Cytaty
Cokolwiek pomiędzy ludźmi kończy się – znaczy: nigdy nie zaczęło się. Gdyby prawdziwie się zaczęło – nie skończyłoby się. Skończyło się, bo nie zaczęło się. Cokolwiek prawdziwie się zaczyna – nigdy się nie kończy.
... najlepiej było puścić Antka samopas. W środowiskach opozycyjnych miał opinię człowieka,który szuka agentów, prawdziwych czy domniemanych, ale szuka. Taki wieczny łowca. Ludzie tego pokroju rozbiją i skłócą każdą organizację czy środowisko, w którym się znajdą. Po co więc im przeszkadzać i tracić na zajmowanie się nimi siły i środki? Ich moc destrukcyjna zastąpi działalność ...
Rozwiń... gotów jestem włączyć odkurzacz, by nie słyszeć ciszy.
Rosa mojej świeżości rozprasza się w kurzu .
... miernikiem wagi każdego symbolu jest stopień jego zakorzenienia się w rzeczywistości .
- To była moja wina, sir - odezwał się bosman. - Lewy bandersnacz zaplątał się w prawy strop, gdy chcieliśmy galumpować linę przecinakami, tak aby nie wyluzować znów snozla. Musiałem rozszeklować dopelganger i związać zamiast tego dwa snarki, aby można było prędko rzucić. - No, ale dlaczego nie mogliście zaworpalować sylabuka lub wziąć jedną buchtę dookoła czortleworta? W ten ...
Rozwiń... rozstał się z tym światem wskutek odnośnego dekretu Opatrzności, popartego drobną leczniczą manipulacją.
Patrzyła w zdumieniu, jak skąpy płaszcz moralności cywilizowanego świata, narzucony na jej młoda duszę przez ludzi dobrej woli, osuwa się pozostawiając ją drżącą i bezsilną na krawędzi głębokiej i nieznanej otchłani.
Bywają okoliczności, w których i dziki, i tak zwany cywilizowany człowiek doznają jednakowych uczuć.
Myślał tak w najlepszej wierze i łudził się co do pobudek swojego postępowania nie zdając sobie sprawy, jak dalece drogi jego są zawiłe, cel nierealny, a żale jałowe.
Biali skorzy są w gniewie, ale powolni we wdzięczności.
Ta myśl łagodziła męki gasnącej zazdrości, której zabrakło pokarmu, ... . Była to jak gdyby martwa cisza pustyni, gdzie spokój panuje tylko dlatego, że nie ma tam życia.
Morze dochowuje wierności tym, co nie znają trwogi.
Nie ma na świecie dwóch istot rozumiejących się nawzajem; rozumieją tylko swoje słowa.