Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka opowiada o jednym człowieku, lecz pośrednio pokazuje nam wiele ważnych prawd życiowych. Podobało mi się to, że rzadko jest coś mówione całkowicie wprost. Musimy wiele wnioskować z zachowania oraz słów bohaterów i dopiero w trakcie czytania poznajemy dogłębnie ich historię. Porusza problemy, jakimi są rasizm, zaniedbanie, bezdomność czy sieroctwo. Skłania do refleksji także na tym kto może zostać rodzicem i czym jest człowieczeństwo. Autor pokazuje nam jak wiele może znaczyć nasza przeszłość, przedstawiając nam postać, która na początku lektury jeszcze swojej nie znała.
Książka nie jest łatwą lekturą, lecz język używany przez pisarza wciąga czytelnika w losy bohaterów znajdujących się w tak nieprzyjaznym i nieodpowiednim dla życia środowisku. Polecam przeczytanie jej.

Książka opowiada o jednym człowieku, lecz pośrednio pokazuje nam wiele ważnych prawd życiowych. Podobało mi się to, że rzadko jest coś mówione całkowicie wprost. Musimy wiele wnioskować z zachowania oraz słów bohaterów i dopiero w trakcie czytania poznajemy dogłębnie ich historię. Porusza problemy, jakimi są rasizm, zaniedbanie, bezdomność czy sieroctwo. Skłania do...

Książka bardzo mi się spodobała mimo tego, że jest krótka i momentami przewidywalna.

Pokazuje powierzchowność świata i ciągłą pogoń, by zdobyć "idealną" aparycję. Wyśmiewa te wartości pokazując, że istnieją różna kanony piękna.
Ta lektura pokazuje, że prawdziwa sztuka nie polega na tanim efekciarstwie i zwykłym rozgłosie, lecz na próbie przekazania prawdziwych emocji. Autor stara się nam pokazać, że zwykłe podążanie wzrokiem za tym, co jest obecnie głośne, może skończyć się tym, że nie rozpoznamy artystów zasługujących na naszą uwagę za ich życia.
Podoba mi się również to, że Schmitt w miarę subtelnie udowadnia nam, że życie jest piękne tylko wtedy, gdy sami dostrzegamy w nim piękno i czasem musimy uważnie się przyjrzeć naszemu otoczeniu, by dostrzec tych, którzy nas doceniają nawet za te cechy, których sami się wstydzimy.
Autor każe nam się zastanowić nad decyzjami podjętymi w naszym życiu i stara się nas naprowadzić na drogę, dzięki której wybierzemy opcje, które w ostatecznym rozrachunku uszczęśliwią nas bardziej, niż chwilowe zadowolenie z przemijających wartości takich jak bogactwo, wygląd lub sława. Obojętnym jest to czy jesteśmy "piękni" z wyglądu, ale ważne jest to jak przyjmujemy i traktujemy świat i otaczających nas ludzi.
"Jako młody człowiek chciałem, żeby piękno było we mnie, byłem nieszczęśliwy. Teraz wiem, że jest ono wszędzie wokół, akceptuję je."

Książka bardzo mi się spodobała mimo tego, że jest krótka i momentami przewidywalna.

Pokazuje powierzchowność świata i ciągłą pogoń, by zdobyć "idealną" aparycję. Wyśmiewa te wartości pokazując, że istnieją różna kanony piękna.
Ta lektura pokazuje, że prawdziwa sztuka nie polega na tanim efekciarstwie i zwykłym rozgłosie, lecz na próbie przekazania prawdziwych emocji....

Jako że obejrzałam i film, i przeczytałam książkę, mogę powiedzieć, że moim zdaniem warto zobaczyć obie wersje. Myślę, że film w lekki sposób pokazuje wszystkie najważniejsze wydarzenia w późniejszym życiu bohatera. Jako że produkcja wymagała małej zmiany formy przed wrzuceniem na ekran, nie jest to idealne odbicie książki, lecz sprawia to, że warto jest zapoznać się z obiema wersjami.

Książka opisuje również dzieciństwo bohatera i myślę, że dzięki temu potrafimy lepiej wyobrazić sobie uczucie straty autora. Myślę, że wszystkie wątki, które nie są poruszone w filmie, z pewnością są warte uwagi czytelnika.

Książka porusza wiele problemów i wydaje mi się, że jest jednak o wiele poważniejsza od filmu, choć druga część lektury, "Diabeł stróż", jest z pewnością lżejsza. Mimo poruszania niezwykle ciężkich wątków pisarz osiągnął swój cel, o którym wspomniał w przedmowie i nie sprawił, że ta pozycja stała się czymś więcej, niż zwykłą rozrywką, lecz realistycznie przedstawia jego życie. Pokazuje prawdziwe przeżycia, dając nam jednak do zrozumienia, że pomimo przeciwności losu, można uzyskać szczęście.

Uważam, że sposób, w jaki autor opowiada o swoim życiu, jest na tyle ciekawy, że można bez problemu przeczytać jego przygody w jeden lub dwa dni. Nie będzie to z pewnością czas stracony.

Jako że obejrzałam i film, i przeczytałam książkę, mogę powiedzieć, że moim zdaniem warto zobaczyć obie wersje. Myślę, że film w lekki sposób pokazuje wszystkie najważniejsze wydarzenia w późniejszym życiu bohatera. Jako że produkcja wymagała małej zmiany formy przed wrzuceniem na ekran, nie jest to idealne odbicie książki, lecz sprawia to, że warto jest zapoznać się z...