-
ArtykułyAtlas chmur, ptaków i wysp odległychSylwia Stano2
-
ArtykułyTeatr Telewizji powraca. „Cudzoziemka” Kuncewiczowej już wkrótce w TVPKonrad Wrzesiński9
-
ArtykułyCzytamy w weekend. 17 maja 2024LubimyCzytać385
-
Artykuły„Nieobliczalna” – widzieliśmy film na podstawie książki Magdy Stachuli. Gwiazdy w obsadzieEwa Cieślik4
Biblioteczka
Niestety, obie części tej serii nie wciągają. Główna bohaterka jest nudna i bez wyrazu, jej nowy chłopak też.
W drugiej części jest idealny jej opis:
" Dziewczyna prozaiczna jak zaorana ziemia. Praktyczna do bólu, marudząca wciąż na temat nieistotnych drobiazgów."
Niestety, obie części tej serii nie wciągają. Główna bohaterka jest nudna i bez wyrazu, jej nowy chłopak też.
W drugiej części jest idealny jej opis:
" Dziewczyna prozaiczna jak zaorana ziemia. Praktyczna do bólu, marudząca wciąż na temat nieistotnych drobiazgów."
2018-02-05
Świetna książka. Miło i dobrze się czyta. Trudno się oderwać.
Świetna książka. Miło i dobrze się czyta. Trudno się oderwać.
Pokaż mimo toŚwietna historia ale zakończenie rozczarowujące.
Świetna historia ale zakończenie rozczarowujące.
Pokaż mimo to2018-02-23
Niestety książka nie ma zbyt wiele wspólnego z jej opisem.
To ponura i przygnębiająca opowieść, a raczej przemyślenia, głównej bohaterki. Nie tam żadnej tajemniczości ani uroku, tylko smutek, wstrętny charakter jędzowatej matki i okropne zakończenie.
Książka nie daje żadnej nadziei, wręcz przygnębia i wkurza. Okładka przyjemna i wiele obiecująca ale treść szara i ponura.
Niestety książka nie ma zbyt wiele wspólnego z jej opisem.
To ponura i przygnębiająca opowieść, a raczej przemyślenia, głównej bohaterki. Nie tam żadnej tajemniczości ani uroku, tylko smutek, wstrętny charakter jędzowatej matki i okropne zakończenie.
Książka nie daje żadnej nadziei, wręcz przygnębia i wkurza. Okładka przyjemna i wiele obiecująca ale treść szara i ponura.
Rewelacyjna książka, nie można się oderwać.
Rewelacyjna książka, nie można się oderwać.
Pokaż mimo to