Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Mocno specyficzna książka. Mimo wielu pięknych momentów jest tak smutna, że pęka serduszko.

Mocno specyficzna książka. Mimo wielu pięknych momentów jest tak smutna, że pęka serduszko.

Gdybym miała ją opisać jednym słowem to wybrałabym "piękna"... a może jednak "smutna"? Na pewno jest to wzruszająca i warta przeczytania opowieść.
http://ambrozjadlamozgu.blog.pl/?p=68 ;) zapraszam do przeczytania mojej opinii

Gdybym miała ją opisać jednym słowem to wybrałabym "piękna"... a może jednak "smutna"? Na pewno jest to wzruszająca i warta przeczytania opowieść.
http://ambrozjadlamozgu.blog.pl/?p=68 ;) zapraszam do przeczytania mojej opinii

Pełna opinia - http://ambrozjadlamozgu.blog.pl/?p=47
Sięgnęłam po książkę z polecenia pani w księgarni, która się niemal nad nią rozpływała. Osobiście nie rozumiem tego zachwytu. Książka nie jest zła, ale na pewno nie należy do arcydzieł literackich. Sam pomysł nawet wydał mi się ciekawy, jednak bohaterowie jak dla mnie mają dość niespójne charaktery. Pan Prokurator o kilku twarzach, bohaterka typowa niezdecydowana laska, brat "opiekuńczy psychopata". Generalnie czyta się lekko, szybko i nawet przyjemnie o ile nie oczekujemy ambitnej literatury. Momentami denerwował mnie język jakiego używa autorka. Podsumowując taka typowo niewymagająca książka, na zrelaksowanie się i oderwanie myśli ;)

Pełna opinia - http://ambrozjadlamozgu.blog.pl/?p=47
Sięgnęłam po książkę z polecenia pani w księgarni, która się niemal nad nią rozpływała. Osobiście nie rozumiem tego zachwytu. Książka nie jest zła, ale na pewno nie należy do arcydzieł literackich. Sam pomysł nawet wydał mi się ciekawy, jednak bohaterowie jak dla mnie mają dość niespójne charaktery. Pan Prokurator o kilku...