Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wybitny reportaż.

Tak przerażający na początku, że ciężko mi było zmusić się, aby kontynuować. Ale na szczęście dałam radę, a kolejna część była trochę lżejsza ponieważ przeplatana historią i faktami. Zresztą z niesamowitym wyważeniem równowagi właśnie między faktami a opowiadaniem o cierpieniu pojedynczych ludzi.

Niezwykły poziom emocjonalny autorki i zdolność do zwracania uwagi na szczegóły, które potrafią zrobić większe wrażenie niż główna historia.

A fakt, że autorka opowiada z punktu widzenia Polki było tylko wisienką na torcie, ponieważ kilkukrotnie odnosiła się do przekonań, które prawdopodobnie rezonują z naszymi.

Jeden z lepszych reportaży jakie kiedykolwiek czytałam.

Wybitny reportaż.

Tak przerażający na początku, że ciężko mi było zmusić się, aby kontynuować. Ale na szczęście dałam radę, a kolejna część była trochę lżejsza ponieważ przeplatana historią i faktami. Zresztą z niesamowitym wyważeniem równowagi właśnie między faktami a opowiadaniem o cierpieniu pojedynczych ludzi.

Niezwykły poziom emocjonalny autorki i zdolność do...

Okładka wygląda średnio, wręcz mi się kojarzyła z taką książka leżąca w kiosku dla niezbyt inteligentnego odbiorcy. Ale zawartość to majstersztyk!

Książka jest głównie w formie wywiadów, połączonych z komentarzem autorki na temat różnych tematów społecznych. Nie tylko o kobietach w Arabii, ale o całym działanie społeczeństwa, w którym istnieje całkowita segregacja płciowa.

Co mi się niezwykle podobało - wybór interlokutorek. Mam wrażenie, że nie zostały wybrane skrajne osoby, ale właśnie normalne kobiety z różnych kręgów. Większość z nich nie reprezentuje skrajnych poglądów - każda ma swoje zdanie, jednej się podoba jeden aspekt, drugiej inny. Kobiety argumentują to w różnoraki sposób, co pozwala zrozumieć ich punkt widzenia.

Podoba mi się też komentarz ogólny do tematów społecznych. Jest napisany bardzo dobrze, wręcz naukowo, stanowił idealny przerywnik między wywiadami i znakomicie uzupełniał ich kontent.

Wraz z progresem czytania jednak wyklarowała mi się czysta opinia - podoba mi się jednak, że nie zostało mi to narzucone na początku. Miałam wrażenie, że sama doszłam do tego zdania w sposób naukowy, mając wystarczającą ilość danych.

Okładka wygląda średnio, wręcz mi się kojarzyła z taką książka leżąca w kiosku dla niezbyt inteligentnego odbiorcy. Ale zawartość to majstersztyk!

Książka jest głównie w formie wywiadów, połączonych z komentarzem autorki na temat różnych tematów społecznych. Nie tylko o kobietach w Arabii, ale o całym działanie społeczeństwa, w którym istnieje całkowita segregacja...

Ostatnio tematy filozoficzne i egzystencjalne mnie niezwykle interesują, a że jestem osobą niewierzącą to jest to książka, która powinna trafić w punkt. Niestety nie trafiła. Dlaczego? W sumie za dużo z niej nie pamiętam - była ona chaotyczna, trochę brzmiała jak bieżące przemyślenia autora powstałe w trakcie pisania bez żadnej zorganizowanej formy i celu. Autor najpierw próbuje przekonać o istnieniu duchowości bez religii, ale dość szybko zaczyna pisać wszystkim i o niczym, włączając aluzje do skomplikowanych form buddyzmu czy o tym, że niektórzy mentorzy duchowi to oszuści.

Jedyny rozdział, który był świetny to o neurobiologicznych badaniach świadomości.

Ostatnio tematy filozoficzne i egzystencjalne mnie niezwykle interesują, a że jestem osobą niewierzącą to jest to książka, która powinna trafić w punkt. Niestety nie trafiła. Dlaczego? W sumie za dużo z niej nie pamiętam - była ona chaotyczna, trochę brzmiała jak bieżące przemyślenia autora powstałe w trakcie pisania bez żadnej zorganizowanej formy i celu. Autor najpierw...

Jest to moja pierwsza przeczytana książka o buddyzmie, i właściwie myślę, że był to bardzo dobry start.
Książka jest napisana językiem prostym, łatwo przyswajalnym. Obfituje w masę pożytecznych cytatów (nie wyrabiałam się z zaznaczaniem). Jest podzielona na krótkie rozdziały, przez co zamierzam do niej wracać od czasu do czasu, aby w szybki sposób odświeżać pamięć. Polecam dla każdego, kto chce zagłębić się w piękną ideologię.

Jest to moja pierwsza przeczytana książka o buddyzmie, i właściwie myślę, że był to bardzo dobry start.
Książka jest napisana językiem prostym, łatwo przyswajalnym. Obfituje w masę pożytecznych cytatów (nie wyrabiałam się z zaznaczaniem). Jest podzielona na krótkie rozdziały, przez co zamierzam do niej wracać od czasu do czasu, aby w szybki sposób odświeżać pamięć. Polecam...

Autor mnie przekonał do swojej koncepcji, mówiącej, że moralność można oceniać obiektywnie. Moim zdaniem jednak nie wykazał powiązania moralności z nauką, co więcej zdefiniował pojęcie nauki (tutaj pojawia się również problem z polskim tłumaczeniem słowa "science"; słowo "nauka" w języku polskim nie odnosi się tylko i wyłącznie do nauk ścisłych, czyli "science" o których pisze autor) w sposób, z którym nie mogę się zgodzić.

Początek książki lepszy, później autor pisze o różnych rzeczach, które ciężko mu powiązać, są trochę przypadkowe, bardzo chaotyczne, w dodatku wszystkie przykłady w książce są zero-jedynkowe, autor nie podejmuje się wytłumaczenia sytuacji pomiędzy, czyli takich, które rzeczywiście skutkują problemami moralnymi. Do tego zdecydowanie za dużo przypisów.

Podsumowując, podoba mi się koncepcja, nie podoba mi się forma w jakiej została przekazana.

Autor mnie przekonał do swojej koncepcji, mówiącej, że moralność można oceniać obiektywnie. Moim zdaniem jednak nie wykazał powiązania moralności z nauką, co więcej zdefiniował pojęcie nauki (tutaj pojawia się również problem z polskim tłumaczeniem słowa "science"; słowo "nauka" w języku polskim nie odnosi się tylko i wyłącznie do nauk ścisłych, czyli "science" o...