Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Już dawno żadna książka mnie aż tak bardzo nie pochłonęła. Nosiłam ją ze sobą wszędzie. Śmiałam się, szokowałam, coraz bardziej uwielbiałam Waris. Niesamowita historia silnej i wspaniałej kobiety. Aż ciężko uwierzyć, że to się wydarzyło naprawdę. Polecam gorąco wszystkim.

Już dawno żadna książka mnie aż tak bardzo nie pochłonęła. Nosiłam ją ze sobą wszędzie. Śmiałam się, szokowałam, coraz bardziej uwielbiałam Waris. Niesamowita historia silnej i wspaniałej kobiety. Aż ciężko uwierzyć, że to się wydarzyło naprawdę. Polecam gorąco wszystkim.

Długo się do niej zbierałam. I choć po tym powinno nastąpić "Jakże niesłusznie!" to teraz wiem, że bardzo trafnie, choć nie żałuję przeczytania. Dziwna książka. Choć podsumowując ile mi się w niej podobało, a ile nie powinnam jej dać najwyżej 3/10 czuję, że nie mogę jeszcze bardziej zaniżyć oceny. Podobała mi się. Niektóre momenty i sytuacje były świetnie wyważone. Niesamowite było to, z jaką precyzją Flanagan opisywał zwiadowcze taktyki i postępowania. Jednak książkę postawiłabym śmiało na półce "10-12 lat" za żadne skarby nie w dziale dla dorosłych, gdzie ją znalazłam. Niesamowicie dziecinna i stereotypowa. Mały Will z sierocińca nagle staje się wielkim. CÓŻ ZA NIESPODZIEWANY OBRÓT WYDARZEŃ! (ironia). Wiele akcji można było przewidzieć. Choćby końcowe rozegranie. Ja już od dawna pluję "co za idioci, wystarczy trochę pomyśleć i jednym ruchem się z tym czymś uporać, a oni się nadal męczą, przecież mają wszystko, czego im potrzeba!" no i przewidziałam, co się stanie. Choć powinno mi to przynieść satysfakcję, w dużo większym stopniu przyniosło gorzkie rozczarowanie tym, że autor nie jest w stanie zaskoczyć czytelnika niczym genialnym, pomysłowym ani nadzwyczajnym, nieschematycznym. Szkoda, wielka szkoda, bo autor ma potencjał i wiedzę, lecz wysokiej inteligencji już niekoniecznie...

Długo się do niej zbierałam. I choć po tym powinno nastąpić "Jakże niesłusznie!" to teraz wiem, że bardzo trafnie, choć nie żałuję przeczytania. Dziwna książka. Choć podsumowując ile mi się w niej podobało, a ile nie powinnam jej dać najwyżej 3/10 czuję, że nie mogę jeszcze bardziej zaniżyć oceny. Podobała mi się. Niektóre momenty i sytuacje były świetnie wyważone....

Uwielbiam kiedy wydarzenia przybierają taki obrót, że a dygoczę z zaskoczenia i podekscytowania pomysłowością i geniuszem autora. Na podstawie tego oceniam poziom książki. Jeśli taki moment pojawi się choć raz, już jest to jedna z najlepszych książek (ale musi być silny). W tej, to uczucie pojawiło się wiele razy, kiedy już myślałam, że czeka mnie krótkie, gładkie zakończenie, Malley kolejny raz udowodniła, że nie przypadkiem trzymam jej książkę, bo doskonale wie, jak grać na emocjach czytelnika.
Jedną gwiazdkę odjęłam za to, że po przeczytaniu miałam w głowie obraz: autorka jedzie główną drogą (wartką akcją), naglę męczy ją to i skręca na obwodnicę (nieco przeciętnie, jakby wersy były tylko do połowy wypełnione), po odpoczynku (trwającym ćwierć książki) powraca z impetem na główną trasę i pokazuje, na co ją stać. Mówię, nie czułam tego podczas czytania, dopiero po skończeniu i podsumowaniu. Te wydarzenia były naprawdę ciekawe i ściśle związane, nie mogło być inaczej, jednak takie po prostu odniosłam wrażenie, jakby odstawały od zbyt wysokiego poziomu reszty.
Absolutnie polecam, oryginalna i świeża, choć przerażająca wizja przyszłości.

Uwielbiam kiedy wydarzenia przybierają taki obrót, że a dygoczę z zaskoczenia i podekscytowania pomysłowością i geniuszem autora. Na podstawie tego oceniam poziom książki. Jeśli taki moment pojawi się choć raz, już jest to jedna z najlepszych książek (ale musi być silny). W tej, to uczucie pojawiło się wiele razy, kiedy już myślałam, że czeka mnie krótkie, gładkie...