Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Ludzie bezdomni" to jedna z ciezszych do przeczytania ksiazek. Poczatek ogromnie mnie nudzil i moim zdaniem książka nabiera rozmachu dopiero gdy akcja toczy sie w Cisach. Następnie mozemy zapoznać sie z dziennikiem Joasi, ktory darzę sympatią, gdyz przemyslenia bohaterki sa ciekawe, chłoną czytelnika. Tak bylo w moim przypadku. Judym niestety rozczarowuje mnie pod koniec książki, pod wzgledem odrzucenia milosci, ktora moze zdazyc sie jedynie raz w zyciu, wiernej do końca, mimo iz glowny bohater zwiał gdy sie zaczęła. Uwazam, ze Judym chyba zbyt duzo przebywal z Korzeckim, bo sie czyms od niego zarazil. Otóż zaczal chciec byc sam, a w mojej opinii zachowywał sie jak oblakany i obwinial sie za rzeczy, na ktore nie miał wpływu do końca, mimo że czuł odpowiedzialność spowodowana byciem lekarzem. Mysle, ze ksiazka jest ciężka dla młodzieży. Wydaje mi sie, ze do niektórych tytułów trzeba dorosnac, bo można niezle się męczyć z treścią, jezykiem i problematyką. Moim zdaniem te dzieło zalicza sie do grupy trudniejszych lektur.

"Ludzie bezdomni" to jedna z ciezszych do przeczytania ksiazek. Poczatek ogromnie mnie nudzil i moim zdaniem książka nabiera rozmachu dopiero gdy akcja toczy sie w Cisach. Następnie mozemy zapoznać sie z dziennikiem Joasi, ktory darzę sympatią, gdyz przemyslenia bohaterki sa ciekawe, chłoną czytelnika. Tak bylo w moim przypadku. Judym niestety rozczarowuje mnie pod koniec...

Przekaz jest jak najbardziej dobry, ale sama tresc dramatu mnie denerwuje. Szczególnie Poeta byl irytujacy. Symbolika zbedna.

Przekaz jest jak najbardziej dobry, ale sama tresc dramatu mnie denerwuje. Szczególnie Poeta byl irytujacy. Symbolika zbedna.

Książka jest napisana krótko i konkretnie w porównaniu z innymi dziełami o tej tematyce. Długość utworu sprawiła, ze bylam bardzo zdziwiona. "Mendel Gdański" czytało mi sie dosyć lekko. Jedynie draznil mnie sposob wypowiadania się głównego bohatera.

Książka jest napisana krótko i konkretnie w porównaniu z innymi dziełami o tej tematyce. Długość utworu sprawiła, ze bylam bardzo zdziwiona. "Mendel Gdański" czytało mi sie dosyć lekko. Jedynie draznil mnie sposob wypowiadania się głównego bohatera.