Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka kontrowersyjna, wzbudzająca wiele refleksji i oparta na relacji "zły chłopiec, dobra dziewczynka".
Sky jest osobą, która żyje bez Facebooka, Twittera, Instagrama i innych serwisów społecznościowych, co uczyniłoby każdego z nas ograniczonym, jednak nie w tym przypadku. Jest rozwinięta i obdarzona niezwykłą empatią, ponieważ czyta mnóstwo książek. To mi się w niej spodobało.
Potem poznajemy Deana, przystojnego potencjalnego dupka, który spuszcza łomot gejom. Od samego początku jest dla czytelnika wielką tajemnicą, chociaż możemy poznać postawione mu zarzuty.
Kiedy Sky wreszcie postanawia rzucić indywidualne nauczanie i uczęszczać do normalnego liceum, jej życie obraca się o sto osiemdziesiąt stopni, i to wcale nie dlatego, że pierwszy raz spędza czas w towarzystwie tylu rówieśników. Winnym jest właśnie Dean Holder. Ta dwójka nie zakochała się w sobie od pierwszego wejrzenia, łączy ich o wiele więcej, niż się wydaje.
Złożona fabuła, pełna sekretów, zmyłek i rozczarowań, kieruje czytelnika na proste tory, a potem gwałtownie skręca, niczym rollercoaster. Najlepiej zacząć czytać na wolne dni, inaczej spędzi Ci sen z powiek.

Książka kontrowersyjna, wzbudzająca wiele refleksji i oparta na relacji "zły chłopiec, dobra dziewczynka".
Sky jest osobą, która żyje bez Facebooka, Twittera, Instagrama i innych serwisów społecznościowych, co uczyniłoby każdego z nas ograniczonym, jednak nie w tym przypadku. Jest rozwinięta i obdarzona niezwykłą empatią, ponieważ czyta mnóstwo książek. To mi się w niej...

Zawsze czułam, że muzyka może powiedzieć o danej osobie więcej, niż słowa.
Zanim jednak przeczytałam książkę, zgrałam na telefon całą samobójczą playlistę i słuchałam jej w kółko, jadąc do szkoły, będąc w szkole, odpoczywając po szkole i przed snem. Chciałam doznać uczucia, którym kierował się główny bohater, układając piosenki do składanki.
Udało się. Nie otwierając pierwszej strony już wiedziałam, w jakim nastroju będzie pisana.
W każdym bądź razie, zawsze wydawało mi się, że ceniłam książki za charakter postaci. Im bardziej niekonwencjonalny, tym lepszy. Bohater musi mieć w sobie to "coś", żeby wzbudzić moją sympatię. Tym razem było inaczej.
Sam wydawał mi się być zbyt normalny, za bardzo przypominał mi ludzi, których widzę codziennie na ulicy. Banalne zainteresowanie seriami typu Star Trek? Stanowcze odrzucenie z mojej strony, jednak z czasem okazało się to być naprawdę interesujące. Nie żebym zaczęła lubić Gwiezdne Wojny, po prostu podobał mi się sposób, w jaki Sam i jego przyjaciel to postrzegali. Jako wspólną cechę, coś, co zawsze sprawiało im przyjemność, aczkolwiek nie zawsze na tym opiera się przyjaźń.
Zagłębiając się w tej książce zrozumiałam pewne elementy życia. Wspominam słowa Astrid: "nie osądzaj ich po tym, że lubią inne rzeczy niż ty".
Zaczęłam postrzegać świat z innej perspektywy, dałam szansę ludziom, którzy wydawali mi się beznadziejni. Okazało się, że łączy mnie z nimi więcej, niż się spodziewałam. Dziękuję autorce za to, że złamała zasadę "bycia wyróżniającym się" i pokazała historię normalnych ludzi, którzy również mają uczucia. Wszystko było przedstawione w tak rzeczywisty, nieprzesadzony sposób, że zakochałam się w tym od samego początku. Czasami wystarczy rozejrzeć się wokoło, żeby zauważyć, jakie historie mogą opowiedzieć ludzie z pozoru zwyczajni.

Zawsze czułam, że muzyka może powiedzieć o danej osobie więcej, niż słowa.
Zanim jednak przeczytałam książkę, zgrałam na telefon całą samobójczą playlistę i słuchałam jej w kółko, jadąc do szkoły, będąc w szkole, odpoczywając po szkole i przed snem. Chciałam doznać uczucia, którym kierował się główny bohater, układając piosenki do składanki.
Udało się. Nie otwierając...