Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Szczerze, najgorsza część z serii, zakończenie totalnie z tylnej części ciała

Szczerze, najgorsza część z serii, zakończenie totalnie z tylnej części ciała

'Elegancki morderca' to kawał dobrej literatury!
Już pomijając fakt, że histoia pana Władka jest prawdziwa i zdarzyła się kilkadziesiąt lat temu w mieście w którym mieszkam, to autor naprawdę spisał się na medal. Szczegółowo opisana, a jednak nie doprowadza do zbędnego fabularyzowana czy też nudnego tłumaczenia i rozciągania wątków byle utrzymać temat na kilkadziesiąt dodatkowych stron. O samym Mazurkiewiczu czytałam w jednej książce, w której notabene pojawiło się odwołanie do powyższej. To może tylko dowodzić, że Elegancki Morderca to pozycja obowiązkowa dla osób zaciekawionych polskimi skazanymi na karę śmierci. I oczywiście patologią ówczesnych służb. Postać pana Władka z pozoru może przypadać do gustu - oczywiście będąc na miejscu niewtajemniczonych wjego brzydszą stronę życiorysu - idealny kandydat na męża! Szarmancki, życzliwy, pomocny. Można powiedzieć: nie oceniaj ani po wyglądzie ani po dobrych cechach charakteru :)
Sama z siebie po tej lekturze bardzo chętnie sięgnę po pozostałe książki pana Łazarewicza.

'Elegancki morderca' to kawał dobrej literatury!
Już pomijając fakt, że histoia pana Władka jest prawdziwa i zdarzyła się kilkadziesiąt lat temu w mieście w którym mieszkam, to autor naprawdę spisał się na medal. Szczegółowo opisana, a jednak nie doprowadza do zbędnego fabularyzowana czy też nudnego tłumaczenia i rozciągania wątków byle utrzymać temat na kilkadziesiąt...

Ta książka nie zasługuje nawet na jedną gwiazdkę, przykro mi. A zapowiadała się tak fajnie.

Ta książka nie zasługuje nawet na jedną gwiazdkę, przykro mi. A zapowiadała się tak fajnie.

Dlaczego on zmarł? Lubię jak są takie wątki, ale tutaj to w ogóle nie ma sensu! Nic nie ma sensu w tej książce. Nawet się nic nie wyjaśnia, zakończenie do przewidzenia od początku..

Dlaczego on zmarł? Lubię jak są takie wątki, ale tutaj to w ogóle nie ma sensu! Nic nie ma sensu w tej książce. Nawet się nic nie wyjaśnia, zakończenie do przewidzenia od początku..

Książka, która przeleżała u mnie na półce ponad rok nieczytana. Zaczęta, ale jakoś nie było okazji lub czasu.
W końcu się do niej dorwałam, z wielką chęcią i jeszcze większymi oczekiwaniami. Przeczytałam bardzo szybko, jednak teraz dopiero widzę jak moje oczekiwania były zawyżone. Po pięknej pierwszej książce, przyszłą czas na drugą, która okazała się nieco gorszą.
Ale ta?
Nawet nie wiem jak to skomentować. Owszem, wszystko było pięknie, ale zabrakło mi tego czegoś. Tych emocji z poprzednich książek. Bohaterowie przeżywają jedne z najgorszych chwil, a po mnie to spływa. Ewidentnie coś nie tak. Jednak znowu bez przesady, nie była aż tak najgorsza!
Mnie jedynie zakończenie nieco zasmuciło. Pod kątem wykonania. I mam wrażenie, że pani Autorka chyba zapomniała wspomnieć w nim o reakcji na ponowne spotkanie ( w końcu dwa lata to trochę dużo ) Bethany z Gabrielem i Evy. I ogółem brak jakichkolwiek informacji o nich. A tak ich lubiłam. Xawier też jakoś tak spokojnie to przyjął.
Główna bohaterka, zaczęła działać mi na nerwy. Wtrąca się w nie swoje sprawy, wszystko musi iść po jej myśli. Gdyby się ponownie nie uparła na kochanego demona, Gabriel nie straciłby tego co stracił. Ach, nastolatki.
Rafael zdecydowanie na plus, podobnie jak Xawier :) I chyba tylko oni razem z Gabrielem i Ivy ratują tę książkę. Przykro mi za takie zakończenie..

Książka, która przeleżała u mnie na półce ponad rok nieczytana. Zaczęta, ale jakoś nie było okazji lub czasu.
W końcu się do niej dorwałam, z wielką chęcią i jeszcze większymi oczekiwaniami. Przeczytałam bardzo szybko, jednak teraz dopiero widzę jak moje oczekiwania były zawyżone. Po pięknej pierwszej książce, przyszłą czas na drugą, która okazała się nieco gorszą.
Ale...