Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ciemność jest szczodra, jest cierpliwa i zawsze zwycięża, ale w samym sercu jej siły leży jej słabość: wystarczy jedna, jedyna świeca, by ją pokonać. Miłość jest czymś więcej niż świecą. Miłość potrafi zapalić gwiazdy.

Ciemność jest szczodra, jest cierpliwa i zawsze zwycięża, ale w samym sercu jej siły leży jej słabość: wystarczy jedna, jedyna świeca, by ją...

Najjaśniejsze światło rzuca najmroczniejszy cień.

Najjaśniejsze światło rzuca najmroczniejszy cień.

Dlaczego” to pytanie, które jest zawsze głębsze od odpowiedzi.

Dlaczego” to pytanie, które jest zawsze głębsze od odpowiedzi.

Sith? Jedi? Czy to jedyne możliwości? Jasne lub ciemne, dobre albo złe? Czy Moc nie składa się także z innych rzeczy? Jaki jest ekran, na który mrok i jasność rzucają swoje kształty i cienie? Gdzie jest podstawa, na której wspiera się dobro i zło?

Sith? Jedi? Czy to jedyne możliwości? Jasne lub ciemne, dobre albo złe? Czy Moc nie składa się także z innych rzeczy? Jaki jest ekran, na kt...

Mrok był wieczny, wszechpotężny, niezmienny. Wpatrywała się weń przez zbyt wiele lat, sama i bez zmrużenia oka, zdeterminowana, żeby jej nie pochłonął. A teraz nigdy już nie pochłonie. Teraz zapaliła świecę.

Mrok był wieczny, wszechpotężny, niezmienny. Wpatrywała się weń przez zbyt wiele lat, sama i bez zmrużenia oka, zdeterminowana, żeby jej ni...

Wszystko, co ci mówię to kłamstwo. Każde pytanie, które ci zadaję, to zasadzka. Nie znajdziesz we mnie prawdy.

Wszystko, co ci mówię to kłamstwo. Każde pytanie, które ci zadaję, to zasadzka. Nie znajdziesz we mnie prawdy.

Straciłem kontrolę” oznacza w istocie: „Nie chcę się przyznać, że jestem zdolny do czegoś takiego”. To zwykłe kłamstwo.

Straciłem kontrolę” oznacza w istocie: „Nie chcę się przyznać, że jestem zdolny do czegoś takiego”. To zwykłe kłamstwo.

Po pierwsze, porcje powinny być małe. Jeśli będą mieli ochotę na więcej, pomyślą, że było dobre. Po drugie, nazwa dania powinna być możliwie egzotyczna i sugerować, że zawiera ono niezwykłe przyprawy. Snoby poświęcą mnóstwo czasu na sprawdzenie, czy mają dość wyrobione podniebienie, by wyczuć w smaku dwie molekuły ithoriańskiego szafranu. Nie ośmielą się też skrytykować twojej potrawy ze strachu, że ktoś uzna ich za prostaków. Po trzecie, potrawy, które powinno się gotować, podawaj surowe, a to, co należy podać na ciepło - podaj na zimno. Pomyślą wtedy, że to coś specjalnego. Po czwarte - i to właśnie jest najważniejsze - powiedz im, że przyrządziłeś to danie specjalnie dla nich. Tylko Gamorreanin odważy się zaprotestować, że spotka go taki honor.

Po pierwsze, porcje powinny być małe. Jeśli będą mieli ochotę na więcej, pomyślą, że było dobre. Po drugie, nazwa dania powinna być możliwie...

- Na przykład? - spytała zaczepnie Jaina. Leia odpowiedziała bez zastanowienia: - Cóż, na przykład historii z Jagiem i Zekkiem. Han przygryzł wargę, żeby stłumić śmiech, i Jaina poczuła się nieswojo. - Pomagali mi podczas ucieczki - bąknęła. - Byli bardzo dzielni... Walczyli i w ogóle... Pamiętam to, naprawdę. - Mama ma na myśli to, co wydarzyło się później - wyjaśnił jej ojciec. - Kiedy wnosili cię na pokład. - Ja, eee... - Jaina urwała, rozpaczliwie próbując przypomnieć sobie szczegóły mglistego wspomnienia, krążącego gdzieś na obrzeżach jej pamięci. Widziała wyszczerzone w szerokim uśmiechu śnieżnobiałe zęby Zekka... i durastalowoszare oczy Jaga, otwarte szeroko ze zdumienia, co rzadko u się zdarzało. - Eee, podziękowałam im? - strzeliła. - Hm, chyba można to tak nazwać - parsknął z rozbawieniem jej ojciec. Wziął spod ściany przy łóżku krzesło i usiadł na nim, uśmiechając się pod nosem. - Poprosiłaś, żeby się z tobą przespali. - Co takiego? - Jaina nie wierzyła własnym uszom. - Obydwaj?

- Na przykład? - spytała zaczepnie Jaina. Leia odpowiedziała bez zastanowienia: - Cóż, na przykład historii z Jagiem i Zekkiem. Han przygryz...