Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bo żyć możesz tylko tym, za co zgodzisz się umrzeć.

Bo żyć możesz tylko tym, za co zgodzisz się umrzeć.

Nigdy nie przestawaj się uśmiechać, nawet jeśli jesteś smutny, ponieważ nigdy nie wiesz, kto może się zakochać w twoim uśmiechu.

Nigdy nie przestawaj się uśmiechać, nawet jeśli jesteś smutny, ponieważ nigdy nie wiesz, kto może się zakochać w twoim uśmiechu.

Prawdziwie żyć to żyć i nawet nie nazywać tego życiem. Bo po co? Czy życie potrzebuje siebie nazywać życiem? I czy życie chce żyć? Życie ani chce żyć, ani nie chce. Życie żyje.

Prawdziwie żyć to żyć i nawet nie nazywać tego życiem. Bo po co? Czy życie potrzebuje siebie nazywać życiem? I czy życie chce żyć? Życie ani chce żyć, ani nie chce. Życie żyje.

każde marzenie jest nam dane wraz z siłą do jego spełnienia

każde marzenie jest nam dane wraz z siłą do jego spełnienia

Im więcej wiesz, tym więcej pozostaje do poznania i wciąż tego przybywa.

Im więcej wiesz, tym więcej pozostaje do poznania i wciąż tego przybywa.

Powinnością wszystkich rzeczy jest dawanie szczęścia. Jeśli go nie dają, są bezużyteczne albo i szkodliwe.

Powinnością wszystkich rzeczy jest dawanie szczęścia. Jeśli go nie dają, są bezużyteczne albo i szkodliwe.

Każdy przyjdzie do siebie, jeżeli trochę poczeka.

Każdy przyjdzie do siebie, jeżeli trochę poczeka.

Sądzę, że na świecie istnieje jedna, tylko jedna historia – ta która napawa nas lękiem i natchnieniem, tak że żyjemy jakby w pewnym seryjnym filmie nieustających myśli i roztrząsań. Ludzie w swym życiu, w rozumowaniu, w pożądaniach i ambicjach, w swym skąpstwie i okrucieństwie, a także w dobroci i wspaniałomyślności – są uwikłani w matnię dobra i zła. Myślę, że to jest jedyna nasza historia i że rozgrywa się ona na wszystkich poziomach uczuć i inteligencji. Cnota i występek były wątkiem i osnową naszej najpierwszej świadomości i pozostaną tkaniną ostatniej, i to na przekór wszelkim przemianom, jakie możemy narzucić polom, rzekom i górom, ekonomii i obyczajom. Nie ma innej historii. Człowiekowi, który strząśnie już z siebie pył i śmierć życia, pozostaną tylko twarde, jasne pytania: czy to życie było dobre, czy złe? Czy postępowałem dobrze, czy źle?

Sądzę, że na świecie istnieje jedna, tylko jedna historia – ta która napawa nas lękiem i natchnieniem, tak że żyjemy jakby w pewnym seryjnym filmie nieustających myśli i roztrząsań. Ludzie w swym życiu, w rozumowaniu, w pożądaniach i ambicjach, w swym skąpstwie i okrucieństwie, a także w dobroci i wspaniałomyślności – są uwikłani w matnię dobra i zła. Myślę, że to jest jedyna n...

Może rzeczywisty sens naszej działalności zawiera się właśnie w niedorzecznym i bezsensownym akcie twórczym, w tworzeniu dzieł sztuki. Może fakt stworzenia człowieka na obraz i podobieństwo Boże znajduje swój wyraz w uczynieniu go zdolnym do twórczości.

Może rzeczywisty sens naszej działalności zawiera się właśnie w niedorzecznym i bezsensownym akcie twórczym, w tworzeniu dzieł sztuki. Może fakt stworzenia człowieka na obraz i podobieństwo Boże znajduje swój wyraz w uczynieniu go zdolnym do twórczości.

Najbardziej lubię widzów, którzy mówią mi, że film jest o nich albo że coś dla nich znaczył, i takich, w których coś zmienił. Spotkałem pewną panią na ulicy w Berlinie. Akurat mnie rozpoznała, ponieważ wtedy odbywała się promocja ,,Filmu o miłości". Ta pani rozpłakała się. Miała pięcdziesiąt lat. Powiedziała, że mi strasznie dziękuje. Była w konflikcie z córką od wielu lat. Nie rozmawiały z sobą, mieszkając w jednym mieszkaniu. Poprzedniego dnia były na moim filmie i córka po raz pierwszy od pięciu czy sześciu lat pocałowała matkę. Oczywiście, one się pewnie znów pokłócą i za dwa dni wszystko to nie będzie miało żadnego znaczenia. Jeżeli jednak przez pięc minut było im lepiej, to wystarczy. To warto wykonywac tę pracę. Dla tego pocałunku warto robic film, dla jednej pani. Wielu ludzi po ,,Filmie o zabijaniu" pytało: ,,Skąd pan wie, że to tak dokładnie jest?" Miałem wiele listów od ludzi, którzy pisali po ,,Amatorze": ,,Skąd pan wie, co oznacza byc amatorem?" ,,To jest film o mnie"; ,,Pan zrobił film o mnie"; ,,Skąd pan mnie zna?" Takich listów mam bardzo dużo. Otrzymałem je po wielu filmach. Takich listów mam bardzo dużo. Otrzymałem je po wielu filmach. Tak było po ,,Krótkim filmie o miłości". Mam list od pewnego chłopca, który twierdzi, że to plagiat jego życia. Albo taka dziewczynka. Na jakimś spotkaniu we Francji pod Paryżem przyszła do mnie piętnastoletnia dziewczynka i powiedziała, że była na ,,Weronice". Była raz, drugi, trzeci i chciała mi powiedziec tylko jedną rzecz - zrozumiała, że dusza istnieje. Przedtem nie wiedziała, a teraz wie. Jest w tym coś bardzo ładnego. Warto było robic ,,Weronikę" dla tej jednej dziewczynki. Warto pracowac rok, stracic dużo energii, cierpliwości, męczyc się, mordowac, po to żeby jedna mała dziewczynka w Paryżu zrozumiała, że istnieje dusza. To są najlepsi widzowie. Nie jest ich tak dużo, ale może trochę.

Najbardziej lubię widzów, którzy mówią mi, że film jest o nich albo że coś dla nich znaczył, i takich, w których coś zmienił. Spotkałem pewną panią na ulicy w Berlinie. Akurat mnie rozpoznała, ponieważ wtedy odbywała się promocja ,,Filmu o miłości". Ta pani rozpłakała się. Miała pięcdziesiąt lat. Powiedziała, że mi strasznie dziękuje. Była w konflikcie z córką od wielu lat. Nie...