Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czy sformułowanie "urodził się martwy" jest zgodne z konstytucją? Bo z logiką - nie jest.

Czy sformułowanie "urodził się martwy" jest zgodne z konstytucją? Bo z logiką - nie jest.

- Bądź grzeczny! Oznacza to: nie mlaskaj przy jedzeniu i nie dłub w nosie, bo co sobie moi znajomi o mnie pomyślą? - Bądź grzeczny! Oznacza to: bądź gotów w każdej chwili przerwać każde zajęcie, kiedy tylko ja tego zechcę, choćby to było zajęcie dla ciebie ważne i pasjonujące, albo też staraj się nie mieć zajęć ważnych i pasjonujących. - Bądź grzeczny! Oznacza to: zgadzaj się zawsze ze wszystkim, co mówi i czego wymaga człowiek dorosły, nie staraj się dociekać, co słuszne, a co niesłuszne. - Bądź grzeczny! Oznacza to: mów zawsze same miłe rzeczy, a najlepiej mów jak najmniej i tylko wtedy, kiedy dorośli pytają. Po cichu możesz ich uważać za durniów, byleś im tego nie okazywał. - Bądź grzeczny! Oznacza to: nie biegaj zbyt szybko, nie śpiewaj zbyt głośno, nie brudź fartuszków, butów, podłogi i rączek (wyliczanie można przedłużać w nieskończoność, kto ma zbyt mało własnych pomysłów, ciąg dalszy znajdzie u Gałczyńskiego w rozmowach Babci i Wnuczka.) Więc co to jest w końcu ta grzeczność i jaki ma związek z wychowaniem? Ile w apelach "bądź grzeczny" jest troski o przygotowanie małego człowieka do życia z innymi ludźmi, jakie jest miejsce owej grzeczności w systemach etycznych, moralnych, ideologicznych naszych czasów? Mam poważne podejrzenie, że żadne. Mówiąc dziecku: "bądź grzeczny" najczęściej myślimy: "bądź dla mnie jak najmniej kłopotliwy, nie obciążaj mnie swoją obecnością, bądź kukiełką, która porusza się tylko tak, jak ja mam ochotę nią poruszać, która cichutko leży w kąciku, kiedy chwilowo nie jest mi potrzebna". Przykra sprawa: to, co niejeden z nas nazywa wychowaniem, jest w rzeczywistości tylko zabieganiem o własną wygodę. Czy bardzo się mylę?

- Bądź grzeczny! Oznacza to: nie mlaskaj przy jedzeniu i nie dłub w nosie, bo co sobie moi znajomi o mnie pomyślą? - Bądź grzeczny! Oznacza ...

Naucz się nagradzać raczej wysiłek intelektualny, jaki twoje dziecko wkłada w określone zadanie, niż jego wrodzone możliwości intelektualne. Na początek poćwicz na mężu, albo nawet na przyjaciołach. Jeśli zrobią coś dobrze, powiedz: "Musiałeś włożyć w to sporo wysiłku", a nie "Rany, ale ty jesteś zdolny". Kiedy dzieciom chwalonym za wysiłek coś się nie uda, mają większe szanse bardziej się starać.

Naucz się nagradzać raczej wysiłek intelektualny, jaki twoje dziecko wkłada w określone zadanie, niż jego wrodzone możliwości intelektualne....