Jesteśmy społecznością, która kocha książki

– To wódka? – słabym głosem zapytała Małgorzata.(...) – Na litość boską, królowo – zachrypiał – czy ośmieliłbym się nalać damie wódki? To czysty spirytus.

– To wódka? – słabym głosem zapytała Małgorzata.(...) – Na litość boską, królowo – zachrypiał – czy ośmieliłbym się nalać damie wódki? To czysty spirytus.

Książki nie dają prawdziwej ucieczki, ale mogą powstrzymać umysł, zanim sam siebie rozdrapie do krwi.

Książki nie dają prawdziwej ucieczki, ale mogą powstrzymać umysł, zanim sam siebie rozdrapie do krwi.

Na półkach za nimi leżało Nic, Większe Nic i Całkiem Nic oraz liczne Wyroby Nicopodobne.

Na półkach za nimi leżało Nic, Większe Nic i Całkiem Nic oraz liczne Wyroby Nicopodobne.

Ludzie są tak samo podli na całym świecie. Nie można się po nich spodziewać niczego dobrego. Chcesz zobaczyć naprawdę złego człowieka? Pozwól mu się wzbogacić ponad wszelkie wyobrażenie. Gdy będzie mógł robić co dusza zapragnie, wyjdzie z niego wszystko co najgorsze.

Ludzie są tak samo podli na całym świecie. Nie można się po nich spodziewać niczego dobrego. Chcesz zobaczyć naprawdę złego człowieka? Pozwól mu się wzbogacić ponad wszelkie wyobrażenie. Gdy będzie mógł robić co dusza zapragnie, wyjdzie z niego wszystko co najgorsze.

Los chrześcijaństwa - Chrześcijaństwo powstało, żeby nieść ulgę sercom; ale teraz musi serca najpierw przygniatać, żeby potem móc ulgę przynosić

Los chrześcijaństwa - Chrześcijaństwo powstało, żeby nieść ulgę sercom; ale teraz musi serca najpierw przygniatać, żeby potem móc ulgę przynosić

Bambilion procent normy.

Bambilion procent normy.

Odsunął Jelec papier, sięgnął po następny. Był to cyrkularz i schemat do sprawozdań Zakładu Ubezpieczeń od wypadków. Z jaką drobiazgowością, skrupulatnością, troskliwością i dbałością o całość i zdrowie pracowników było to sporządzone, jak wnikało we wszelkie rolne prace i otaczało iście ojcowską opieką. Ubezpieczonym był każdy i wszyscy — pomocnik w pasiece, członkowie rodziny, użyci do jakiejkolwiek pomocy w pracy, najemnik dzienny, pastuszek gęsi i trzody. (...) Błogosławiona zdobycz socjalna, wzniosła teoria opieki nad pracownikiem. (...) — To wynosi miliony z całej Rzeczypospolitej. Gdzie? na co idzie? kto z tego korzysta? Płacę kilka lat — wypadku nie było żadnego! Dlaczego to nie jest imienne? Niechby to było dla ubezpieczonych! Komu płacę — kto z tego korzysta! Skąd taki majątek zrujnowany, ubogi może opłacić buchaltera, który by prowadził tę drobiazgową rachunkowość wymaganą pod rygorem kar. — A po co się upierasz przy swym statusie obszarnika! — zagadnął ironicznie wykrzywiony doradca. — Widzisz przecie, że ciebie tu nie chcą, że cię wycisną, zniszczą, usuną. Nie wytrzymasz! Ustąp! Chmara czeka i czyha na tę twoją ziemię. Chmara chłopstwa i tych, co się potrafią przystosować do nowych ustrojów i warunków. Po co ci ta męka, nędza, borykanie i poniewierka! Ustąp! Urząd Ziemski jest, reforma rolna uchwalona.

Odsunął Jelec papier, sięgnął po następny. Był to cyrkularz i schemat do sprawozdań Zakładu Ubezpieczeń od wypadków. Z jaką drobiazgowością, skrupulatnością, troskliwością i dbałością o całość i zdrowie pracowników było to sporządzone, jak wnikało we wszelkie rolne prace i otaczało iście ojcowską opieką. Ubezpieczonym był każdy i wszyscy — pomocnik w pasiece, członkowie rodziny...

Nie nazywaj mnie "towarzyszką" (...) Te bzdury z tytułowaniem towarzyszami to hak, za którego pomocą ludzie ze społecznych nizin ciągną w dół lepszych od siebie. Co z tego wynika? Wszyscy tarzają się w tym samym gównie, jak świnie.

Nie nazywaj mnie "towarzyszką" (...) Te bzdury z tytułowaniem towarzyszami to hak, za którego pomocą ludzie ze społecznych nizin ciągną w dół lepszych od siebie. Co z tego wynika? Wszyscy tarzają się w tym samym gównie, jak świnie.

Musisz jeszcze popracować nad swoimi kłamstwami. Może to dlatego, że jesteś tak daleko od Piotrogrodu. Klątwy źle znoszą rozłąkę, a szczerość to paskudny nawyk, moja droga. Jak obgryzanie paznokci.

Musisz jeszcze popracować nad swoimi kłamstwami. Może to dlatego, że jesteś tak daleko od Piotrogrodu. Klątwy źle znoszą rozłąkę, a szczerość to paskudny nawyk, moja droga. Jak obgryzanie paznokci.

Byłoby bardzo niebezpieczne pozwolić wrogowi, którego myśli są całkowicie nieprzejrzyste, uciec w kosmos.

Byłoby bardzo niebezpieczne pozwolić wrogowi, którego myśli są całkowicie nieprzejrzyste, uciec w kosmos.

Wyszedłem z izby we drzwi, ze rzwi we wrota, a z wrót w czyste pole, a z pola w ciemny las. Popatrzyłem na wschód i słońcu się pokłon oddałem. Oj ty słońce gorące – prosiłem – nie pal chleba mego, lecz pal chorobę, złą dolę… Nie susz jabłka na jabłoni–matce, ale susz to bagno–topielisko. I ten muł szary, i młakę, i moczydło po lesie, po polu, gdzie piołun–trawa, gdzie kąkol. Bądźcież, me słowa, krzepkie jako skała zielona, a lepkie jako smoła-żywica!

Wyszedłem z izby we drzwi, ze rzwi we wrota, a z wrót w czyste pole, a z pola w ciemny las. Popatrzyłem na wschód i słońcu się pokłon oddałem. Oj ty słońce gorące – prosiłem – nie pal chleba mego, lecz pal chorobę, złą dolę… Nie susz jabłka na jabłoni–matce, ale susz to bagno–topielisko. I ten muł szary, i młakę, i moczydło po lesie, po polu, gdzie piołun–trawa, gdzie kąkol. Bą...

W mojej wsi mówiło się, że jesienią, gdy słońce przełamuje się z coraz dłuższymi nocami, po Jeziorze Gielądzkim pływa czarodziejka w olchowej łódeczce. Snuje nitki babiego lata i oplątuje nimi ludzkie serca. Sprawia, że ludzie chcą już zawsze wracać do tego miejsca. Myślę, że czarodziejka oplątała również twoje serce.

W mojej wsi mówiło się, że jesienią, gdy słońce przełamuje się z coraz dłuższymi nocami, po Jeziorze Gielądzkim pływa czarodziejka w olchowej łódeczce. Snuje nitki babiego lata i oplątuje nimi ludzkie serca. Sprawia, że ludzie chcą już zawsze wracać do tego miejsca. Myślę, że czarodziejka oplątała również twoje serce.