Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardzo ciekawa i intrygująca biografia Maty Hari. Autor dużą uwagę skupił na tym, by przedstawić w większości wydarzenia pewne. W przypadku sytuacji apokryficznych, autor informował o tym czytelników. Pomimo tego, autorowi udało się przedstawić historię Maty w formie wciągającej fabuły, jej losy śledziłam z przejęciem i zaciekawieniem. Philippe Collas w sporze o niewinność Maty stanął po jej stronie, choć mówi również, że jest ona winna dla prawa, ale niewinna dla sprawiedliwości. Myślę, że w pewien sposób autor sam uległ urokowi Maty- przedstawił ją jako kobietę namiętną, spontaniczną i wielkoduszną, która szpiegostwo wykorzystała jedynie dla swoich prywatnych celów, a nie dla zdrady samej w sobie.

Bardzo ciekawa i intrygująca biografia Maty Hari. Autor dużą uwagę skupił na tym, by przedstawić w większości wydarzenia pewne. W przypadku sytuacji apokryficznych, autor informował o tym czytelników. Pomimo tego, autorowi udało się przedstawić historię Maty w formie wciągającej fabuły, jej losy śledziłam z przejęciem i zaciekawieniem. Philippe Collas w sporze o niewinność...

Niestety żałuję straconego czasu na powieść "Ja". Nie znalazłam tam ani jednego wartościowego lub ciekawego elementu. Styl i treść momentami infantylne, jak dla mnie powieść może dobra dla nastolatków, których mogą szokować sceny opisujące seks, onanizm itp. Autor chciał chyba być na siłę oryginalny, zmieniając ot tak po prostu płeć głównego bohatera i na sam koniec, jako wisienkę na torcie, dodając gwałt. Czytałam "Życie Pi", może nie było to arcydzieło, ale w porównaniu do "Ja" to była naprawdę bardzo dobra powieść.

Niestety żałuję straconego czasu na powieść "Ja". Nie znalazłam tam ani jednego wartościowego lub ciekawego elementu. Styl i treść momentami infantylne, jak dla mnie powieść może dobra dla nastolatków, których mogą szokować sceny opisujące seks, onanizm itp. Autor chciał chyba być na siłę oryginalny, zmieniając ot tak po prostu płeć głównego bohatera i na sam koniec, jako...

Nic szczególnego. Tematyka oklepana. Kiedy już wydaje się, że autorka chce zatrzymać się nad danym wydarzeniem, osobą, nagle w jakiś irytujący sposób zmienia temat. Stara się , jak dla mnie na siłę, wprowadzać "mądre" rozmowy filozoficzne.. Jak na przeciętny debiut może być, ale nie sądzę, by powieść ta była warta nagrody za najlepszy debiut prozatorski, co też miało miejsce w 1993...

Nic szczególnego. Tematyka oklepana. Kiedy już wydaje się, że autorka chce zatrzymać się nad danym wydarzeniem, osobą, nagle w jakiś irytujący sposób zmienia temat. Stara się , jak dla mnie na siłę, wprowadzać "mądre" rozmowy filozoficzne.. Jak na przeciętny debiut może być, ale nie sądzę, by powieść ta była warta nagrody za najlepszy debiut prozatorski, co też miało...