Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czytając powieść Saramago miałem wrażenie bardzo bliskiego połączenia znaczeniowego z "Dżumą" Alberta Camusa. Zaraza przychodzi znikąd, sieje spustoszenie i chaos. W warunkach ekstremalnych pozostawiona sama sobie społeczność ślepców próbuję przetrwać kataklizm choroby.
Na pewno jest to jedna z najbardziej poruszających książek jaką miałem w ręku. Ludzkie odruchy i reakcje na wszechogarniające zło są wyjątkowo różnorakie.
Autor nie nadaje swoim postaciom imion. Posługuje się opisami np "żona lekarza". Miasto w którym ma miejsce akcja powieści jest "anonimowe". Portugalczyk stosuje liczne zdania pojedyncze co czasami może być frustrujące.
"Miasto ślepców" zdecydowanie polecam każdemu czytelnikowi.

Czytając powieść Saramago miałem wrażenie bardzo bliskiego połączenia znaczeniowego z "Dżumą" Alberta Camusa. Zaraza przychodzi znikąd, sieje spustoszenie i chaos. W warunkach ekstremalnych pozostawiona sama sobie społeczność ślepców próbuję przetrwać kataklizm choroby.
Na pewno jest to jedna z najbardziej poruszających książek jaką miałem w ręku. Ludzkie odruchy i reakcje...

Szczerze mówiąc była to moja pierwsza przeczytana książka Coelho. Temat Mata Hari interesował mnie od dłuższego czasu. Sposób przedswiatenia czytelnikom historii Holenderki był dość ciekawy. Rozwój wydarzeń z punktu widzenia oskarżonej o szpiegostwo kobiety i jej adwokata. Z początku postać tancerki uderzała w moje poczucie przyzwoitości i pewnego rodzaju moralności. Bohaterka na siłę próbowała za wszelką cenę zdobyć sławę i pieniądze bez względu na konsekwencje. Na koniec powieści postać Mata Hari wzbudziła we mnie litość i współczucie. Stracona za szpiegostwo Bogu ducha winna kobieta, która za wszelką wszelką cenę chciała wrócić do ukochanego Paryża. Myślę, że zdecydowanie historia potraktowała Margarethe Geertruide niesprawiedliwie.

Szczerze mówiąc była to moja pierwsza przeczytana książka Coelho. Temat Mata Hari interesował mnie od dłuższego czasu. Sposób przedswiatenia czytelnikom historii Holenderki był dość ciekawy. Rozwój wydarzeń z punktu widzenia oskarżonej o szpiegostwo kobiety i jej adwokata. Z początku postać tancerki uderzała w moje poczucie przyzwoitości i pewnego rodzaju moralności....