Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ta książka to piękny język, niebanalne postacie, tajemnice, światowe przekręty, burzliwe romanse i skomplikowane życie rodzinne a w tle parę trupów. Pierre Lemaitre zachwycił mnie swoją powieścią i mam wrażenie, że od dłuższego czasu nie doświadczyłam niczego tak dobrego. Z zaskoczeniem czytam opinie, że to najnudniejsza jego książka, co tylko pozwala mi przypuszczać, że pozostałe są od tej jeszcze lepsze.

Lemaitre przenosi nas do powojennego Bejrutu, gdzie zamożna rodzina Pelletierów wiedzie spokojne życia. Jednak dorastające dzieci postanawiają uniezależnić się od rodziców i wyruszyć w świat w poszukiwaniu własnej drogi. Czwórka rodzeństwa różni się pod każdym względem dlatego ich wzajemne kontakty są dość skomplikowane a za każdym razem gdy przecinają się ich drogi coś zaczyna iskrzyć.

Wielowątkowa powieść, trzymająca w napięciu, pełna humoru a zarazem obnażająca wiele ludzkich zachowań. Lemaitre pokazuje, że nikt nie jest bez winy a każdy nosi ze sobą pewną tajemnicę. Zdecydowanie polecam i wpisuję autora na listę ulubionych.

Ta książka to piękny język, niebanalne postacie, tajemnice, światowe przekręty, burzliwe romanse i skomplikowane życie rodzinne a w tle parę trupów. Pierre Lemaitre zachwycił mnie swoją powieścią i mam wrażenie, że od dłuższego czasu nie doświadczyłam niczego tak dobrego. Z zaskoczeniem czytam opinie, że to najnudniejsza jego książka, co tylko pozwala mi przypuszczać, że...

Literatura zagraniczna a szczególnie ta z poza kontynentu europejskiego pozwala na chwilowe wyjście ze swojskiej bańki i popatrzenie na różne sprawy z nieco innej perspektyw. W tej książce patrzymy na świat oczami koreańskiej starszej pani, której ciężko jest się pogodzić z upływem czasu.

Literatura zagraniczna a szczególnie ta z poza kontynentu europejskiego pozwala na chwilowe wyjście ze swojskiej bańki i popatrzenie na różne sprawy z nieco innej perspektyw. W tej książce patrzymy na świat oczami koreańskiej starszej pani, której ciężko jest się pogodzić z upływem czasu.

Jak to mówią, nie to co ładne a co się komu podoba. Dla mnie najgorsza książka pani Magdaleny, a akurat ta zostanie zekranizowana.

Wcześniej nawet nie poświęciłam chwili żeby w paru słowach podsumować co myślę o powieści „Nieobliczlana” jednak teraz biorąc pod uwagę, że ktoś odkrył w niej potencjał naprawiam swój błąd.

Primo, sklasyfikowanie tej książki jako thriller jest sporym nadużyciem. Jest w tle jakaś sensacyjna historia z trupem, ale głównie to powieść obyczajowa z wątkiem erotycznym.

Secundo, do końca nie mogłam wyczuć bohaterów i miałam wrażenie braku spójności w ich charakterach i sytuacji życiowej. Oczywiście spotkałam bawidamków, których słowa i czyny są co najmniej niespójne oraz pary które pod płaszczykiem szczęśliwego życia przeżywają koszmar jednakże tutaj to wszystko jest przejaskrawione do granic absurdu.

A po trzecie to polecam z całego serca inne powieści Stachuli bo są świetne.

Jak to mówią, nie to co ładne a co się komu podoba. Dla mnie najgorsza książka pani Magdaleny, a akurat ta zostanie zekranizowana.

Wcześniej nawet nie poświęciłam chwili żeby w paru słowach podsumować co myślę o powieści „Nieobliczlana” jednak teraz biorąc pod uwagę, że ktoś odkrył w niej potencjał naprawiam swój błąd.

Primo, sklasyfikowanie tej książki jako thriller...