Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Mam tak wiele, a uczucie do niej pochłania wszystko; mam tak wiele, a bez niej wszystko staje się niczym.

Mam tak wiele, a uczucie do niej pochłania wszystko; mam tak wiele, a bez niej wszystko staje się niczym.

Bo kto nie był ni razu człowiekiem, temu człowiek nic nie pomoże.

Bo kto nie był ni razu człowiekiem, temu człowiek nic nie pomoże.

Więcej jest rzeczy na ziemi i w niebie, Niż się ich śniło waszym filozofom.

Więcej jest rzeczy na ziemi i w niebie, Niż się ich śniło waszym filozofom.

Porzućcie wszelką nadzieję, wy, którzy [tu] wchodzicie.

Porzućcie wszelką nadzieję, wy, którzy [tu] wchodzicie.

To nasza tylko, nie gwiazd naszych wina. [przeł. Leon Ulrich, Kraków, 1895].

To nasza tylko, nie gwiazd naszych wina. [przeł. Leon Ulrich, Kraków, 1895].

Zawsze przy mnie, lecz nie ze mną.

Zawsze przy mnie, lecz nie ze mną.

Ciemno wszędzie, głucho wszędzie, Co to będzie, co to będzie?

Ciemno wszędzie, głucho wszędzie, Co to będzie, co to będzie?

Kto miłości nie zna, ten żyje szczęśliwy, i noc ma spokojną i dzień nietęskliwy.

Kto miłości nie zna, ten żyje szczęśliwy, i noc ma spokojną i dzień nietęskliwy.

Kto nie dozna goryczy ni razu,/ Ten nie dozna słodyczy w niebie.

Kto nie dozna goryczy ni razu,/ Ten nie dozna słodyczy w niebie.

Kto nie dotknął ziemi ni razu, Ten nigdy nie może być w niebie.

Kto nie dotknął ziemi ni razu, Ten nigdy nie może być w niebie.

To jest puste, ciągnie się w nieskończoność i … O mój Boże, tam jest pełno gwiazd!

To jest puste, ciągnie się w nieskończoność i … O mój Boże, tam jest pełno gwiazd!

Patrzcie tedy, że marne są ludzkie nadzieje wobec wyroków, które Przedwieczny ognistymi znakami wypisuje na niebie.

Patrzcie tedy, że marne są ludzkie nadzieje wobec wyroków, które Przedwieczny ognistymi znakami wypisuje na niebie.

Ale kto z nas w młode lata Nie działa rzeźwym ramieniem, Ale sercem i myśleniem, Taki zgubiony dla świata. Kto jak zwierz pustyni szuka, Jak puchacz po nocy lata, Jak upiór do trumny puka, Taki zgubiony dla świata. Kto w młodości pieśń żałoby Raz zanucił, wiecznie nuci; Kto młody odwiedza groby, Już z nich na świat nie powróci.

Ale kto z nas w młode lata Nie działa rzeźwym ramieniem, Ale sercem i myśleniem, Taki zgubiony dla świata. Kto jak zwierz pustyni szuka, Jak puchacz po nocy lata, Jak upiór do trumny puka, Taki zgubiony dla świata. Kto w młodości pieśń żałoby Raz zanucił, wiecznie nuci; Kto młody odwiedza groby, Już z nich na świat nie powróci.