Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Podobało mi się w tej książce to, że mogliśmy poznać punkt widzenia każdego z głównych bohaterów. Na początku solidaryzowałam się z tzw. mężem nr 1, ale z czasem (gdy poznawałam perspektywę tzw. męża nr 2) stawałam właśnie po jego stronie. Książkę czyta się szybko, bo jest dużo dialogów, takich życiowych dialogów, które można usłyszeć na co dzień, takich w których pełno jest ludzkich emocji, obaw, słabości, popędów. Sama historia - czyli zaginięcie męża i jego powrót - jak dla mnie niezbyt wciągająca.

Podobało mi się w tej książce to, że mogliśmy poznać punkt widzenia każdego z głównych bohaterów. Na początku solidaryzowałam się z tzw. mężem nr 1, ale z czasem (gdy poznawałam perspektywę tzw. męża nr 2) stawałam właśnie po jego stronie. Książkę czyta się szybko, bo jest dużo dialogów, takich życiowych dialogów, które można usłyszeć na co dzień, takich w których pełno...

Intryga ciekawa, można by ją było nawet przełożyć na ekran kinowy, bo temat "chwyta" - matka walczy o swoją ukochaną córeczkę. Losy postaci zagmatwane, co jest gwarantem tego, że cały czas coś się dzieje. Wiele pięknych cytatów autorka zamieściła w książce. Książka zmusza do refleksji nad skłonnością człowieka do zła, przemocy, zabijania.

Intryga ciekawa, można by ją było nawet przełożyć na ekran kinowy, bo temat "chwyta" - matka walczy o swoją ukochaną córeczkę. Losy postaci zagmatwane, co jest gwarantem tego, że cały czas coś się dzieje. Wiele pięknych cytatów autorka zamieściła w książce. Książka zmusza do refleksji nad skłonnością człowieka do zła, przemocy, zabijania.

Historia dla wszystkich, którzy nie lubią opasłych tomów. Książkę czyta się bardzo szybko i można sobie odświeżyć wiedzę związaną z mitologią, bo autorka często w swoim romansie nawiązuje właśnie do mitologii. Po przeczytaniu książki pt. Miłość jest kluczem miałam głównie skojarzenia z baśnią o Kopciuszku. W końcu Minerva jest właśnie postacią, której w życiu los nie oszczędzał, kocha swoje rodzeństwo, jest miła, uprzejma, piękna. Opowieść jest o tyle ciekawa, że Hrabia na początku (widziany oczami brata Minervy) wydaje się być uosobieniem zła, ale z czasem poznajemy jego prawdziwe oblicze. Walorem książki jest intrygująca historia zamku.

Historia dla wszystkich, którzy nie lubią opasłych tomów. Książkę czyta się bardzo szybko i można sobie odświeżyć wiedzę związaną z mitologią, bo autorka często w swoim romansie nawiązuje właśnie do mitologii. Po przeczytaniu książki pt. Miłość jest kluczem miałam głównie skojarzenia z baśnią o Kopciuszku. W końcu Minerva jest właśnie postacią, której w życiu los nie...

Główna bohaterka powieści od dziecka wychowywana była na królową. Od początku uczyła się zachowań godnych człowieka szlachetnie urodzonego. Raz po raz zadziwiała mnie swoim opanowaniem, inteligencją, wytrwałością. Bardzo cenne w tej pozycji wydają mi się fragmenty pamiętnika Katarzyny Aragońskiej. Dzięki nim jesteśmy w stanie jeszcze lepiej poznać perspektywę kobiecą. Księżną Walii poznajemy w momencie, gdy jest małą dziewczyną i z wielką uwagą obserwuje swoich rodziców walczących z Maurami. Następnie jak bezwolna marionetka zostaje wydana za księcia Artura. Dużym zaskoczeniem było dla mnie to, że miłość tych dwojga okazała się głęboka. Dalsze losy Aragońskiej to próba walki o władzę, a przede wszystkim chęć wypełnienia obietnicy złożonej pierwszemu mężowi na łożu śmierci. Wieczna księżniczka utwierdza mnie w przekonaniu, że kobiety wszystko mogą, wiele zniosą, są wszechstronne. Polecam. Czytałam z zapartym tchem, chociaż kwestie strategii wojennych omijałam :)

Główna bohaterka powieści od dziecka wychowywana była na królową. Od początku uczyła się zachowań godnych człowieka szlachetnie urodzonego. Raz po raz zadziwiała mnie swoim opanowaniem, inteligencją, wytrwałością. Bardzo cenne w tej pozycji wydają mi się fragmenty pamiętnika Katarzyny Aragońskiej. Dzięki nim jesteśmy w stanie jeszcze lepiej poznać perspektywę kobiecą....

Inny od powszechnie znanego obraz wojny. Główny bohater nie ma cech bohatera narodowego. Patriotyczne symbole (ryngrafy, portrety, medaliki) romantyczne idee, międzywojenne wzory wychowawcze negatywnie wpłynęły na mentalność wileńskiej młodzieży.W starciu z Rosjanami, w opresyjnych warunkach życia nie potrafili zwyciężać. Stać było ich tylko na marsz do końca.

Inny od powszechnie znanego obraz wojny. Główny bohater nie ma cech bohatera narodowego. Patriotyczne symbole (ryngrafy, portrety, medaliki) romantyczne idee, międzywojenne wzory wychowawcze negatywnie wpłynęły na mentalność wileńskiej młodzieży.W starciu z Rosjanami, w opresyjnych warunkach życia nie potrafili zwyciężać. Stać było ich tylko na marsz do końca.

Sądzę, że warto poznać historię zdolnej, odważnej i samowystarczalnej Beaty, choćby dlatego, iż coraz więcej kobiet w XXI wieku cechuje niezależność, która wynika m.in. z zachwianych relacji rodzinnych. Olga Rudnicka w Martwym jeziorze łączy to co przyciąga uwagę każdej kobiety - romans i kryminał. Tajemnicę rodziny Rostowskich pomaga rozwikłać prywatny detektyw Przemek Macierzak. Główna bohaterka może zawsze liczyć na pomoc swojej przyjaciółki Ulki, która jednak nie potrafi zrezygnować z planu zeswatania swojego brata z potrzebującą miłości Beatą. Fabułę wzbogaca cała galeria wyraźnych i często komicznych postaci, należy wspomnieć chociażby o Zenku, który modli się za duszę żony jeszcze za jej życia, czy Kindze, która staje się pośmiewiskiem całej firmy. Z przyjemnością przeczytałam tę pozycję.

Sądzę, że warto poznać historię zdolnej, odważnej i samowystarczalnej Beaty, choćby dlatego, iż coraz więcej kobiet w XXI wieku cechuje niezależność, która wynika m.in. z zachwianych relacji rodzinnych. Olga Rudnicka w Martwym jeziorze łączy to co przyciąga uwagę każdej kobiety - romans i kryminał. Tajemnicę rodziny Rostowskich pomaga rozwikłać prywatny detektyw Przemek...

"Kobietę z wydm" przeczytałam jednym tchem. Po wpływem lektury książki japońskiego pisarza zaczęłam zastanawiać się nad naturą człowieka i tym, jak łatwo w nieludzkich warunkach, bezpowrotnie zatracić swoją godność. Główny bohater na początku akcji całą swoją siłę wykorzystuje do snucia planów dotyczących wydostania się z piaskowej pułapki. Z czasem jednak staje się obojętny i nie wykorzystuje szansy ucieczki.

"Kobietę z wydm" przeczytałam jednym tchem. Po wpływem lektury książki japońskiego pisarza zaczęłam zastanawiać się nad naturą człowieka i tym, jak łatwo w nieludzkich warunkach, bezpowrotnie zatracić swoją godność. Główny bohater na początku akcji całą swoją siłę wykorzystuje do snucia planów dotyczących wydostania się z piaskowej pułapki. Z czasem jednak staje się...