Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Byłam pełna oczekiwań sięgając po ten klasyk, ale skąd zachwyty? Ot przewidywalna opowiastka z płaskimi bohaterami.

Byłam pełna oczekiwań sięgając po ten klasyk, ale skąd zachwyty? Ot przewidywalna opowiastka z płaskimi bohaterami.

Temat bardzo ważny, ale mógł zakończyć się na pierwotnym artykule, który wstrząsnął mną bardziej niż cały reportaż.
Całą książkę powtarzane są te same hasła, te same opinie. Mało wypowiedzi ekspertów, mimo że autor sam podkreśla, że ekspertem nie jest. Książka oparta na listach i mailach, z osobistymi opiniami autora (mimo że - ponownie - nie jest ekspertem w temacie). Styl pisania również słaby, ciężko czytało się tę książkę i to nie ze względu na poruszony temat.
Stan psychiatrii, a szczególnie psychiatrii dziecięcej w Polsce jest w opłakanym stanie i jest to przerażająco smutny fakt. Ale czy ta książka w jakimkolwiek stopniu pomoże to zmienić? Nie sądzę.

Temat bardzo ważny, ale mógł zakończyć się na pierwotnym artykule, który wstrząsnął mną bardziej niż cały reportaż.
Całą książkę powtarzane są te same hasła, te same opinie. Mało wypowiedzi ekspertów, mimo że autor sam podkreśla, że ekspertem nie jest. Książka oparta na listach i mailach, z osobistymi opiniami autora (mimo że - ponownie - nie jest ekspertem w temacie). Styl...

Ach, Kundera... Klimatem książka bliska „Nieznośnej lekkości bytu”, dla mnie jako emigrantki niezwykle bliska i ważna. Jestem wzruszona.

Ach, Kundera... Klimatem książka bliska „Nieznośnej lekkości bytu”, dla mnie jako emigrantki niezwykle bliska i ważna. Jestem wzruszona.

Prosta, miła i przyjemna opowiastka. Po ocenach spodziewałam się czegoś więcej, a tu taka ciepła historia, ale trochę bez puenty.

Prosta, miła i przyjemna opowiastka. Po ocenach spodziewałam się czegoś więcej, a tu taka ciepła historia, ale trochę bez puenty.

Genialna książka, skarbnica wiedzy o nas i naszych umysłach. Zaskakujące jak głupich i nieracjonalnych wyborow czasem dokonujemy ;) Doceniam mnogość odniesień do źródeł: artykułów, badań, eksperymentów, zestawień, ankiet, wykresów, po prostu WOW! Odejmuję jedną gwiazdkę, gdyż według mnie książka jest miejscami przegadana. Niemniej jednak szczerze polecam, włożyłam do niej chyba ze sto karteczek-zakładek, a uwag na marginesie zapisałam jeszcze więcej :D

Genialna książka, skarbnica wiedzy o nas i naszych umysłach. Zaskakujące jak głupich i nieracjonalnych wyborow czasem dokonujemy ;) Doceniam mnogość odniesień do źródeł: artykułów, badań, eksperymentów, zestawień, ankiet, wykresów, po prostu WOW! Odejmuję jedną gwiazdkę, gdyż według mnie książka jest miejscami przegadana. Niemniej jednak szczerze polecam, włożyłam do niej...

„Niebiosa nie są humanitarne i ja mam już tego dosyć”

Bardzo smutna. Trzeba przyzwyczaić się do stylu, długich zdań i tego strumienia myśli. Piękny język, wyjątkowy styl, na pewno do niej wrócę.

„Niebiosa nie są humanitarne i ja mam już tego dosyć”

Bardzo smutna. Trzeba przyzwyczaić się do stylu, długich zdań i tego strumienia myśli. Piękny język, wyjątkowy styl, na pewno do niej wrócę.

Sam pomysł ciekawy, pierwsza część opisująca tytułowe 10 minut i 38 sekund również. Podobal mi się klimat powieści i opisy Stambułu, wielowymiarowi bohaterowie, różnorodność ich charakterów. Ale jak dla mnie książka mogłaby się skończyć na tej pierwszej czesci; to, co dzieje się później jest pełne niedomówień, nierealnych zbiegów okoliczności, jak dla mnie psuje cały efekt książki.

Sam pomysł ciekawy, pierwsza część opisująca tytułowe 10 minut i 38 sekund również. Podobal mi się klimat powieści i opisy Stambułu, wielowymiarowi bohaterowie, różnorodność ich charakterów. Ale jak dla mnie książka mogłaby się skończyć na tej pierwszej czesci; to, co dzieje się później jest pełne niedomówień, nierealnych zbiegów okoliczności, jak dla mnie psuje cały efekt...