Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka Anny Golędzinowskiej ma dla mnie wyjątkową wartość. Znalazła się u mnie w sposób zupełnie przypadkowy, nigdy wcześniej nawet o niej nie słyszałam.

Pewnego dnia ze znajomymi wybraliśmy się na osiedlowe boisko. Graliśmy w piłkę, która - jak to się często zdarza - wleciała do ogródka pobliskiego domu. Po piłkę poszłam ja. W domu mieszkał starszy Pan, który sięgnął i podał nam naszą zgubę. Poprosił, żebym chwilę poczekała. Rzuciłam piłkę znajomym i czekałam dalej. Starszy Pan, którego nie znałam wcześniej dał mi książkę. Nie wiedziałam skąd ten prezent i dlaczego akurat mi go podarował. Byłam osobą przypadkową, po prostu. Powiedział, że opisana historia jest przestrogą dla młodych dziewczyn i chciał, żebym ją poznała. Zrobiłam to, o co prosił. Kilka tygodni później poszłam do niego, żeby zwrócić mu książkę. Ku mojemu zaskoczeniu nie przyjął jej z powrotem. Ucieszył się, że znam tę historię i chciał, żeby wszystkie moje koleżanki również ją poznały.
Od tamtej pory minęło kilka lat. Książka Anny Golędzinowskiej pojawiła się w moim życiu w idealnym momencie. Nie wiem kim był ten człowiek. Nie wiem nawet, czy jeszcze żyje. Pewna jestem jednak tego, że zapamiętam go do końca życia. Historię z życia i z książki również.

Książka Anny Golędzinowskiej ma dla mnie wyjątkową wartość. Znalazła się u mnie w sposób zupełnie przypadkowy, nigdy wcześniej nawet o niej nie słyszałam.

Pewnego dnia ze znajomymi wybraliśmy się na osiedlowe boisko. Graliśmy w piłkę, która - jak to się często zdarza - wleciała do ogródka pobliskiego domu. Po piłkę poszłam ja. W domu mieszkał starszy Pan, który sięgnął i...

Nie ocenia się książki po okładce. Po tytule też nie. Polowałam na nią w Empiku, na szczęście zobaczyłam ją u koleżanki na półce. Czemu na szczęście? Bo żałowałabym wydanych pieniędzy. Pierwszą część czytałam z zaciekawieniem, z nadzieją, że będzie miała ona duży wpływ na dalsze losy bohaterki i rozwój akcji. W drugiej części zainteresował mnie opis życia zakonnego. W trzeciej części zdałam sobie sprawę, że autorka ma bliżej nieokreślone zaburzenia psychiczne. Nie mam zamiaru dociekać co to może być - o ile coś jest. Z reguły jestem bardzo tolerancyjną i wyrozumiałą osobą na tego typu "dolegliwości", ale z całego bełkotu o prostytuowaniu się, itd. nie wiele można było zrozumieć, a co dopiero wyciągnąć wnioski. Zdecydowanie nie polecam!

Nie ocenia się książki po okładce. Po tytule też nie. Polowałam na nią w Empiku, na szczęście zobaczyłam ją u koleżanki na półce. Czemu na szczęście? Bo żałowałabym wydanych pieniędzy. Pierwszą część czytałam z zaciekawieniem, z nadzieją, że będzie miała ona duży wpływ na dalsze losy bohaterki i rozwój akcji. W drugiej części zainteresował mnie opis życia zakonnego. W...

Książka leży na mojej półce od kilkunastu lat, czyli odkąd sięgam pamięcią. Przeczytałam ją dopiero teraz - mając 22 lata i żałuję, że nie wcześniej! Świetnie skonstruowana historia, fajne zwroty akcji, szkoda tylko, że cała historia kończy się tak szybko. Polecam. :)

Książka leży na mojej półce od kilkunastu lat, czyli odkąd sięgam pamięcią. Przeczytałam ją dopiero teraz - mając 22 lata i żałuję, że nie wcześniej! Świetnie skonstruowana historia, fajne zwroty akcji, szkoda tylko, że cała historia kończy się tak szybko. Polecam. :)