Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Napiszę krótko. Jeśli ktoś ma już na swoim koncie sporo takich młodzieżowych romansów to After nie powala niczym nowym. Mnie osobiście zmienność boheterki doprowadzała w pewnych momentach do lekkiej irytacji i szału. Sięgnęłam po tą książkę ze względu na długość historii bo miałam dosyć 300 kartkowych jak dla mnie za krótkich książek. Ale okazało się niestety, że nie idzie to w parze jak dla mnie z jakością. Teraz wiem, że wolę krótką książkę przy której nie umiem złapać oddechu niż długą , powolną, jednostajną historię jaką dla mnie jest After.

Napiszę krótko. Jeśli ktoś ma już na swoim koncie sporo takich młodzieżowych romansów to After nie powala niczym nowym. Mnie osobiście zmienność boheterki doprowadzała w pewnych momentach do lekkiej irytacji i szału. Sięgnęłam po tą książkę ze względu na długość historii bo miałam dosyć 300 kartkowych jak dla mnie za krótkich książek. Ale okazało się niestety, że nie idzie...

Odłożyłam książkę 2min temu. Książka, która można przeczytać jednym tchem, tak też właśnie zrobiłam. Myślałam, że w 310 stronach nie łatwo będzie umieścić thrilleru na wysokim poziomie dużo się nie myliłam aczkoliwiek zważając, że to pierwsza powieść tego gatunku Colleen nie ma tragedii. Czytałam wszystkie książki Hoover, oczywiście i w tej nie mogło zabraknąć scen erotycznych i to dość często wręcz z przesadą. Można było w ich miejscu rozwinąć bardziej szczegółowo postaci bohaterów. Rozmowy pomiędzy głównymi bohaterami są bardzo okrojone i nie wnoszą za dużo do powieści. Czytając książkę miałam podobne odczucia co przy Hopeless a była to jedna z pierwszych książek Colleen, po które sięgnęłam tak więc spodziewałam się czegoś mocniejszego po takim czasie. Mam nadzieję, że będę miała okazję przeczytać jeszcze jakiś thriller Colleen. Spoglądając na książkę na regale na pewno podświadomie zobaczę Verity na schodach zaciskającą pięści ze złości..

Odłożyłam książkę 2min temu. Książka, która można przeczytać jednym tchem, tak też właśnie zrobiłam. Myślałam, że w 310 stronach nie łatwo będzie umieścić thrilleru na wysokim poziomie dużo się nie myliłam aczkoliwiek zważając, że to pierwsza powieść tego gatunku Colleen nie ma tragedii. Czytałam wszystkie książki Hoover, oczywiście i w tej nie mogło zabraknąć scen...

Omijałam tę księże na półce w sklepie parę dobrych lat, ponieważ opis na tyle wydawał mi się zbyt banalny. Lecz gdy przeczytałam już wszystkie inne książki Colleen nie widziałam wyboru. Po wgłębieniu się w treść zmuszałam się do czytania tylko rozdziału na dzień, w celu przystosowania się do historii bahaterow. Może rok nie jest równy dniu ale na więcej nie było mnie stać. Przy którymś rozdziale poddałam się. Zrobiłam sobie herbatę, która odstawiłam na parapet przy łóżku. Usiadłam i czytałam, z rozbawieniem na twarzy, że smutkiem w oczach, z żalem w duszy. Ta książka była moim przeznaczeniem. A herbata wystygła zapomniana w milczeniu.

Omijałam tę księże na półce w sklepie parę dobrych lat, ponieważ opis na tyle wydawał mi się zbyt banalny. Lecz gdy przeczytałam już wszystkie inne książki Colleen nie widziałam wyboru. Po wgłębieniu się w treść zmuszałam się do czytania tylko rozdziału na dzień, w celu przystosowania się do historii bahaterow. Może rok nie jest równy dniu ale na więcej nie było mnie stać....

Skończyłam czytać tę książkę i ... nic, dosłownie nic. Zawsze po przeczytaniu dobrej książki żałuje się jej zakończenia, jest jakaś tęsknota za bohaterami i ich historia, a tu nic. Pierwsza część nudna, nic się nie zmieniało, a w drugiej tylko zakończenie dało jakieś napięcie, przez aż 20 stron. A co z resztą książki? Zero napięcia, brak większej ilości osób w tej historii, nic ciekawego. Spodziewałam się po autorce lepszej książki, z uwagi na to, że podoba mi się jej styl pisania to, że w innych książkach bardziej zwracała uwagę na wydarzenia bahaterow a sprawy sercowe były drugoplanowe.Książki wydawały się przez to ciekawsze i bardziej wciągające, nie były takie przesłodzone. Jeszcze zwrócę uwagę na fatalna okładkę tej książki... jak można popełnić taki błąd? Piękna dziewczyna z okładki z ZIELONYMI oczami? A gdzie piękne brązowe oczy bohaterki? Wiem, że okładka nie ma większego znaczenia ale wszystko powinno współgrac od samej okładki po końcowa stronę książki. Ale cóż stało się jedną czy dwie gorsze książki mogą się zdążyć, szczególnie na początku kariery autorki. Mam nadzieje, ze wyciągnie wnioski i jeszcze mile mnie zaskoczy w innych powieściach.

Skończyłam czytać tę książkę i ... nic, dosłownie nic. Zawsze po przeczytaniu dobrej książki żałuje się jej zakończenia, jest jakaś tęsknota za bohaterami i ich historia, a tu nic. Pierwsza część nudna, nic się nie zmieniało, a w drugiej tylko zakończenie dało jakieś napięcie, przez aż 20 stron. A co z resztą książki? Zero napięcia, brak większej ilości osób w tej historii,...

Myślałam, że po ostatniej książce wszystko w następnych będzie się powtarzać, że nic mnie już nie zaskoczy. Zaczynając,,Hopeless" nie zmieniałam zdania, myśląc, że to kolejna historia nie odbiegająca niczym od reszty. Lecz kiedy historia wydarła się z drogi rutyny, nie mogłam przestać jej czytać, zarywałam noce, nie umiejąc powstrzymać łez. Czułam jakby wszystko w co wierzyłam nie istniało, musiałam przerywać czytanie i zapewniać się, że to tylko książka a nie moje prawdziwe życie, że to nie wydarzyło się mi tylko biednej Sky. Każde nowe szlaki zaczęły układać się jak puzzle, a cała opowieść była jednym wielkim, strasznym i pełnym emocji obrazem, który na zawsze zostanie w mojej pamięci.

Myślałam, że po ostatniej książce wszystko w następnych będzie się powtarzać, że nic mnie już nie zaskoczy. Zaczynając,,Hopeless" nie zmieniałam zdania, myśląc, że to kolejna historia nie odbiegająca niczym od reszty. Lecz kiedy historia wydarła się z drogi rutyny, nie mogłam przestać jej czytać, zarywałam noce, nie umiejąc powstrzymać łez. Czułam jakby wszystko w co...

Omg :D cudoo

Omg :D cudoo