Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Świetna książka! Chciałbym, żeby w taki sposób uczono historii w szkole.
Można oczywiście mieć inne zdanie co do niektórych propozycji Pana Profesora, co do zdarzeń już mocno odległych od danej "zwrotnicy", ale ta książka właśnie polega na gdybaniu i "co by było gdyby". Nawet dla osób nieorientujących się szczegółowo w temacie omawianych wydarzeń książka będzie ciekawa, ponieważ rozmówcy szczegółowo przypominają, co się wydarzyło. Zadający pytanie nie zawsze się zgadza z prof. Chwalbą, i całe szczęście, przez co rozmowa jest ciekawa i sama się napędza.

Świetna książka! Chciałbym, żeby w taki sposób uczono historii w szkole.
Można oczywiście mieć inne zdanie co do niektórych propozycji Pana Profesora, co do zdarzeń już mocno odległych od danej "zwrotnicy", ale ta książka właśnie polega na gdybaniu i "co by było gdyby". Nawet dla osób nieorientujących się szczegółowo w temacie omawianych wydarzeń książka będzie ciekawa,...

Dla mnie petarda!
Podoba mi się ten styl, wcale nie uważam, żeby u autora występował przerost formy nad treścią. Eseje są przemyślane, zaskakująco szczere, wywołują refleksję długo po przeczytaniu.

Czas spędzony w bibliotekach nie poszedł na marne, panie Łukaszu. Czekam na więcej!

Dla mnie petarda!
Podoba mi się ten styl, wcale nie uważam, żeby u autora występował przerost formy nad treścią. Eseje są przemyślane, zaskakująco szczere, wywołują refleksję długo po przeczytaniu.

Czas spędzony w bibliotekach nie poszedł na marne, panie Łukaszu. Czekam na więcej!

Mam duży problem z tą książką. Bo z jednej strony temat możliwości nawrócenia zbrodniarza jest frapujący, a z drugiej strony mam pewien niedosyt.

Moim zdaniem znaczne fragmenty książki są niepotrzebne. Chwilami ma się wrażenie, że autor celowo epatuje krwistymi opisami zbrodni swoich "bohaterów", aby wywołać określone stanowisko u czytelnika. To jest niepotrzebne. Nie to jest przedmiotem książki. Moim zdaniem wystarczyłby lakoniczny opis (przypomnienie - nie ma osoby, która nie wiedziałaby, czego dokonała banda Masona czy naziści).

Najciekawsza jest ostatnia część dotycząca Rudolfa Hoessa i polemiki z ks. Deselaresem. Mam jednak poczucie, że ks. Manfred zasługuje na bardziej szczegółową polemikę. Trochę wygląda, jakby autorowi zabrakło miejsca na szczegółowe zwalczanie postawy / poglądów ks. D., gdyż wcześniej zajęty był szczegółowym opisywaniem, kto kogo ile razy dźgnął nożem. W zamierzeniu miał być to esej (zbiór esejów), a znaczne fragmenty książki są faktycznie - jak ktoś napisał w poprzedniej opinii - reportażem, i to raczej takiej sobie jakości.

No i te irytujące powtarzające się wstawki w nawiasach "podaję za ...", jakby nie można tego było załatwić ryczałtowo na wstępie, albo użyć przypisu.

Ogólnie więc jestem trochę rozczarowany.

Mam duży problem z tą książką. Bo z jednej strony temat możliwości nawrócenia zbrodniarza jest frapujący, a z drugiej strony mam pewien niedosyt.

Moim zdaniem znaczne fragmenty książki są niepotrzebne. Chwilami ma się wrażenie, że autor celowo epatuje krwistymi opisami zbrodni swoich "bohaterów", aby wywołać określone stanowisko u czytelnika. To jest niepotrzebne. Nie to...