Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Historia wciągnęła mnie zdecydowanie mniej w porównaniu do książek o Donovanie i Sabrinie czy o Celi i Edwardzie.
Mam poczucie, że ta para,mimo nieustająco dobrego kunsztu pisarki,jest o poziom niżej od wspominanych. Uważam, że wątki zostały rozciągnięte, a autorce nie udało się wytworzyć tego skrzącego od emocji napięcia, które jest wyczuwalne w seriach o Donovanie czy Celi.
Czegoś tutaj zabrakło.
Mam chęć sięgnąć po następne części,
ale nie spieszy mi się zbytnio.
Muszę przyznać, że Kincaid błyszczy
nawet tutaj, choć to nie jego historia.
Bogaty skur*ysynek jak nazywa to Cade, jest po prostu bezbłędny.
Co do Jolie, rozumiałam jej zacho
wanie i trochę domyślam się co będzie dalej. Cade jest okay, chociaż ta jego
ciągła perspektywa... chwilami miałam dość.
Podsumowując, można przeczytać,ale nie równa się z moimi ulubieńcami

Historia wciągnęła mnie zdecydowanie mniej w porównaniu do książek o Donovanie i Sabrinie czy o Celi i Edwardzie.
Mam poczucie, że ta para,mimo nieustająco dobrego kunsztu pisarki,jest o poziom niżej od wspominanych. Uważam, że wątki zostały rozciągnięte, a autorce nie udało się wytworzyć tego skrzącego od emocji napięcia, które jest wyczuwalne w seriach o Donovanie czy...

Powieść trzymała mnie w napięciu od początku do samego końca. Pomysły autorki są świeże, zaskakujące,chwilami wbijające w fotel.
Podobnie jak w 1-wszym tomie,czujemy w tej historii spory ciężar przeżyć naszych bohaterów. Tu szczególnie wypełza przeszłość Celi. Trudna i traumatyzująca.
W pierwszej cześć Edward zadaje Celi pytanie, którego nie zadał nikt inny od 24-czterech lat, a w tomie drugim w końcu otrzymuje pełną i prawdziwą odpowiedź na nie. Relacja bohaterów trzyma nas w ekscytującym oczekiwaniu przez cały czas. Choć seksu paradoksalnie jest niewiele,to w ogóle mi to nie przeszkadzało i nie mogłam się oderwać! Niczym od dobrego kryminału!
Ps. Pomysł Edwarda na rocznicę z piekła rodem, a równocześnie ukazujący jego miłość i oddanie. Czyż to nie piękne ( i nieprawdopodobne)?
Zdecydowanie podoba mi się ta seria. Wpisuję na listę ulubionych.

Powieść trzymała mnie w napięciu od początku do samego końca. Pomysły autorki są świeże, zaskakujące,chwilami wbijające w fotel.
Podobnie jak w 1-wszym tomie,czujemy w tej historii spory ciężar przeżyć naszych bohaterów. Tu szczególnie wypełza przeszłość Celi. Trudna i traumatyzująca.
W pierwszej cześć Edward zadaje Celi pytanie, którego nie zadał nikt inny od 24-czterech...

Cóż to była za przygoda!
Muszę przyznać, że rozkoszowałam się tą książką.
Bohaterowie to dwójka nieszczęśliwych i bardzo bogatych ludzi (szczególnie on). Jest w nich, w tej reakcji jakiś ciężar połączony z ekscytacją.
Edward to istna enigma, mimo, że toretycznie sporo o nim wiemy. Prawdziwie diaboliczna postać męska,nie tylko z nazwy. Widać to po nim, czuć w każdym grymasie, słowie decyzji. No może poza jedną lub dwoma sytuacjami, gdy odkrywa kawałeczek emocji względem Celi. Co więcej? To człowiek, który nieustannie kalkuluje,planuje i analizuje. WIZJONER w życiu zawodowym i prywatnym. A jednak jakoś złamany, nienasycony i zły.
Celia ani trochę święta, próżno szukać w niej niewinności. Za dużo przeszła i za dużo zrobiła złego. Ale,ale... i ona pragnie od życia czegoś więcej. Wyjść ze stanu zamrożenia i poczuć szczęście.
Ta para i ta historia to istny majstersztyk. Ich rozmowy są upajające niczym sceny erotyczne. Także naprawdę warto, choć to nie jest klasyczny romans.

Cóż to była za przygoda!
Muszę przyznać, że rozkoszowałam się tą książką.
Bohaterowie to dwójka nieszczęśliwych i bardzo bogatych ludzi (szczególnie on). Jest w nich, w tej reakcji jakiś ciężar połączony z ekscytacją.
Edward to istna enigma, mimo, że toretycznie sporo o nim wiemy. Prawdziwie diaboliczna postać męska,nie tylko z nazwy. Widać to po nim, czuć w każdym...

Trzeba przyznać - wciągnęła mnie historia Sabriny I Donovana. Musiałam natychmiast sięgnąć po tę drugą część, bo bohaterowie ( zupełnie jak wyznaje autorka w posłowiu 1 części), nie dawali mi spokoju.

Jako erotyk bardziej podobała mi się pierwsza część,gdzie sceny seksu są tak nasycone emocjami, że stają się po prostu bezbłędne. Tu też jest sporo erotyki i emocji, choć już w nieco innym wydaniu.
Donovan jest dobrze umotywowany (choć to wszystko jest nieprawdopodobne). Pewnie gdyby nie był zabójczo przystojny i bogaty,to... No właśnie? Byłby po prostu stalkerem 😂😂😂
Mimo wszystko,nie straciłam sympatii do tego bohatera. Odkrył trochę serduszka w tej części i to dało sporo uroku tej książce. Ogólnie chora ta realcja, ale jak to autorka świetnie opisała!!! Podoba mi się,byle nie brać tego zbyt serio.

Trzeba przyznać - wciągnęła mnie historia Sabriny I Donovana. Musiałam natychmiast sięgnąć po tę drugą część, bo bohaterowie ( zupełnie jak wyznaje autorka w posłowiu 1 części), nie dawali mi spokoju.

Jako erotyk bardziej podobała mi się pierwsza część,gdzie sceny seksu są tak nasycone emocjami, że stają się po prostu bezbłędne. Tu też jest sporo erotyki i emocji, choć...

Historia jest pełna emocji i pożądania. Przeżycia wewnętrzne głównej bohaterki są ujęte bardzo wiarygodnie. Mamy tu klimat dużej korpo w Nowym Jorku, zarządzanej przez grupę, takich trochę Wilków z Wall Street.
Jako erotyk książka ta sparwdza się bardzo dobrze,bo w mojej opinii jest pełna erotyzmu i pikantnych scen.
Oczywiście fabuły nie należy traktować całkiem serio,bbo wtedy natychmiast zdiagnozowali byśmy toksyczną reakcję...ale przecież to jest romans i rządzi się swoimi prawami. Jest jednak w tej powieści coś wciągającego, pulsującego, niczym ciała naszych bohaterów, którzy co rusz pragną się ze sobą znaleźć w jednoznacznej sytuacji. I to akurat jest wielki plus.
Co do minusów...
Nie przepadam za tym, w jaki sposób autorka wplotła radzenie sobie Sabriny z traumą "prawie " gwałtu.Pewnie dlatego, że czytałam literaturę o gwałcie wojennym i naprawdę nie w smak mi było trywializowanie tego tematu, choć wiem, że autorka starała się jak mogła.
I moje pytanie brzmi, czy bohaterowie naprawdę muszę ciągle pić szkocką? A jeśli nie szkocka,to przynajmniej jakiś drink, niezależnie od okazji. Jednym słowem wszyscy ciągle na wiecznym rauszu... Może i tak się żyje w NYC? Kto wie,kto wie...

Historia jest pełna emocji i pożądania. Przeżycia wewnętrzne głównej bohaterki są ujęte bardzo wiarygodnie. Mamy tu klimat dużej korpo w Nowym Jorku, zarządzanej przez grupę, takich trochę Wilków z Wall Street.
Jako erotyk książka ta sparwdza się bardzo dobrze,bo w mojej opinii jest pełna erotyzmu i pikantnych scen.
Oczywiście fabuły nie należy traktować całkiem serio,bbo...

James Hamilton to mój ulubiony do tej pory bohater meski w książkach Melisy Bel. Chłodny, logiczny i cyniczny. Do tego przystojny, siejący postrach i szacunek wśród socjety. Kobiety go pragną, ale on jest jakby poza zasięgiem.
Po pierwsze to autorka świetnie opisuje Jamesa, ale wcale nie taki on zimny i bezwzględny (właściwie to gdzie ta bezwzględność ja się pytam???). Mimo rażącej naiwności tej powieści, bardzo przypadła mi ona do gustu. Z Charlotte ma główny bohater doskonałe iskrzące dialogi. Postępowanie głównej bohaterki było dla mnie w miarę logiczne i tu plus dla autorki. Chemia jest pięknie opisana.
Poppy jest cudowna i wprost łamiąca serce (także Jamesa). Trochę mało było głównych bohaterów, więcej wątków pobocznych, ale gdy już byli to trudno było się oderwać.
Ps. Scena pierwszego spotkania Helen i Rossa - no śmiałam się w głos.

James Hamilton to mój ulubiony do tej pory bohater meski w książkach Melisy Bel. Chłodny, logiczny i cyniczny. Do tego przystojny, siejący postrach i szacunek wśród socjety. Kobiety go pragną, ale on jest jakby poza zasięgiem.
Po pierwsze to autorka świetnie opisuje Jamesa, ale wcale nie taki on zimny i bezwzględny (właściwie to gdzie ta bezwzględność ja się pytam???). Mimo...

Bardzo przyjemny, klasyczny romas historyczny. Wspanie emocje towarzyszyły mi,w trakcie pochłaniania lektury. Bohaterowie bardzo sprawnie wykreowani. Czegoś takiego szukałam! To jest właśnie to, czego oczekuję od tego rodzaju literaury. Książka wywołuje emocje, angażuje czytelnika i pięknie ukazuje uczucia postaci. Końcówka nieco zbyt rozciągnięta, znużyła mnie po prostu. Ale poza tym, nie mam uwag! Chcę więcej tej autorki!

Bardzo przyjemny, klasyczny romas historyczny. Wspanie emocje towarzyszyły mi,w trakcie pochłaniania lektury. Bohaterowie bardzo sprawnie wykreowani. Czegoś takiego szukałam! To jest właśnie to, czego oczekuję od tego rodzaju literaury. Książka wywołuje emocje, angażuje czytelnika i pięknie ukazuje uczucia postaci. Końcówka nieco zbyt rozciągnięta, znużyła mnie po prostu....

Przyzwoita książka Cory, chociaż mnie nie porwała. Dante i Val pojawiają się w tej historii tylko na parę chwil, a i tak skradają całe show. Szczególnie Dante. Nie wiem jak autorce udało się wykreować tak haryzmatyczną postać. Co do Luki i Ari, to jest okay, lubię ich i ta druga połowa książki ma zdecydowanie więcej emocji, wiadomo, że nie łatwo pisze się kontynuację.

Przyzwoita książka Cory, chociaż mnie nie porwała. Dante i Val pojawiają się w tej historii tylko na parę chwil, a i tak skradają całe show. Szczególnie Dante. Nie wiem jak autorce udało się wykreować tak haryzmatyczną postać. Co do Luki i Ari, to jest okay, lubię ich i ta druga połowa książki ma zdecydowanie więcej emocji, wiadomo, że nie łatwo pisze się kontynuację.

Początek przekartkowałam, potem czytało się już bardzo dobrze. Ciekawie wykreowany Danilo, miałam obawy że będzie tylko słabszą kalką Dantego lub Luki, ale jakimś cudem ma swój charakter. Sofia też fajna,w końcu to tylko 18-latka więc na nie oczekujmy zbyt wiele. Czytając o niej miałam przed oczami młodziutką Live Tyler, jeszcze z czasów Władcy pierścieni. Taka elficka piękność.
Cora wymyśliła znów coś trochę nowego, także jak dla mnie dobra książka.

Początek przekartkowałam, potem czytało się już bardzo dobrze. Ciekawie wykreowany Danilo, miałam obawy że będzie tylko słabszą kalką Dantego lub Luki, ale jakimś cudem ma swój charakter. Sofia też fajna,w końcu to tylko 18-latka więc na nie oczekujmy zbyt wiele. Czytając o niej miałam przed oczami młodziutką Live Tyler, jeszcze z czasów Władcy pierścieni. Taka elficka...

Wspaniały Dante i cudowna Val. Moi ulubieńcy.❤️❤️❤️

Wspaniały Dante i cudowna Val. Moi ulubieńcy.❤️❤️❤️

Cora Reilly w dobrym stylu. Przeczytałam z dużym zainteresowaniem. Polubiłam braci Falcone -ku mojemu zaskoczeniu! Jest w nich coś, ta atmosfera rodziny i więzów nie do zerwania. Remo i Nino to świetny duet. Z chęcią sięgnę po część o Remo i Serafinie, liczę że będzie inna i równie porywająca.
Co do tej części -Kiara boi się własnego cienia,ale za to Nino jest nieziemsko rycerski, tak więc jak dla mnie do strawienia. Było napięcie i czytało się z dużym zainteresowaniem.

Cora Reilly w dobrym stylu. Przeczytałam z dużym zainteresowaniem. Polubiłam braci Falcone -ku mojemu zaskoczeniu! Jest w nich coś, ta atmosfera rodziny i więzów nie do zerwania. Remo i Nino to świetny duet. Z chęcią sięgnę po część o Remo i Serafinie, liczę że będzie inna i równie porywająca.
Co do tej części -Kiara boi się własnego cienia,ale za to Nino jest nieziemsko...

Czytam serię nie po kolei i w zasadzie tak jak oczekiwałam, moim numerem jeden bezkonkurencyjnie są Valentina i Dante. Cześć o Growlu jest przyjemną lektura, historię da się łyknąć z lekkim przymrużeniem oka i nie pozostawia jakichś gorzkich posmaków po sobie. Jest moment przełamywania obojga bohaterów i to jest naprawdę ładnie, wzruszająco opisane. Motyw człowieka-potwora nie przystającego do rzeczywistości został w mojej ocenie umiejętnie rozegrany. Niektóre sceny erotyczne bardzo dobre.

Czytam serię nie po kolei i w zasadzie tak jak oczekiwałam, moim numerem jeden bezkonkurencyjnie są Valentina i Dante. Cześć o Growlu jest przyjemną lektura, historię da się łyknąć z lekkim przymrużeniem oka i nie pozostawia jakichś gorzkich posmaków po sobie. Jest moment przełamywania obojga bohaterów i to jest naprawdę ładnie, wzruszająco opisane. Motyw człowieka-potwora...

Rewelacyjna. Znacznie lepsza od pierwszej części. Dante- zimny,opanowany i bezwzględny to zdecydowanie ten typ bohatera, który przemawia do mnie najbardziej. Autorce udało się nie"popsuć" Dantego od początku do końca powieści i za to składam jej niskie ukłony. Valentina cudowna - mądra i dzielna dziewczyna. To połączenie charektorologiczne nie tylko jest moim ulubionym,ale też najmocniej mnie przekonuje. Książkę przeczytałam jednym tchem.

Ps. Po ponad dwóch latach od przeczytania powieści, wróciłam do niej raz jeszcze. Mimo, że w między czasie przeczytałam kilka innych dobrych romansów, nic nie zrównało się z emocjami jakie towarzyszyły mi,gdy śledziłam losy Danego i Val. Nawet powtórka była doskonałą zabawą.

Rewelacyjna. Znacznie lepsza od pierwszej części. Dante- zimny,opanowany i bezwzględny to zdecydowanie ten typ bohatera, który przemawia do mnie najbardziej. Autorce udało się nie"popsuć" Dantego od początku do końca powieści i za to składam jej niskie ukłony. Valentina cudowna - mądra i dzielna dziewczyna. To połączenie charektorologiczne nie tylko jest moim ulubionym,ale...

Zmienia myślenie, gdy człowiek znajduje się w kryzysie.

Zmienia myślenie, gdy człowiek znajduje się w kryzysie.

Cóż to była za wspaniała zabawa! Nie oczekiwałam zbyt wiele po tej pozycji, tymczasem dostałam absolutnie najlepszą cześć cyklu! Główni bohaterowie, z równą mocą podbili moje serce, a ich nieszablonowa historia wprost zaparła mi dech w piersiach.
Potwierdzam, że należy czytać książki hronologicznie, a już na pewno nie wybierać tej części jako pierwszej. Otóż obserwowanie postaci Wintera na przestrzeni całego cyklu, jest prawdziwą frajdą , ponadto warto poznać całe tło i dość bogato rozbudowaną warstwę bohaterów drugoplanowych.

Cóż to była za wspaniała zabawa! Nie oczekiwałam zbyt wiele po tej pozycji, tymczasem dostałam absolutnie najlepszą cześć cyklu! Główni bohaterowie, z równą mocą podbili moje serce, a ich nieszablonowa historia wprost zaparła mi dech w piersiach.
Potwierdzam, że należy czytać książki hronologicznie, a już na pewno nie wybierać tej części jako pierwszej. Otóż obserwowanie...

Autorka rewelacyjnie rozpisała sceny łóżkowe. Dwójka głównych bohaterów to ludzie z krwi i kości, którzy wzbudzają szczerą sympatię i za to wielki plus dla tej części cyklu. Po zapoznaniu się z częściami 1, 3 i 2 (dokładnie w tej kolejności) stwierdzam, że Elizabeth Hoyt jest mistrzynią w swoim fachu. Tworzy bohaterów prawdziwych, różnorodnych i intrygujących. Jednym słowem potrafi tchnąć życie w zupełnie fikcyjne postaci i nadać ich losom nieprzeciętny bieg. Bardzo umiejętnie łączy wątki i spłata ze sobą niczym cienkie niteczki które prowadzą do wspólnego kłębka.
I na koniec brawa za piękne relacje między bohaterami ( we wszystkich częściach) w których autorka nie skręca w kierunku bardzo modnego i mocno szkodliwego wpływu syndromu sztokholmskiego.

Autorka rewelacyjnie rozpisała sceny łóżkowe. Dwójka głównych bohaterów to ludzie z krwi i kości, którzy wzbudzają szczerą sympatię i za to wielki plus dla tej części cyklu. Po zapoznaniu się z częściami 1, 3 i 2 (dokładnie w tej kolejności) stwierdzam, że Elizabeth Hoyt jest mistrzynią w swoim fachu. Tworzy bohaterów prawdziwych, różnorodnych i intrygujących. Jednym...

Doskonale bawiłam się śledząc losy Silence i jej pirata rzecznego. Było ciekawie, upojnie i wzruszająco. Choć obycie głównego bohatera, jego kultura, czułość, elegancja... hmm czy aby na pewno był dzieckiem slumsów, by stać się przebieglym przestępcą o czarnym sercu? Lekko mi tu zgrzytneło, ale przecież lubimy takie historie. Historia Silence i Michaela jest cudowna, ale pierwszy tom wciąż pozostaje moim numerem jeden.
Ps. Scena z wanną - mistrzostwo!

Doskonale bawiłam się śledząc losy Silence i jej pirata rzecznego. Było ciekawie, upojnie i wzruszająco. Choć obycie głównego bohatera, jego kultura, czułość, elegancja... hmm czy aby na pewno był dzieckiem slumsów, by stać się przebieglym przestępcą o czarnym sercu? Lekko mi tu zgrzytneło, ale przecież lubimy takie historie. Historia Silence i Michaela jest cudowna, ale...

Jak na okrutnego średniowiecznego zdobywcę, główny bohater ma zdecydowanie zbyt wiele cierpliwości do Alany. Samantha James ma tą zaletę, że choć pisze głupoty nie można się od jej powieści oderwać.

Jak na okrutnego średniowiecznego zdobywcę, główny bohater ma zdecydowanie zbyt wiele cierpliwości do Alany. Samantha James ma tą zaletę, że choć pisze głupoty nie można się od jej powieści oderwać.

Autorka obrazowo oddała realia XVIII- wiecznego Londynu. Równocześnie stworzyła barwnych bohaterów, którym uwierzyłam i których losy chciałam śledzić. W szczególności przypadła mi do gustu kreacja głównego bohatera, którego niemal każdy gest, grymas, czy spojrzenie widziałam oczami wyobraźni. Gratuluję autorce konsekwencji w budowaniu postaci i kunsztu literackiego. Z przyjemnością sięgnę po kolejne części z tej serii.

Autorka obrazowo oddała realia XVIII- wiecznego Londynu. Równocześnie stworzyła barwnych bohaterów, którym uwierzyłam i których losy chciałam śledzić. W szczególności przypadła mi do gustu kreacja głównego bohatera, którego niemal każdy gest, grymas, czy spojrzenie widziałam oczami wyobraźni. Gratuluję autorce konsekwencji w budowaniu postaci i kunsztu literackiego. Z...

W zasadzie do końca książki jest pomiędzy bohaterami jakaś nieufność i wzajemna wrogość. Są w sobie zakochani, ale nie darzą się miłością. Przeznaczeni dla siebie, ale nie mogący się porozumieć. Końcówka była dla mnie z tego powodu niesatysfakcjonująca. Miałam wrażenie, że zamykając karty powieści bohaterowie lada moment pokłócą się ponownie tyle, że tej historii już nie dopisano. Owszem między bohaterami skrzą emocje i namiętność, ale zabrakło mi w tym wszystkim właśnie wspomnianego zrozumienia. Tak jakby różnice klasowe były nie do zatarcia nawet w zmyślonej powieści, która ma być przecież bajką dla pragnących oderwać się od rzeczywistości czytelników. Gabriel jest typowym bohaterem romansu, pięknym, nieziemsko bogatym, pożądanym w towarzystwie i choć ratuje swą żonę w niebezpieczeństwie to zabrakło mi w nim dżentelmena względem głównej bohaterki.

Powieść jest bardzo wzruszająca, za co dodatkowy plus dla autorki. Potrafi "wycisnąć" ze swojego czytelnika prawdziwe emocje. Były momenty, że łzy ciekły mi ciurkiem po policzkach.

W zasadzie do końca książki jest pomiędzy bohaterami jakaś nieufność i wzajemna wrogość. Są w sobie zakochani, ale nie darzą się miłością. Przeznaczeni dla siebie, ale nie mogący się porozumieć. Końcówka była dla mnie z tego powodu niesatysfakcjonująca. Miałam wrażenie, że zamykając karty powieści bohaterowie lada moment pokłócą się ponownie tyle, że tej historii już nie...