Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To pierwsze moje spotkanie z Bojarskim. Przyznam, że sam nie wiem jak je ocenić. Z pewnością zgadzam się z autorem, że książka jego życia jeszcze przed nim, bo to czego mi tu brakowało to głębia. Głębia bohaterów, głębia miejsca, głębia intrygi.

Niewiele dowiadujemy się o głównych bohaterach, znamy ich powierzchowną charakterystykę i wraz z nimi ganiamy po Wschowie z jednego miejsca do drugiego, od jednego zbiegu okoliczności do drugiego. Gdzie nasi bohaterowie się nie pojawią, to pojawia się także kolejna wskazówka, albo kolejna osoba, która właśnie ma kolejną wskazówkę. Wszystko jest zbyt proste i liniowe.

Zbyt późno w książce dowiadujemy się, że morderstwo może dotyczyć samego miasta. Niby nic w tym złego, ale od samego początku autor intensywnie wprowadza nas w historię miasta i osobiście przez 150 stron zastanawiałem się czy Autor wypełnia brak pomysłów co do akcji swoją wiedzą o mieście. W pewnym momencie czułem wręcz, że czytam przewodnik po Wschowie napisany w formie podróży przez miasto z przewodnikiem.

Po przewróceniu ostatniej strony stwierdziłem, że mimo braków, jest to lekka, przyjemna książka na letni, leniwy poranek, na rozpoczęcie dnia. Nie uważam czasu spędzonego nad książką, za stracony i przeczytam kolejną książkę autora, ale z nadzieją, że będzie trochę lepsza.

Skeltandrad

To pierwsze moje spotkanie z Bojarskim. Przyznam, że sam nie wiem jak je ocenić. Z pewnością zgadzam się z autorem, że książka jego życia jeszcze przed nim, bo to czego mi tu brakowało to głębia. Głębia bohaterów, głębia miejsca, głębia intrygi.

Niewiele dowiadujemy się o głównych bohaterach, znamy ich powierzchowną charakterystykę i wraz z nimi ganiamy po Wschowie z...

Vincent Severski po raz kolejny dowodzi, że mamy w końcu swojego własnego, polskiego Le Carre. Już pierwsze książki Autora dowodziły wiedzy i swobodnego pióra, które wprowadzały czytelników w świat służb, wywiadu, intryg jednocześnie plecionych w różnych krajach. Przyznam szczerze, że obawiałem się, że będzie to jednorazowy udany projekt, wszak Vincent nie jest zaprawionym pisarzem.

Zamęt jednak udowadnia, że Autor najzwyczajniej w świecie ma talent. Nowa książka, nowi bohaterowie, nowa akcja, nowa sytuacja i znowu po kilkudziesięciu stronach można całkowicie zanurzyć się w akcji. Jakże przyjemnym jest tutaj wprowadzenie w pewnym momencie kilku postaci znanych już z poprzednich książek - co prawda mają tutaj już nowe zadania i nowy czytelnik nie odczuje, że brakuje mu jakiejś o nich wiedzy, to jednak dla tych, którzy czytali wcześniejsze powieści autora będzie to dodatkowy "smaczek".

Zamęt trzyma w napięciu praktycznie do ostatniego zdania. Fabuła jest poprowadzona logicznie, a jednocześnie tak, że do końca ciężko zorientować się kto jest "wielkim zdrajcą". Jednocześnie wiele wątków dałoby się jeszcze trochę pociągnąć, co mam nadzieję autor zrobi już wkrótce.

Vincent Severski po raz kolejny dowodzi, że mamy w końcu swojego własnego, polskiego Le Carre. Już pierwsze książki Autora dowodziły wiedzy i swobodnego pióra, które wprowadzały czytelników w świat służb, wywiadu, intryg jednocześnie plecionych w różnych krajach. Przyznam szczerze, że obawiałem się, że będzie to jednorazowy udany projekt, wszak Vincent nie jest zaprawionym...