Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka ma oczywiste braki jeśli patrzymy na konstrukcję świata, niemniej postacie są tutaj budowane wzorowo bez żadnych nielogicznych zachowań i ewolucji. Jak na ten gatunek dla mnie mocne siedem ze względu na końcówkę, byłam pewna, że będzie mdła a tak się nie stało. Autorka ewidentnie mocno tutaj czerpała z Dworów, jednak ja jej to wybaczyłam.

Książka ma oczywiste braki jeśli patrzymy na konstrukcję świata, niemniej postacie są tutaj budowane wzorowo bez żadnych nielogicznych zachowań i ewolucji. Jak na ten gatunek dla mnie mocne siedem ze względu na końcówkę, byłam pewna, że będzie mdła a tak się nie stało. Autorka ewidentnie mocno tutaj czerpała z Dworów, jednak ja jej to wybaczyłam.

Bardzo typowe YA, dużo akcji, wszystko toczy się liniowo. Mocno przewidywalna. Książka podkreśla nadrzędność wychowania nad naturą człowieka. Świat został ledwo naszkicowany, ale mam nadzieję, że następne tomy rozwiną wątki magii i historii. Na koniec co mnie najbardziej oburzyło, w podziękowaniach autorka dziękuje za piękne mapy, polskie wydawnictwo było zbyt leniwe czy skąpe aby uwzględnić przypis, że w naszym wydaniu ich pożałowano?

Bardzo typowe YA, dużo akcji, wszystko toczy się liniowo. Mocno przewidywalna. Książka podkreśla nadrzędność wychowania nad naturą człowieka. Świat został ledwo naszkicowany, ale mam nadzieję, że następne tomy rozwiną wątki magii i historii. Na koniec co mnie najbardziej oburzyło, w podziękowaniach autorka dziękuje za piękne mapy, polskie wydawnictwo było zbyt leniwe czy...

To samo co w tomie pierwszym, fajny świat, ale praktycznie całe budowanie damskich postaci jest w sposób abstrakcyjny. Nie mówię tutaj o Krasji bo tam przynajmniej jest zachowana jakaś spójność. Nie jestem też entuzjastą wprowadzania back story na 200 stron a widzę tutaj autor konsekwentnie to robi. Rozumiem, że chodziło o pogłębienie postaci, ale idzie mu to opornie i lepiej by było gdyby trzymał się akcji. Oczywiście wspomniałam tylko o wadach bo pozostałe elementy prima sort :D

To samo co w tomie pierwszym, fajny świat, ale praktycznie całe budowanie damskich postaci jest w sposób abstrakcyjny. Nie mówię tutaj o Krasji bo tam przynajmniej jest zachowana jakaś spójność. Nie jestem też entuzjastą wprowadzania back story na 200 stron a widzę tutaj autor konsekwentnie to robi. Rozumiem, że chodziło o pogłębienie postaci, ale idzie mu to opornie i...

Denerwuje mnie fakt, że w fantastyce trzeba wybierać miedzy dobrze wykreowanym światem i fajnie i sensownie napisanymi postaciami. tutaj mamy świetny świat, bardzo dobrą fabułę ale kobiece postaci wołają o pomstę do nieba. W szczególności Leecha. Postać tą cieżko nazwać logiczną ale też nie jest szalona, ona jest po prostu źle napisana. Nie ma takich kobiet... nie wyobrażam sobie panny zastanawiającej się nad seksem z gościem który próbował ją zgwałcić w dwóch osobnych sytuacjach, dwa razy uciekła a za trzecim sama mu chciała wejść do łóżka? Nie wiem co miał autor w głowie tworząc je przemyślenia. do tego podejście do gwałtu w tej książkę jest raczej ciekawe, trochę jak rzecz która się od czasu do czasu zdarza, więc wstajemy i idziemy dalej, tendencja jest tutaj taka sama u obu płci. Podsumowując dobrze się czyta ale charakterystyka postaci do luftu

Denerwuje mnie fakt, że w fantastyce trzeba wybierać miedzy dobrze wykreowanym światem i fajnie i sensownie napisanymi postaciami. tutaj mamy świetny świat, bardzo dobrą fabułę ale kobiece postaci wołają o pomstę do nieba. W szczególności Leecha. Postać tą cieżko nazwać logiczną ale też nie jest szalona, ona jest po prostu źle napisana. Nie ma takich kobiet... nie wyobrażam...