Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka świetna - polityczne intrygi, ciekawi, wiarygodni bohaterowie, interesujące i inteligentne dialogi a do tego prawie nie występująca magia. Pierwsza część "Pieśni Lodu i Ognia" wciąga i nie pozwala się oderwać.
Dla mnie ogromnym plusem jest szarość postaci, nie kombinowanie z nadmiarem magii i zaskakująca momentami fabuła. Sam styl autora bardzo zręczny i nie nużący, umiejętnie przestawia świat i reguły nim rządzące, do tego potrafi pokazać to wszystko z różnych punktów widzenia. Polecam wszystkim, którzy nie przepadają za sztampowymi bohaterami i rozwiązaniami fabularnymi. Pierwsza część zdecydowanie najlepsza, a dłużyzny prawie tu nie występują.

Książka świetna - polityczne intrygi, ciekawi, wiarygodni bohaterowie, interesujące i inteligentne dialogi a do tego prawie nie występująca magia. Pierwsza część "Pieśni Lodu i Ognia" wciąga i nie pozwala się oderwać.
Dla mnie ogromnym plusem jest szarość postaci, nie kombinowanie z nadmiarem magii i zaskakująca momentami fabuła. Sam styl autora bardzo zręczny i nie...

Styl Prusa nieco już trąci myszką. Zdania są ciężkie i rozbudowane, a sama lektura wymaga początkowo skupienia, choć w miarę szybko można się przyzwyczaić do mało współczesnego warsztatu.
Występują tu dłużyzny i niepotrzebne wtrącenia Rzeckiego w postaci pamiętników. Fabuła jednak jest dość ciekawa i nieoczywista, z delikatnymi elementami humorystycznymi. Tutejsi bohaterowie zostali dobrze oddani i posiadają głębię psychologiczną. W tle widzimy obraz społeczeństwa, głównie arystokracji, kupców i żydowskiej mniejszości, która już wtedy była na świeczniku, choć kto by wtedy spodziewał się takich konsekwencji, jakie miały miejsce podczas II Wojny Światowej.
Podoba mi się, że Prus starał się nie tylko zobrazować tamten okres, ale miał także motyw przewodni wykraczający poza konkretne czasy. Dzięki temu lektura wciąż jest wartościowa i pod wieloma względami aktualna. Książka wybitna i nawet w obecnych czasach można w niej zauważyć pewnie uniwersalne prawdy dotyczące ludzkiej natury i motywacji.

Styl Prusa nieco już trąci myszką. Zdania są ciężkie i rozbudowane, a sama lektura wymaga początkowo skupienia, choć w miarę szybko można się przyzwyczaić do mało współczesnego warsztatu.
Występują tu dłużyzny i niepotrzebne wtrącenia Rzeckiego w postaci pamiętników. Fabuła jednak jest dość ciekawa i nieoczywista, z delikatnymi elementami humorystycznymi. Tutejsi...

Zadziwiające z jakim humorem można podejść do tak trudnej tematyki jak obozy jenieckie (nie koncentracyjne) w czasie II Wojny Światowej. Autor przytacza wiele historii, anegdot, sylwetek ludzkich, planów i przede wszystkim prób ucieczek. Wszystko to z przymrużeniem oka, z ironią i absurdem na jaki tylko mogli sobie pozwolić więźniowie.
Jest tu wiele sytuacji wyjętych jak ze skeczy Monty Phytona, choć czasami z tragicznym zakończeniem. Warto poznać punkt widzenia bez zbędnego patosu i poświęcenia. Wojenną codzienność ludzi z poczuciem humoru, którzy nie mogli usiedzieć na miejscu.

Zadziwiające z jakim humorem można podejść do tak trudnej tematyki jak obozy jenieckie (nie koncentracyjne) w czasie II Wojny Światowej. Autor przytacza wiele historii, anegdot, sylwetek ludzkich, planów i przede wszystkim prób ucieczek. Wszystko to z przymrużeniem oka, z ironią i absurdem na jaki tylko mogli sobie pozwolić więźniowie.
Jest tu wiele sytuacji wyjętych jak...