Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pierwszy utwór Marka Krajewskiego, z którym się spotykam. Połączenie talentu pisarskiego autora z rzetelnymi opisami medyka sądowego Jerzego Kaweckiego czynią z literatury faktu naprawdę dobry kryminał. Oczywiście są to historie autentyczne, w których skupiono się bardziej na konkretnym oddaniu i opisaniu wpływu zawodu medyka sądowego niż na zaskoczeniu czytelnika, więc nie możemy się spodziewać żadnej powalającej fabuły. Wszystko jest podane czytelnikowi wręcz na tacy, a mimo to wiele opowiadań wciąga i stanowią dobrą odskocznię od typowych historii kryminalnych.

Pierwszy utwór Marka Krajewskiego, z którym się spotykam. Połączenie talentu pisarskiego autora z rzetelnymi opisami medyka sądowego Jerzego Kaweckiego czynią z literatury faktu naprawdę dobry kryminał. Oczywiście są to historie autentyczne, w których skupiono się bardziej na konkretnym oddaniu i opisaniu wpływu zawodu medyka sądowego niż na zaskoczeniu czytelnika, więc nie...

Od dawna poszukiwałem takiej książki; ciekawe zagadnienia z fizyki i astronomii przedstawione w przystępny sposób dla laika. Światowej renomy autor często podpiera się ilustracjami oraz porównaniami, które rozwiewają wątpliwości przy trudnych tematach. Wiele wydawnictw podręczników powinno wziąć przykład ze Stephena Hawkinga!

Od dawna poszukiwałem takiej książki; ciekawe zagadnienia z fizyki i astronomii przedstawione w przystępny sposób dla laika. Światowej renomy autor często podpiera się ilustracjami oraz porównaniami, które rozwiewają wątpliwości przy trudnych tematach. Wiele wydawnictw podręczników powinno wziąć przykład ze Stephena Hawkinga!

Immunitet to już czwarta odsłona przygód duetu Joanna Chyłka&Kordian Oryński. Podczas lektury uświadomiłem sobie pewną paradoksalną rzecz; pomimo tego że nie przepadam za tymi bohaterami (Kordian wydaje się zbyt podporządkowany i niemalże gapowaty a Chyłka jest przerysowana i naciągana) to nie potrafiłem zdecydować się żeby odłożyć książkę że względu na wartką akcję, której niejeden serial mógłby pozazdrościć. Jak jednak uplasuje się ta część w porównaniu do pozostałych? Wrażenia oraz pomysł nie są powalające jak w Zaginięciu, ale czytało się lepiej niż Rewizje. Jest to książka do przeczytania w parę wieczorów, ale mimo to minie sporo czasu zanim zdecyduję się na kontynuacje serii.

Immunitet to już czwarta odsłona przygód duetu Joanna Chyłka&Kordian Oryński. Podczas lektury uświadomiłem sobie pewną paradoksalną rzecz; pomimo tego że nie przepadam za tymi bohaterami (Kordian wydaje się zbyt podporządkowany i niemalże gapowaty a Chyłka jest przerysowana i naciągana) to nie potrafiłem zdecydować się żeby odłożyć książkę że względu na wartką akcję, której...

Jest to bardzo dobra pozycja dla fana głównego nurtu science-fiction, do którego grona niestety nie należę. Mimo iż książki nie ukończyłem, postanowiłem zrecenzować ją pozytywnie ze względu na jej wysublimowany charakter. Mroczny klimat jaki jest tam zaprezentowany świetnie podkreśla to co w takiej lekturze jest najważniejsze.

Jest to bardzo dobra pozycja dla fana głównego nurtu science-fiction, do którego grona niestety nie należę. Mimo iż książki nie ukończyłem, postanowiłem zrecenzować ją pozytywnie ze względu na jej wysublimowany charakter. Mroczny klimat jaki jest tam zaprezentowany świetnie podkreśla to co w takiej lekturze jest najważniejsze.

Andrzej Pilipiuk Finest! Autor zaprezentował zestaw prostych, ciekawych i co najważniejsze śmiesznych opowieści, w których umiejętnie korzysta i bawi się historycznym podkładem PRL-owskiej Warszawy. Typowo dla niego całkowicie odmienił sposób przedstawienia tytułowych wampirów. Kolejne disco-polo fantastyki w wykonaniu Andrzeja Pilipiuka, które jednak w żadnym stopniu nie kojarzy się z kiczem.

Andrzej Pilipiuk Finest! Autor zaprezentował zestaw prostych, ciekawych i co najważniejsze śmiesznych opowieści, w których umiejętnie korzysta i bawi się historycznym podkładem PRL-owskiej Warszawy. Typowo dla niego całkowicie odmienił sposób przedstawienia tytułowych wampirów. Kolejne disco-polo fantastyki w wykonaniu Andrzeja Pilipiuka, które jednak w żadnym stopniu nie...

Autor zrobił niesamowicie głęboki research przed zabraniem się za Blackout'a. A to z kolei wiąże się z tym, że lektura wydaje się bardzo dobrą symulacją katastroficzną. Mamy więc do czynienia z bardzo szczegółowymi opisami, niestety często nieprzystępnymi dla laika. Fabuła jest ciekawa, dobrze oddaje klimat naczelnego tematu książki, ale niektóre kluczowe momenty zdecydowanie zawiodły (jako czytelnik tak złożonej książki oczekiwałem większego wyrafinowania akcji). Wciąga tylko fragmentami, ale ze względu na adekwatność formy do fabuły zdecydowanie polecam.

Autor zrobił niesamowicie głęboki research przed zabraniem się za Blackout'a. A to z kolei wiąże się z tym, że lektura wydaje się bardzo dobrą symulacją katastroficzną. Mamy więc do czynienia z bardzo szczegółowymi opisami, niestety często nieprzystępnymi dla laika. Fabuła jest ciekawa, dobrze oddaje klimat naczelnego tematu książki, ale niektóre kluczowe momenty...

Ostatnimi czasy, patrząc w jakim tempie autor wydaje swoje książki, można byłoby założyć, że stawia bardziej na ilość niż na jakość. Nic bardziej mylnego, czego dowodem jest Behawiorysta. Książka zawiera w sobie wszystko co oczekujemy od dobrze napisanego kryminału : wartka akcja, charyzmatyczni główni bohaterowie (zarówno po złej jak i dobrej stronie), a także co jest typowe dla Remigiusza Mroza ; elementy zaskoczenia. Książka obiła się o 10 gwiazdek tylko ze względu na jeden naciągany moment w fabule oraz często powtarzane sentencje autora (prawdopodobnie ze względu na brak doświadczenia). Polecam zabranie się za lekturę!

Ostatnimi czasy, patrząc w jakim tempie autor wydaje swoje książki, można byłoby założyć, że stawia bardziej na ilość niż na jakość. Nic bardziej mylnego, czego dowodem jest Behawiorysta. Książka zawiera w sobie wszystko co oczekujemy od dobrze napisanego kryminału : wartka akcja, charyzmatyczni główni bohaterowie (zarówno po złej jak i dobrej stronie), a także co jest...

Pierwsza książka autora, z którą się spotykam. Jest napisana niewątpliwie prostym językiem, przez co szybko i miło można przez nią przebrnąć. Niestety nie jest to ani dobry horror, ani też kryminał. Czytając ją miałem wrażenie, że autor nie potrafi dostosować formy do zawartości. Pomijając tytułową postać, bohaterowie nie byli oddani w sposób oryginalny (każda postać miała praktycznie taki sam sposób mówienia/myślenia). Czasem ich dialogi jak i rozwój akcji wydawał się naciągany. Nic nie zaskakiwało, łatwo można było się domyślić zakończenia. Autor nadrabiał jedynie bardzo przystępnymi i ciekawymi opisami bądź porównaniami. Pomimo tego, że często pojawiają się tam treści niewątpliwie niewskazane dla młodszego grona czytelników to książka trąci literaturą pod nastolatków.

Pierwsza książka autora, z którą się spotykam. Jest napisana niewątpliwie prostym językiem, przez co szybko i miło można przez nią przebrnąć. Niestety nie jest to ani dobry horror, ani też kryminał. Czytając ją miałem wrażenie, że autor nie potrafi dostosować formy do zawartości. Pomijając tytułową postać, bohaterowie nie byli oddani w sposób oryginalny (każda postać miała...