Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka w mojej opinii jest pozycją jak najbardziej wartościową, mimo iż, pisana z perspektywy dziecięcej, w bardzo wyraźny i miejscami wręcz dosadny sposób krytykuje zjawisko rasizmu, jednocześnie podkreślając jego bezmyślny, irracjonalny i brutalny charakter. Ze względu na nauczanie prawd typu "wszystkim niezależnie od poglądów należy się szacunek" - nawet jeśli dany pogląd to skrajny rasizm oraz stosowany język - być może nowsze wydania zrezygnowały ze stosowania słowa na m w stosunku do osób czarnoskórych, książka stała się po części nieaktualna, mimo to w pełni zrozumiałym jest dlaczego w czasie swojego debiutu (1960) została uznana za tak przełomową i innowacyjną. Pozycja jest wciągająca, czyta się szybko i lekko, w ogólnym rozrachunku jest książką godną polecenia i przeczytania.

Książka w mojej opinii jest pozycją jak najbardziej wartościową, mimo iż, pisana z perspektywy dziecięcej, w bardzo wyraźny i miejscami wręcz dosadny sposób krytykuje zjawisko rasizmu, jednocześnie podkreślając jego bezmyślny, irracjonalny i brutalny charakter. Ze względu na nauczanie prawd typu "wszystkim niezależnie od poglądów należy się szacunek" - nawet jeśli dany...

Książka niezwykła, niesamowita, jej dystopijność paraliżuje i wszechogarnia. Fabuła książki jest wciągająca i niezwykle zajmująca, bardzo często zaskakuje, a rzeczywistość zbudowana przez autora jest bardzo wiarygodna, pełna szczegółów i detali, które przynoszą nam uczucie ulgi, że nie znajdujemy się w takich realiach.

Książka niezwykła, niesamowita, jej dystopijność paraliżuje i wszechogarnia. Fabuła książki jest wciągająca i niezwykle zajmująca, bardzo często zaskakuje, a rzeczywistość zbudowana przez autora jest bardzo wiarygodna, pełna szczegółów i detali, które przynoszą nam uczucie ulgi, że nie znajdujemy się w takich realiach.

Bardzo przyjemna książka, od czytelniczki dla czytelników, pełna przygód, niesamowicie ukazana została w niej rzeczywistość, a pomysł przemieszania książkowej rzeczywistości z realiami świata powieści niesamowity i zachwycający. Mimo, że to dopiero pierwszy tom, fabuła trzyma wyrównany poziom przez wszystkie części trylogii. Jest to jedna z lepszych książek młodzieżowo-dziecięcych, jakie spotkałam i powinna znaleźć swoje miejsce obok pozycji takich jak Harry Potter czy Igrzyska Śmierci. Bardzo podobał mi się tu brak wątku miłosnego (nareszcie), który ostatnimi czasy jest jedynym napędem literatury dla młodzieży.

Bardzo przyjemna książka, od czytelniczki dla czytelników, pełna przygód, niesamowicie ukazana została w niej rzeczywistość, a pomysł przemieszania książkowej rzeczywistości z realiami świata powieści niesamowity i zachwycający. Mimo, że to dopiero pierwszy tom, fabuła trzyma wyrównany poziom przez wszystkie części trylogii. Jest to jedna z lepszych książek...

Książka niezwykła, ukazuje jak dużą odpowiedzialność za drugiego człowieka ponosi każdy z nas. Obrazuje pięknie przemiany pod wpływem otoczenia oraz ich nieuchronność i nieodwracalność, Porusza tematy wolnej woli, decydowaniu o własnym życiu oraz zależnościach społecznych między każdym z nas. Brzmi zapewne niezachęcająco, ale naprawdę wartościowa pozycja, którą gorąco polecam.

Książka niezwykła, ukazuje jak dużą odpowiedzialność za drugiego człowieka ponosi każdy z nas. Obrazuje pięknie przemiany pod wpływem otoczenia oraz ich nieuchronność i nieodwracalność, Porusza tematy wolnej woli, decydowaniu o własnym życiu oraz zależnościach społecznych między każdym z nas. Brzmi zapewne niezachęcająco, ale naprawdę wartościowa pozycja, którą gorąco polecam.

Książka nawet ciekawa, intrygująca, przez pierwszą część ze względu na sposób narracji (narratorem jest mąż bohaterki) praktycznie nie mogłam przebrnąć, jednak dla mnie jest to przede wszystkim historia chorego człowieka i jego choroby - opuszczonego, nierozumianego, pozostawionego bez jakiejkolwiek empatii ze strony najbliższych. Być może niektórzy dostrzegą tu jakieś drugie dno i poczują w pełni ten okładkowy ekofeminizm, dla mnie jednak powieść i jej bohaterka będą wiązać się z odczłowieczeniem współczesnego świata.

Książka nawet ciekawa, intrygująca, przez pierwszą część ze względu na sposób narracji (narratorem jest mąż bohaterki) praktycznie nie mogłam przebrnąć, jednak dla mnie jest to przede wszystkim historia chorego człowieka i jego choroby - opuszczonego, nierozumianego, pozostawionego bez jakiejkolwiek empatii ze strony najbliższych. Być może niektórzy dostrzegą tu jakieś...

Cudowna, niesamowita, oszałamiająca, bohaterowie na krawędzi szaleństwa i rzeczywistość, która wciąż zaskakuje. Niejednokrotnie pozbawione głębszego sensu decyzje bohaterów prowadzą do niezwykłych wydarzeń, dając lekcję o ludzkiej naturze i nie tylko.

Cudowna, niesamowita, oszałamiająca, bohaterowie na krawędzi szaleństwa i rzeczywistość, która wciąż zaskakuje. Niejednokrotnie pozbawione głębszego sensu decyzje bohaterów prowadzą do niezwykłych wydarzeń, dając lekcję o ludzkiej naturze i nie tylko.

Zakończenie mnie rozczarowało, brakowało mi w nim obecności wątku ptaka nakręcacza, powieść ciekawa, ekscentryczna, aczkolwiek momentami (przy)długie opisy minimalnie nudziły, podobnie jak monotonia zajęć głównego bohatera. Mimo wszystko warto się z nią zapoznać, historia zdecydowanie ma w sobie magię stojącą na pograniczu szaleństwa, podobną do tej z "Mistrza i Małgorzaty".

Zakończenie mnie rozczarowało, brakowało mi w nim obecności wątku ptaka nakręcacza, powieść ciekawa, ekscentryczna, aczkolwiek momentami (przy)długie opisy minimalnie nudziły, podobnie jak monotonia zajęć głównego bohatera. Mimo wszystko warto się z nią zapoznać, historia zdecydowanie ma w sobie magię stojącą na pograniczu szaleństwa, podobną do tej z "Mistrza i...

Na ,,Pisane szkarłatem" trafiłam całkiem przypadkiem i był to jeden z najlepszych trafów w moim czytelniczym życiu. Powieść mroczna, niezwykła i niepowtarzalna. Przyjemnie jest nareszcie natrafić na książkę, w której główna bohaterka nie jest kochana i rozpieszczana przez połowę postaci występujących w utworze. Początkowo Meg wręcz wybiera rodzaj swojej śmierci, jednak z czasem ci, którzy byli zagrożeniem, stają się przyjaciółmi . Dużym plusem jest też wyjście ze schematów typowego fantasy - zamiast wilkołaków i wampirów mamy terra indigena i saunguinich, a krew faktycznie plami karty, zamiast być przedmiotem niezliczonych opisów. Dodajmy do tego wieszczki krwi oraz ludzi zamkniętych przed swoją chciwością w kontrolowaych rezerwatach i otrzymujemy przepis na jedną z lepszych powieści fantasy ostatnich czasów.

Na ,,Pisane szkarłatem" trafiłam całkiem przypadkiem i był to jeden z najlepszych trafów w moim czytelniczym życiu. Powieść mroczna, niezwykła i niepowtarzalna. Przyjemnie jest nareszcie natrafić na książkę, w której główna bohaterka nie jest kochana i rozpieszczana przez połowę postaci występujących w utworze. Początkowo Meg wręcz wybiera rodzaj swojej śmierci, jednak...

Jestem zdania, że to jedna z najcudowniejszych książek YA wydanych, a raczej nagłośnonych ostatniego czasu. Urocza, zabawna, przejmująca. Przede wszystkim zabłysnęła jednak prawdziwością bohaterów, z których żaden nie jest ponadprzeciętnie genialny, powalająco piękny bądź niezachwianie odważny. Postacie są niezwykłe, jednak nie aż tak, jak te z powieści J. Greena. Są tak bardzo podobne do nas, zwykłych śmiertelników, co przybliża nas do nich jeszcze bardziej. A przede wszystkim nie giną w pościgu do czwartej bazy, co we współczesnym YA zdarza się nadwyraz często. Ich relacja buduje się powoli, trwa, a samo to trwanie jest przepełnione szczęściem. To właśnie najbardziej zauroczyło mnie w tej powieści. Brak tego zwierzęcego pędu, ograniczającego związek prawie wyłącznie do pożądania.

Jestem zdania, że to jedna z najcudowniejszych książek YA wydanych, a raczej nagłośnonych ostatniego czasu. Urocza, zabawna, przejmująca. Przede wszystkim zabłysnęła jednak prawdziwością bohaterów, z których żaden nie jest ponadprzeciętnie genialny, powalająco piękny bądź niezachwianie odważny. Postacie są niezwykłe, jednak nie aż tak, jak te z powieści J. Greena....