Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Komiks obyczajowy. Właściwie jest to samodzielna opowieść i można ją czytać nie znając poprzednich tomów. Historia ma fajny, jesienny klimat, który doskonale oddaje nastrój przemijania. Pastelowe barwy, melancholia, nostalgia. Oczywiście Andreas i tutaj serwuje nam graficzne eksperymenty. Prawie cały komiks składa się z poziomych kadrów, które swoją formą kojarzą mi się z napisami końcowymi w filmach. Opowieść płynie nieśpiesznym i jednostajnym rytmem. Biorąc pod uwagę, że w Polsce nie wydaje się zbyt wielu komiksów obyczajowych, warto zwrócić uwagę na tę publikację.

Ocena dotyczy całej serii.

Komiks obyczajowy. Właściwie jest to samodzielna opowieść i można ją czytać nie znając poprzednich tomów. Historia ma fajny, jesienny klimat, który doskonale oddaje nastrój przemijania. Pastelowe barwy, melancholia, nostalgia. Oczywiście Andreas i tutaj serwuje nam graficzne eksperymenty. Prawie cały komiks składa się z poziomych kadrów, które swoją formą kojarzą mi się z...