Jesteśmy społecznością, która kocha książki

-To by dopiero była ironia losu, prawda?(...) -Dlaczego by to była ironia losu? -Ponieważ, panno Ciekawska, jestem agnostykiem (...) -Jesteś... agnostykiem?(...) Nie jesteś pewny, czy Bóg istnieje?Jak to możliwe? Jesteś aniołem, na litość boską! - No i co? -No i to, że jesteś istotą bożą. On cię stworzył. - Was też podobno stworzył, a czy niektórzy ludzie nie wątpią w jego istnienie?

-To by dopiero była ironia losu, prawda?(...) -Dlaczego by to była ironia losu? -Ponieważ, panno Ciekawska, jestem agnostykiem (...) -Jesteś... agnostykiem?(...) Nie jesteś pewny, czy Bóg istnieje?Jak to możliwe? Jesteś aniołem, na litość boską! - No i co? -No i to, że jesteś istotą bożą. On cię stworzył. - Was też podobno stworzył, a czy niektórzy ludzie nie wątpią w jego istn...

Nie każde złoto blask okrywa, ani wędrowiec myli drogi. (Nie musi łazik stracić drogi,) Starość dojrzałą siłą bywa, korzeni mróz nie sięga srogi. Z popiołów płomień się zapali, (Największe drzewo można zwalić,) i w mroku kiedyś skra zapłonie. Złamaną klingę można scalić, wybraniec siądzie znów na tronie.

Nie każde złoto blask okrywa, ani wędrowiec myli drogi. (Nie musi łazik stracić drogi,) Starość dojrzałą siłą bywa, korzeni mróz nie sięga srogi. Z popiołów płomień się zapali, (Największe drzewo można zwalić,) i w mroku kiedyś skra zapłonie. Złamaną klingę można scalić, wybraniec siądzie znów na tronie.

Każdy ma swój płatek śniegu...

Każdy ma swój płatek śniegu...

Miłość to nagła potrzeba wtulenia się w kogoś i bycia obok niego. To pragnienie, by trzymając tego kogoś w ramionach, zostawić cały świat na zewnątrz. To tęsknota za bezpiecznym schronieniem dla duszy".

Miłość to nagła potrzeba wtulenia się w kogoś i bycia obok niego. To pragnienie, by trzymając tego kogoś w ramionach, zostawić cały świat na zewnątrz. To tęsknota za bezpiecznym schronieniem dla duszy".