Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Gdyby Calasso pisal nawet przewodniki bo Bydgoszczy, to bylaby to literatura warta grzechu. Po mistrzowsku sunie po ciekiej grani erudycji, z ktorej przeciez tak latwo wpasc z jednej strony w nadymany patos i z drugiej w ultra-akademicka pedanterie. Mistrz.

Gdyby Calasso pisal nawet przewodniki bo Bydgoszczy, to bylaby to literatura warta grzechu. Po mistrzowsku sunie po ciekiej grani erudycji, z ktorej przeciez tak latwo wpasc z jednej strony w nadymany patos i z drugiej w ultra-akademicka pedanterie. Mistrz.

Wydawać by się mogło, że to ten sam Zizek, co z YouTube'a. Te same żarty, ten sam tok wywodu, ten sam Lacan, Marks i Hegel w tle. Jednak dopiero w konfrontacji z wczesnymi tekstami jestem w stanie uchwycić w jaki sposób powtarzane do znudzenia anegdoty i sceny z filmów odnoszą się dokładnie do terminów filozoficznych. Wzniosły obiekt ideologii (a przynajmniej jego pierwsze 72 strony) to zajmująca propozycja łączenia bardzo różnych dialektów, w tym przypadku lacanowskiej psychoanalizy i klasycznego marksizmu z Kapitału. Dała mi możliwość bardziej uważnego spojrzenia na rozedrganego i jednak łatwego do zbagatelizowania teoretyka, jakim jest Zizek. Raczej do skrupulatnego niezgadzania się, co niekoniecznie musi prowadzić do odrzucenia tez.

Wydawać by się mogło, że to ten sam Zizek, co z YouTube'a. Te same żarty, ten sam tok wywodu, ten sam Lacan, Marks i Hegel w tle. Jednak dopiero w konfrontacji z wczesnymi tekstami jestem w stanie uchwycić w jaki sposób powtarzane do znudzenia anegdoty i sceny z filmów odnoszą się dokładnie do terminów filozoficznych. Wzniosły obiekt ideologii (a przynajmniej jego pierwsze...

Zupełnie inaczej patrzy się na tą książkę, gdy zdamy sobie sprawę, że autor pozwolił sobie na coś, co nazwać można "fikcją teoretyczną". Zabieg w Polsce mało popularny, we Francji podobno nie aż tak ekstrawagancki. I nie, nie jest tak, że 10 minut obcowania z książką jest bardziej ubogacające niż jej przeczytanie. Sorry.

Zupełnie inaczej patrzy się na tą książkę, gdy zdamy sobie sprawę, że autor pozwolił sobie na coś, co nazwać można "fikcją teoretyczną". Zabieg w Polsce mało popularny, we Francji podobno nie aż tak ekstrawagancki. I nie, nie jest tak, że 10 minut obcowania z książką jest bardziej ubogacające niż jej przeczytanie. Sorry.