Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Starałem się być dobry. Ale byłem zjebany."
To zdanie, o którego trafności możemy przekonywać się co i rusz na kolejnych stronach książki. Autor oddaje w ręce czytelnika bohatera bardzo prawdziwego i jeszcze bardziej pogubionego. Nie ma tu miejsca na genezę. Nie ma dywagacji na temat tego, dlaczego jest jak jest. Jest za to dużo frustracji, brudu i wulgaryzmów, które ani przez chwilę nie dają czytelnikowi taryfy ulgowej. Tę książkę albo zamyka się po kilkunastu stronach, albo płynie się w jej bagnie do samego końca. Bo choć "Świeży" nie jest w żaden sposób miły dla czytelnika, to jego bohater sam dla siebie jest głównie okrutny. I niby czujemy, że znalazł się w tym swoim życiu na własne życzenie, a mimo to trochę mu współczujemy. Bo stara się być dobry, ale jest zjebany.

"Starałem się być dobry. Ale byłem zjebany."
To zdanie, o którego trafności możemy przekonywać się co i rusz na kolejnych stronach książki. Autor oddaje w ręce czytelnika bohatera bardzo prawdziwego i jeszcze bardziej pogubionego. Nie ma tu miejsca na genezę. Nie ma dywagacji na temat tego, dlaczego jest jak jest. Jest za to dużo frustracji, brudu i wulgaryzmów, które ani...

"Moje życie jest moje" to nie tylko podróż przez historie kilku osób; to nie tylko historia o tym, że różni ludzie znajdują się w różnych łóżkach w różnych konfiguracjach. To również podróż przez miejsca, które nocą budzą się do życia i których nie dostrzegamy biegnąc przez miasto z popołudniową kawą.

Tytuł reportażu doskonale przedstawia postawę, jaką autor przyjmuje wobec swoich bohaterów. Poznaje, rozmawia, przygląda się i oddaje to wszystko w ręce czytelnika bez wytykania palcem i zbędnych ocen, bez zdziwienia i bez zachwytu. Bo ich życie jest ich.

"Moje życie jest moje" to nie tylko podróż przez historie kilku osób; to nie tylko historia o tym, że różni ludzie znajdują się w różnych łóżkach w różnych konfiguracjach. To również podróż przez miejsca, które nocą budzą się do życia i których nie dostrzegamy biegnąc przez miasto z popołudniową kawą.

Tytuł reportażu doskonale przedstawia postawę, jaką autor przyjmuje...

Nie będzie już takich reportaży, dlatego tak bardzo cieszę się, że Dowody na Istnienie dały książce Wiesława Łuki szansę na nowe życie. Dziś mało kto ma czas i pieniądze na to, żeby pozwolić reporterowi badać jedną sprawę tak długo i tak wnikliwie. Autor oddaje głos swoim bohaterom nie tylko na przestrzeni kilkunastu miesięcy sprawy sądowej, nie tylko po wykonaniu wyroku, ale nawet trzydzieści pięć lat później. "Nie oświadczam się" zbudowane jest z relacji mieszkańców Zrębin, raz zrozumiałych, niekiedy kompletnie chaotycznych, z których rozmowa po rozmowie Łuka próbuje wyszarpywać prawdę. Warto.

Nie będzie już takich reportaży, dlatego tak bardzo cieszę się, że Dowody na Istnienie dały książce Wiesława Łuki szansę na nowe życie. Dziś mało kto ma czas i pieniądze na to, żeby pozwolić reporterowi badać jedną sprawę tak długo i tak wnikliwie. Autor oddaje głos swoim bohaterom nie tylko na przestrzeni kilkunastu miesięcy sprawy sądowej, nie tylko po wykonaniu wyroku,...