Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardzo zła książka; chaotyczna, przegadana, płytka, składa się głównie z zestawionych ze sobą doniesień prasowych. Można spośród nich wydobyć trochę interesujących opisów i informacji, ale czytanie prawie 500 stron cytatów z komunikatów prasowych, które - jak to w sporcie - są mdłe do granic możliwości powodują, że robi się niedobrze. Książka nie jest też biografią, a hagiografią - niezależnie od opisywanego wydarzenia, Kimi jest w nim ważniejszy niż F1. Takie podejście jest zaprzeczeniem jego własnego. Wreszcie, masa tu zbędnych i nieistotnych informacji, a o samym ściganiu jak na lekarstwo, a jeśli już - bardzo powiwrzchownie. Dałoby się to wszystko znieść, gdyby nie długość, ale ona powoduje, że w którymś momencie traci się cierpliwość i zaczyna pomijać kolejne mini-rozdziały o bagatelach. Oglądałem całą karierę Kimiego w F1 i zawsze byłem jego fanem, ale ta książka prawie obrzydziła mi jego postać; wiem jednak, że to nie jego wina.

Bardzo zła książka; chaotyczna, przegadana, płytka, składa się głównie z zestawionych ze sobą doniesień prasowych. Można spośród nich wydobyć trochę interesujących opisów i informacji, ale czytanie prawie 500 stron cytatów z komunikatów prasowych, które - jak to w sporcie - są mdłe do granic możliwości powodują, że robi się niedobrze. Książka nie jest też biografią, a...

Książka szalenie wciągająca, zadziwiająco wręcz. Ale zakończenie było bezduszne, moim zdaniem nieco na siłę i w pośpiechu; ostatnie 30 - ba, 5 - stron nie przekonało mnie, że jedna z głównych bohaterek na nie zasłużyła, nagle silnie zmieniając swoje postępowanie. Dyskusje na poziomie ogólnonarodowym trochę wklejone na siłę, też nie do końca spójne z bohaterami. Ale i tak bardzo miło spędzony czas.

Książka szalenie wciągająca, zadziwiająco wręcz. Ale zakończenie było bezduszne, moim zdaniem nieco na siłę i w pośpiechu; ostatnie 30 - ba, 5 - stron nie przekonało mnie, że jedna z głównych bohaterek na nie zasłużyła, nagle silnie zmieniając swoje postępowanie. Dyskusje na poziomie ogólnonarodowym trochę wklejone na siłę, też nie do końca spójne z bohaterami. Ale i tak...

Książka na niezłym poziomie merytorycznym jak na polski rynek. Siłą rzeczy ogólna, ale zawsze miło posłuchać raz jeszcze o tych najbardziej znanych historiach i zagadnieniach. Bardzo dobra na początek.
Można by życzyć sobie nieco więcej poprawności językowej („okres czasu”, „pierwsza dekada lat osiemdziesiątych” i podobne), ale jest na tyle długa, że wpadki co jakiś czas da się tolerować. Może to inherentna cecha języka polskiego, a może jednak kwestia stylistyczna, ale dotycząca F1 literatura obcojęzyczna nie cechuje się też tak „nadętym” stylem. Temat jest wystarczająco fascynujący sam w sobie, by nie trzeba było opowiadać o nim jak o dialektyce historycznej Hegla.
Wydaje się, że za audiobookiem, którego słuchałem krył się dodatkowy cel w postaci wzbudzenia nieco nostalgii u osób, które pamiętają oglądanie wyścigów z udziałem R. K. w latach ’00, za sprawą p. Borowczyka. Muszę przyznać, że wspomnienia rzeczywiście wróciły, ale zarówno te dobre, jak i te złe – włącznie z koszmarnym akcentem („EklESton”, „HamILton”, „RajKOnen”), wybiórczym wymawianiem nazw obcych po polsku lub z sileniem się na wymowę w języku oryginalnym, niezrozumiałym dla mnie uprzywilejowanym traktowaniem na tym polu angielskiego w porównaniu do innych i kompletnie autorską wymową niektórych nazwisk lub imion, które z kolei w angielskim mają wymowę ustaloną i powszechnie wśród pasjonatów F1 przyjętą (szczególnie „AJERTON”). Brak w tym wszystkim też jakiejkolwiek zasady nadrzędnej, jak w F1 z niezawodnością - rządzi przypadek. Jak w czasach transmisji w TV4, tak i tu z miłości do F1 da się to znieść, ale bez niej byłoby bardzo ciężko.
Kilka błędów faktycznych, ale niewiele, jak na książkę tej długości; one zawsze się wkradają do książek o F1. Układ poprzez wyścigi chyba mało czytelny, może bardziej rozbudowany spis treści z podziałem na omawianą przy ich okazji tematykę byłby bardziej stosowny, z drugiej strony udało się dzięki temu zachować sensowną chronologię.

Książka na niezłym poziomie merytorycznym jak na polski rynek. Siłą rzeczy ogólna, ale zawsze miło posłuchać raz jeszcze o tych najbardziej znanych historiach i zagadnieniach. Bardzo dobra na początek.
Można by życzyć sobie nieco więcej poprawności językowej („okres czasu”, „pierwsza dekada lat osiemdziesiątych” i podobne), ale jest na tyle długa, że wpadki co jakiś czas da...