Opinie użytkownika
Dobry, błyskotliwy reportaż napisany z charakterystycznym dla autora uśmiechem oraz ironią w stosownych momentach.
Książka pokazująca polską obsuwę cywilizacyjną lat 80tych i wczesnych lat 90tych, bardzo chaotyczne i obskurne wyczucie spraw etyki przez polskie społeczeństwo, które raziło szczególnie zarażonych HIV
Jest wreszcie sprawa Marka Kotańskiego, osoby pełnej...
Wielkie dzieło napisane. Myśliwski potrafi pisać książki o polskiej historii z perspektywy Polski tzw. powiatowej. Pisze bardzo plastycznie, przekonywująco, melancholijnie oraz z empatią. Człowieka ujmują bohaterowie, czuje sie ducha epoki, niemal włazi się do tych biografii i uczy bez pedagogicznego zadęcia. Jeśli Portugalczycy mają swoje saudade, to "Traktat " daje...
więcej Pokaż mimo toWybitna autobiografia-szczera, bez pindrzenia i sprzedawania się. Olbrzymia odwaga i hart ducha by napisać o swoim życiu tak szczerze, tak autentycznie i tak przejmująco. Anda Rottenberg oddała wiele zaufania i szacunku swoim czytelnikom a jednocześnie napisała to tak bardzo po ludzku o kolejach swego życia i swych bliskich bez inteligenckiego szarogęszenia się. Zapewne...
więcej Pokaż mimo to
Niestety w książce jest za dużo reportera i nic jest on najbardziej obiektywny a co gorsza jego opinie są skażone konfliktami jakie się wytworzyły podczas wyprawy Jacka Berbeki.
Dosyć smutny obraz środowiska polskich wspinaczy. Książka też robi w głowach nieco`bałaganu odnośnie tego co się naprawdę działo podczas wyprawy na Broad Peak, która nie tylko była pyrrusowym...
Książka napisana błyskotliwym, zabawnym, soczystym oraz ironicznym językiem. Nie wszystkim ten język zresztą może podchodzić, szczególnie będzie ona drażniąca dla ludzi, którzy nie za bardzo lubią dosadność oraz sarkazm. Ja ironię lubię bardzo, ale już złośliwy sarkazm powoduje moje mieszane uczucia. Główna bohaterka bywa sarkastyczna czasem w prymitywny sposób. Może...
więcej Pokaż mimo toŚwietnie się czyta. Dbałość o szczegóły, ale wszystko napisane lekką ręką. Ludzie opisani w tej historii są jak żywi i dlatego ta historia wstrząsa. Niesamowity kunszt Cezarego Łazarewicza by napisać dokument, reportaż aż wreszcie książkę o ludziach ich emocjach oraz współczuć im bez kategorycznych ocen
Pokaż mimo toJedyny ślad dobra w duszy pana Stacha. Ładna liryka trochę podniosła, ale jakaś wspaniała energia z tego bije.
Pokaż mimo toKsiążka napisana w sposób tak ciężki, że wątroba boli i wystaje spod żebra. Niby ma być nastrojowo i demonicznie a jest zwyczajnie nudno. Stachu niezbyt dobrze sobie radził z prozą, był lirykiem. W warstwie filozoficznej jest to bardzo ciekawa pozycja, jednak ilość wywodów ideologiczno-filozoficznych bohaterów nuży. Z lektury widać, że Przybyszewski wielkim świrem był. Miał...
więcej Pokaż mimo toKsiążka posiada swój unikalny styl jeśli chodzi zarówno o język jak i budowanie fabuły. Po pewnym czasie jednak maniera Kadena denerwuje i niecierpliwi. Książka kompletnie zdeaktualizowana w wymiarze swojego przekazu politycznego. Właściwie rzecz biorąc książka jest stricte polityczna i widać zauroczenie autora ideami autokratycznymi i tzw. prostymi rozwiązaniami...
więcej Pokaż mimo to