Jesteśmy społecznością, która kocha książki

O tej książce nie trzeba wiele pisać - trzeba ją po prostu przeczytać. Przeżyć tragiczną historię, próbować zrozumieć wojnę ukazaną oczami dziecka. Jednak to oddaje autentyczność tamtych chwil - dziecięce niezrozumienie dla "spraw dorosłych". Każdy może przejść przez "Chłopca w pasiastej piżamie" na swój sposób, jednak efekt finalny będzie taki sam - refleksja na temat okrucieństwa wojny, ludzkiego braku litości, przyjaźni w trudnych chwilach. Obowiązkowa lektura dla każdego!

O tej książce nie trzeba wiele pisać - trzeba ją po prostu przeczytać. Przeżyć tragiczną historię, próbować zrozumieć wojnę ukazaną oczami dziecka. Jednak to oddaje autentyczność tamtych chwil - dziecięce niezrozumienie dla "spraw dorosłych". Każdy może przejść przez "Chłopca w pasiastej piżamie" na swój sposób, jednak efekt finalny będzie taki sam - refleksja na temat...

Wychodzę z założenia, że najlepsze książki wpadają do rąk przypadkiem. Tak było i ze "Sprawą Colliniego". Z początku podchodziłam do tej pozycji sceptycznie, bo kryminały nie należą do moich ulubionych.
Tutaj jednak jest inaczej. Autor chce przedstawić nie tylko przestępstwa i przebieg procesów sądowych, ale ukazuje nam prawdę o człowieku wobec różnych tragicznych sytuacji. Z biegiem akcji dowiadujemy się o bohaterach rzeczy, których byśmy do nich nigdy nie przypisywali, elementy całej historii układają się w jedną, logiczną, ale i tragiczną całość.
Warto zwrócić również uwagę na sposób, w jaki Ferdinand von Schirach przeprowadza nas przez całą fabułę. Stosuje on zdecydowaną, dosadną, wymowną i zarazem prostą narrację. Książkę czyta się bardzo szybko, jednak nie oznacza to, że szybko znika w dalekich zakamarkach pamięci. Jest to historia zapadająca w pamięci, poruszająca, dobitnie opowiadająca o ludzkich błędach, przedstawiająca emocje, ukazująca mroczną przeszłość osób z pozoru wydających się być przyjaznymi i nienagannymi, daje do myślenia.

Wychodzę z założenia, że najlepsze książki wpadają do rąk przypadkiem. Tak było i ze "Sprawą Colliniego". Z początku podchodziłam do tej pozycji sceptycznie, bo kryminały nie należą do moich ulubionych.
Tutaj jednak jest inaczej. Autor chce przedstawić nie tylko przestępstwa i przebieg procesów sądowych, ale ukazuje nam prawdę o człowieku wobec różnych tragicznych...

Cieszę się, że miałam okazję przeczytać książkę "Drugi rzut oka ...". Bardzo szybko się ją czyta (kupiłam ją na targach książki w Warszawie, skończyłam tego samego dnia), ale przede wszystkim jest cennym doświadczeniem - móc spojrzeć na wyjątkową sytuację oczami samego zainteresowanego, dowiedzieć się jak naprawdę wygląda życie bez nóg. Ma się wtedy pewność, że przekazywany jest naprawdę wiarygodny obraz, a nie teksty i opinie ludzi, którzy mają wszystkie kończyny i temat znają tylko z czyichś opowieści, książek, czy artykułów.

Chociaż jest to książka wydawnictwa "Poznaj Świat" nie opiera się tylko na podróżach. Kevin opisuje tu swoje dzieciństwo, pasje, stosunki z innymi, reakcje ludzi na jego inność i przystosowywanie się do braku nóg. Jednak nie traktuje on tego jako barierę, chce udowodnić, że ograniczenia istnieją tylko w naszej głowie. Nawet więcej - ludzie niepełnosprawni (choć on nie chce się tak nazywać) potrafią lepiej korzystać z tego co zostało im dane, niż inni. Jestem pełna podziwu, że potrafi on zachowywać pogodę ducha i zarażać innych swoją sympatycznością i entuzjazmem.

Podróżując po świecie Connolly miał do czynienia z różnymi ludźmi i jeszcze różniejszymi reakcjami, od zdziwionej miny po dawanie jałmużny. Za każdym razem powodem tego był jego brak nóg (czemu jednak trudno się dziwić). Autor zadaje więc pytanie, czemu tak rzadko chcemy się dowiedzieć o ludziach więcej, wolimy dopisywać do nich cudaczne historie, często oceniając po wyglądzie zewnętrznym. Ale Kevin nie chciał tak po prostu stać się obiektem obserwacji na ulicy - wykorzystał to na tworzenie projektu fotograficznego, którego fragmenty zamieszczone między rozdziałami, są świetnym dopełnieniem całej książki.

Jedynym, drobnym minusem "Drugiego rzutu oka ..." jest objętość książki - dla mnie jest zdecydowanie za krótka, zwłaszcza, jeśli rozbudzi się ciekawość czytelnika, który zdziwiony nagle widzi napis "Epilog". Krótko mówiąc - czekam na kolejny tytuł tego autora, a wszystkim bardzo polecam przeczytanie tej książki!

Cieszę się, że miałam okazję przeczytać książkę "Drugi rzut oka ...". Bardzo szybko się ją czyta (kupiłam ją na targach książki w Warszawie, skończyłam tego samego dnia), ale przede wszystkim jest cennym doświadczeniem - móc spojrzeć na wyjątkową sytuację oczami samego zainteresowanego, dowiedzieć się jak naprawdę wygląda życie bez nóg. Ma się wtedy pewność, że przekazywany...