Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Cóż, to moje pierwsze spotkanie z twórczością pana Sparksa, i nie czuję się tym zawiedziona. Książka mnie zaskoczyła, w pozytywnym tego słowa znaczeniu. Opisana historia może zdarzyć się naprawdę, i, kto wie, może się zdarzyła komuś?
Na początku poznajemy zbuntowaną, pałającą nienawiścią do ojca Veronicę „Ronnie” Miller. Jest wrażliwą, subtelną dziewczyną, potrafiącą kochać, ukrywającą się pod powłoką twardej i wiecznie złej nastolatki. Steve, ojciec Ronnie i Jonah, postanowił stworzyć witraż do kościoła, który doszczętnie spłoną. On i brat Veronicy świetnie się dogadują, w przeciwieństwie do niej samej, która ciągle znika, a ponadto zaprzyjaźnia się z dość nieciekawym towarzystwem. Podczas meczu siatkówki poznaje Willa, chłopaka z bogatej rodziny, w którym podkochują się miejscowe dziewczyny. Kilka przypadkowych spotkań oraz ochrona zagrożonych żółwi zbliżają ich do siebie. Z czasem nienawiść do chłopaka zmienia się w ciepłe uczucie, w miłość. Steve cieszy się widokiem zakochanej, szczęśliwej córki, za to matce Willa nie podoba się to. Wyraża swoją opinię, oczywiście negatywną, na temat Ronnie. Incydent na weselu, kolejny podczas ważnego meczu siatkówki, niby-przyjaźń z Blaze, zaczepki Marcusa i tajemnica ojca... To lato wszystko zmieniło.
Co się stało ojcu Ronnie? Czy dziewczyna wybaczy ukochanemu ukrywania ważnej informacji? Czy będzie szczęśliwe zakończenie? Nie zdradzę...
Tę książkę po prostu trzeba przeczytać. Łatwy, czasami artystyczny język, lekkie, prawdziwe dialogi i pojawiające się stopniowo uczucie pomiędzy Ronnie i Willem... Smutna historia, zwracająca do refleksji, pokazująca, że trzeba kochać kogoś i wybaczyć mu nawet największe wyrządzone zło, bo kiedyś będzie za późno...
Książkę pochłonęłam jednym tchem, czytało się lekko i przyjemnie. No, i zużyłam dwa opakowania chusteczek. Jeszcze nigdy nie zareagowałam na żadną książkę tak emocjonalnie. Mam zamiar przeczytać inne powieści z wielkim uśmiechem...

[Ta opinia pochodzi z mojego bloga: kacik-recenzji.blog.onet.pl]

Cóż, to moje pierwsze spotkanie z twórczością pana Sparksa, i nie czuję się tym zawiedziona. Książka mnie zaskoczyła, w pozytywnym tego słowa znaczeniu. Opisana historia może zdarzyć się naprawdę, i, kto wie, może się zdarzyła komuś?
Na początku poznajemy zbuntowaną, pałającą nienawiścią do ojca Veronicę „Ronnie” Miller. Jest wrażliwą, subtelną dziewczyną, potrafiącą...

Książka kończy się świetnie, pani Meyer ma wspaniały styl. To ona zaczęła falę opowiadań o wampirach i upadłych Aniołach. „Zmierzch” wciąga... I to bardzo, przeczytałam go w jeden dzień, teraz polują w bibliotece na tom drugi.

Książka kończy się świetnie, pani Meyer ma wspaniały styl. To ona zaczęła falę opowiadań o wampirach i upadłych Aniołach. „Zmierzch” wciąga... I to bardzo, przeczytałam go w jeden dzień, teraz polują w bibliotece na tom drugi.