Jesteśmy społecznością, która kocha książki

O dziwo było to moje pierwsze spotkanie z panną Marple i jestem nim zachwycona, osobliwa starsza pani, której zależy na prawdzie.
Powoli wczuwałam się w historię, płynnie i bardzo naturalnie, wątek kryminalny niby był, a jednak nie do końca, wszystko subtelnie się mieszało, jak niebieski z żółtym niepostrzeżenie tworzą zielony.

Zbrodnia musiała zostać znaleziona w niczym, co było bardzo intrygującą formą, z tego względu duża część treści jest dość obyczajowa, pozornie nudna, ale nie odpychająca, dla mnie naprawdę przyjemna. Temat ogrodów i roślin pozostaje obecny cały czas, budując piękny klimat.

Cudowna jest też okładka i nie przestanę uwielbiać tych szczególnych wydań, oprawa Nemezis to definitywnie jedna z najpiękniejszych.

Wiele elementów ciągnie mnie do przeczytania karaibskiej tajemnicy, która jest wcześniejszą partią znajomości Jane Marple i pana Rafiela, chętnie poznam też pozostałe sprawy tej bohaterki, bo wydaje mi się niezwykle bliska.

Kiedy pojawiły się pierwsze wątki morderstwa, śmiem przypuszczać, że myślałam podobnie do detektywki i prędko domyśliłam się większości rozwiązania, ogromnie cieszę się z tej zgodności.

Nie wyobrażam sobie nie polecić, bo po te kryminały szkoda nie sięgać, a ten był tak kwiecisty, że jestem zaskoczona i urzeczona.

O dziwo było to moje pierwsze spotkanie z panną Marple i jestem nim zachwycona, osobliwa starsza pani, której zależy na prawdzie.
Powoli wczuwałam się w historię, płynnie i bardzo naturalnie, wątek kryminalny niby był, a jednak nie do końca, wszystko subtelnie się mieszało, jak niebieski z żółtym niepostrzeżenie tworzą zielony.

Zbrodnia musiała zostać znaleziona w niczym,...