Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Powiem tak. Zdecydowałam się przeczytać tą książkę tylko i wyłącznie pod wpływem wielu pozytywnych opinii na jej temat, gdyż jej krótki opis mnie raczej zniechęcił. Nie dość, że główna bohaterka była cyborgiem (pomyślałam; "Kompletny absurd!") to w dodatku akcja rozgrywała się Nowym Pekinie ( zupełnie nie ciągnie nnie do kultury wschodu).

Po pierwszej stronie byłam lekko przerażona czytając o elektryczno-metolowo-ludzkiej istocie, lecz muszę przyznać, że od samego początku książka mnie bardzo wciągnęła. Tak więc, z każdą kolejną kartką odczuwałam coraz większą ciekawość odnośnie dalszych losów Cinder, która (wbrew mojemu pierwszemu wrażeniu) okazała się 'normalną' dziewczyną.
Książka została napisana prostym, czytelnym językiem, co dodatkowo sprawiło, że bardzo trudno było się od niej oderwać. Generalnie cała hitoria okzała się ogromnym zaskoczeniem. Bardzo oryginalna fabuła i bardzo ciekawi bohaterowie. Nie chcę zbyt wiele zdradzać, dlatego nie będę się rozwodzić nad jej treścią...To trzeba po prostu przeczytać! Uwielbiam kiedy czytając książkę następuje efekt "wow" czyli niejednokrotne momenty zaskoczenia, a tak właśnie było podczas czytania "Cinder". Szczególnie zakończenie okazało się bardzo intrygujące i niespodziewane, które baaardzo podkręca apetyt na kolejną część.

Cyborg...Nigdy bym nie pomyślała, że taka postać może okazać się tak ciekawa! Oby więcej takich książek z tak niezwykłymi bohaterami :)

Powiem tak. Zdecydowałam się przeczytać tą książkę tylko i wyłącznie pod wpływem wielu pozytywnych opinii na jej temat, gdyż jej krótki opis mnie raczej zniechęcił. Nie dość, że główna bohaterka była cyborgiem (pomyślałam; "Kompletny absurd!") to w dodatku akcja rozgrywała się Nowym Pekinie ( zupełnie nie ciągnie nnie do kultury wschodu).

Po pierwszej stronie byłam lekko...

Muszę przyznać, że początek książki bardzo mnie do niej zraził. Czytając pierwsze kartki, tak na prawdę wogóle nie mogłam się zorientować o co chodzi. Do tej niejasności doszła jeszcze moja niechęć do książek o tematyce science-fiction co pchało mnie ku przekonaniu, że powinnam zaprzestać jej czytania. Na całe szczęście postanowiłam dać jej szansę i przebrnąć przez początek z nadzieją, że szybko wkroczę oczami wyobraźni w ten niezwykły świat. I tak też się stało - o wiele wcześniej niż na to liczyłam!

Książka wciągnęła mnie w swoją fabułę do granic możliwości. Co prawda osobiście liczyłam na bardziej rozbudowany wątek miłosny, którym zazwyczaj kieruję się sięgając po książkę, lecz jak się okazało, niepotrzebnie. Fabuła była wartka i niezwykle zaskakująca. Ani razu nie miałam poczucia, że książka mnie nudzi chociażby przez krótką chwilę. Generalnie bardzo podoba mi się sam pomysł autorki na wykreowanie nowej rzeczywistości, która jest ograniczona do blaszanych ścian statku kosmicznego.
Sama idea zamrażania człowieka była dla mnie niezwykle ekscytująca, tak samo jak i możliwość decydowania o cechach bądź zdolnościach osób jeszcze nienarodzonych.
Jestem na prawdę oczarowana książką "W otchłani" i bardzo się cieszę, że dałam jej szansę.

Muszę przyznać, że początek książki bardzo mnie do niej zraził. Czytając pierwsze kartki, tak na prawdę wogóle nie mogłam się zorientować o co chodzi. Do tej niejasności doszła jeszcze moja niechęć do książek o tematyce science-fiction co pchało mnie ku przekonaniu, że powinnam zaprzestać jej czytania. Na całe szczęście postanowiłam dać jej szansę i przebrnąć przez początek...

Książka do niespełna połowy wydawała mi się nieco nudnawa. Z jednej strony podobał mi się sam pomysł na fabułę czyli wykreowanie pozornie "idealnego" świata, lecz z drugiej brakowało mi jakiegoś ciekawego wątku, na którym opierałaby się cała książka. Z kazdą kolejną stroną historia z pozoru nudna i paradoksalna, coraz bardziej mnie do siebie przekonywała. Poczułam ten świat, tą zupełnie inną rzeczywistość, w której przyszło żyć głównej bohaterce, a mało tego, bardzo zaczęła mnie ona intrygować.
Generalnie książka jest bardzo przemyślana i można dostrzec w niej głębszy sens. Lektura ta daje to myślenia...
Dodam jeszcze, że mimo mało ekscytującego początku, książkę czytało mi się bardzo przyjemnie, co jest chyba zasługą bardzo przejrzystego i czytelnego języka. Na prawdę się w nią wciągnęłam i przewracałam kartki z wielką przyjemnością i ciekawością, co dalej się wydarzy.

Książka do niespełna połowy wydawała mi się nieco nudnawa. Z jednej strony podobał mi się sam pomysł na fabułę czyli wykreowanie pozornie "idealnego" świata, lecz z drugiej brakowało mi jakiegoś ciekawego wątku, na którym opierałaby się cała książka. Z kazdą kolejną stroną historia z pozoru nudna i paradoksalna, coraz bardziej mnie do siebie przekonywała. Poczułam ten...