Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Szczęście jest pragnieniem powtarzalności.

Szczęście jest pragnieniem powtarzalności.

... by coś usłyszeć, trzeba samemu zamilknąć.

... by coś usłyszeć, trzeba samemu zamilknąć.

W każdym powtórzeniu, w każdej próbie powtórzenia czegoś jest coś niedelikatnego. I jest coś nieprawdziwego, bo prawdziwość jest niepowtarzalna. Jest jednorazowa. Przy ruchu naprzód - nie ma powtórzeń. Nie ma w ogóle możliwości powtórzeń. Każdy krok: lekki czy ciężki, czy coraz cięższy - jest niepowtarzalny. Jest jednorazowy. Nie ma cofanki. I wtedy się dopiero widzi, co to wszystko jest. Czym to wszystko pachnie i czym to wszystko śmierdzi. Że jeżeli się coś popełni nie tak, to nie ma, bo nie ma i bo nie może być samoprzebaczenia, tylko trzeba będzie to dźwigać, trzeba będzie za to zapłacić krwawicą sumienia. Taki jest zawsze przy ruchu naprzód punkt wyjścia do każdego kroku. Oczywiście straszliwie to i cudowne oczywiście to. Delikatne to.

W każdym powtórzeniu, w każdej próbie powtórzenia czegoś jest coś niedelikatnego. I jest coś nieprawdziwego, bo prawdziwość jest niepowtarzalna. Jest jednorazowa. Przy ruchu naprzód - nie ma powtórzeń. Nie ma w ogóle możliwości powtórzeń. Każdy krok: lekki czy ciężki, czy coraz cięższy - jest niepowtarzalny. Jest jednorazowy. Nie ma cofanki. I wtedy się dopiero widzi, co to wsz...

Dotyk upewnia o przynależności. Utrzymuje kontakt. Dowodzi, że więź nie została zerwana. Jeszcze jesteśmy przycumowani. Na pół oderwani, na pół odrębni, w styczności odnajdujemy równowagę.

Dotyk upewnia o przynależności. Utrzymuje kontakt. Dowodzi, że więź nie została zerwana. Jeszcze jesteśmy przycumowani. Na pół oderwani, na pół odrębni, w styczności odnajdujemy równowagę.

Musimy pozwolić sobie na myślenie, odważyć się na nie mimo niebezpieczeństwa, że rychło poniesiemy porażkę, bo nagle nie zdołamy uporządkować własnych myśli, gdyż skoro już myślimy, musimy zawsze brać pod uwagę wszystkie myśli, jakie istnieją i jakie są możliwe, co sprawia, że wtedy zawsze naturalnie ponosimy porażkę...

Musimy pozwolić sobie na myślenie, odważyć się na nie mimo niebezpieczeństwa, że rychło poniesiemy porażkę, bo nagle nie zdołamy uporządkować własnych myśli, gdyż skoro już myślimy, musimy zawsze brać pod uwagę wszystkie myśli, jakie istnieją i jakie są możliwe, co sprawia, że wtedy zawsze naturalnie ponosimy porażkę...