Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jestem bardzo zdziwiona tak wysokimi notam w recenzjach tejże książki. Owszem historia jako taka jest egzotyczna jedna opisana na poziomie Harlequina po 1.99 - krótkie, pojedyncze zdania, urwane watki, brak rozbudowania jakiejkolwiek myśli czy wątku. Sama historia opisuje bardziej główną bohaterkę i jej związek (zarówno z kotami jak i z saudyjskim lekarzem) niż rzeczywiste życie "za drzwiami pałacu". Niestety- po książce widać smutną tendencję do realizacji nurtu "dziś każdy może być pisarzem. Jestem zasmucona, ze to wydawnictwo Znak, które niezwykle cenię, wypuściło "to" na rynek.

Jestem bardzo zdziwiona tak wysokimi notam w recenzjach tejże książki. Owszem historia jako taka jest egzotyczna jedna opisana na poziomie Harlequina po 1.99 - krótkie, pojedyncze zdania, urwane watki, brak rozbudowania jakiejkolwiek myśli czy wątku. Sama historia opisuje bardziej główną bohaterkę i jej związek (zarówno z kotami jak i z saudyjskim lekarzem) niż rzeczywiste...

Eric Emmanuel Schmitt należy do grona moich ulubionych autorów. Po lekturze każdej jego książki jestem oczarowana, poruszona i trwam w lekkim stadium zadumy. Podobnie było w przypadku Zazdrośnic. Schmitt po raz kolejny zmusza do refleksji jednakże mam wrażenie, że książka powinna być sprzedawana z przeznaczeniem dla innej kategorii wiekowej. Moim zdaniem jej odbiór byłby dużo lepszy w gronie czytelników nastoletnich, tam powinien być wręcz lekturą obowiązkową. W świecie gdzie zaciera się granica pomiędzy tym co wolno a tym co krzywdzi drugą osobę, ktoś powinien udzielić Młodym Ludziom paru lekcji. Myślę, że E.ESchmitt jest do tej roli stworzony idealnie.

Eric Emmanuel Schmitt należy do grona moich ulubionych autorów. Po lekturze każdej jego książki jestem oczarowana, poruszona i trwam w lekkim stadium zadumy. Podobnie było w przypadku Zazdrośnic. Schmitt po raz kolejny zmusza do refleksji jednakże mam wrażenie, że książka powinna być sprzedawana z przeznaczeniem dla innej kategorii wiekowej. Moim zdaniem jej odbiór byłby...

Muszę przyznać, że ta książka mnie trochę pokonała. Byłam nastawiona na coś w klimacie łatwiejszych, "amerykańskich" narracji, więc też moja opinia pewnie nie będzie obiektywna. Ciężko mi się zapamiętywało poszczególne nazwy, jednak książka to z pewnością kawał dobrej reporterskiej pracy. Po prostu nie do końca moje klimaty.

Muszę przyznać, że ta książka mnie trochę pokonała. Byłam nastawiona na coś w klimacie łatwiejszych, "amerykańskich" narracji, więc też moja opinia pewnie nie będzie obiektywna. Ciężko mi się zapamiętywało poszczególne nazwy, jednak książka to z pewnością kawał dobrej reporterskiej pracy. Po prostu nie do końca moje klimaty.