujący obrazami egzystencji, której rozwlekłość, wolna pulsacja być może uzależnia język i myśli, podsuwa taki, a nie inny tok dialogu z wydarzeniami i postaciami, które tak naprawdę nie zostają nam przedstawione, bardziej, posługując się metaforami, wyolbrzymieniami, zakłamaniami, fantazmatami improwizujemy i sklejamy kolaż miejsc i osób. Przez większość lektury o naszą uwagę toczy zmaganie język, barwny jak rajski ptak na bierzmie (osobliwy?), i atmosfera miasteczka, ożywająca i koegzystująca z postępami tego pierwszego, zarysowywana trzęsącą się ręką, fantastyczna i odbiegająca szeregami metafor od tej prawdopodobnej, właściwej.

Subiektywizm ubóstwiony, jeśli rzetelność to na głębszym wymiarze. Może jednostkowa mitologia, jak chciał autor. Narracja afirmująca i otwarta, bez uprzedzeń ale z rozmytym punktem widzenia, raczej deskryptywna niż oceniająca, ale wciąż nie obiektywna.


I (P.S.) dodam, że w moim odczuciu, całkiem poruszający argument przeciwko nienawiści, a w szczególności antysemityzmowi. Biorąc pod uwagę okoliczności śmierci Bruna.

Brunona Schulza zbiór opowiadań stanowi, w moim odczuciu, apoteozę zapisanej fantazji, spuszczonej ze smyczy i ujadającej dziko. Językowe, przyznajmy, tour de force, które z siłą niezaprzeczalną, ale i też ospałością rzeki wpadającej do morza naszej jaźni zaskakuje, irytuje, właściwie balansuje, z wyczuciem na granicy dobrego smaku, czy, być może trafniej, finezji i stylu,...

Dźwięczna.

Dźwięczna.

Straciłem dziecięctwo boże.

Straciłem dziecięctwo boże.