Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Odnoszę wrażenie, że autorka miała problem z formą przedstawienia całej historii. Trochę widać tu aspiracje do filozoficznej powiastki w stylu Małego Księcia z przypadkową domieszką bardziej rozbudowanej fabuły. Może dlatego bardzo tu brakuje osobowości postaci. Ukazane ich relacje są powierzchowne. Trudy życiowe, które ukształtowały Haru są spłaszczone lub pominięte. Książka skupia się na przekazaniu zbyt wielu uniwersalnych mądrości, na które doświadczony czytelnik z pewnością już wielokrotnie trafił.

Odnoszę wrażenie, że autorka miała problem z formą przedstawienia całej historii. Trochę widać tu aspiracje do filozoficznej powiastki w stylu Małego Księcia z przypadkową domieszką bardziej rozbudowanej fabuły. Może dlatego bardzo tu brakuje osobowości postaci. Ukazane ich relacje są powierzchowne. Trudy życiowe, które ukształtowały Haru są spłaszczone lub pominięte....

Wydawała mi się bardzo obiecująca po przeczytaniu pierwszych rozdziałów, mimo że potrzebuję nieco czasu, aby wgryźć się w książkę. I trochę z bólem muszę przyznać, że obiecująca pozostała. Mam wrażenie, że tli się w tej historii ogromny potencjał, ale trochę zanika przez infantylność głównej postaci - mimo bólu utraty bliskich i swojej tożsamości potrafi korzystać ze swojego daru/przekleństwa i się nim cieszyć, jednocześnie chowając przy tym głęboką urazę za to co jej się przytrafiło. Może wynika to z upodobania autorki do młodzieżowych powieści, a może z wieku w jakim Addie zawarła umowę. Tak czy inaczej, historia sporo na tym traci.

Nie można jednak odmówić autorce umiejętności literackich. Książka jest dobrze napisana, a momentami nawet opisy są tak przejmujące, że można dokładnie wyobrazić sobie momenty, zapachy, poczuć gęsią skórkę wywołaną głosem Luka albo dreszcz wzbudzony wszechogarniającą ciemnością.

Wydawała mi się bardzo obiecująca po przeczytaniu pierwszych rozdziałów, mimo że potrzebuję nieco czasu, aby wgryźć się w książkę. I trochę z bólem muszę przyznać, że obiecująca pozostała. Mam wrażenie, że tli się w tej historii ogromny potencjał, ale trochę zanika przez infantylność głównej postaci - mimo bólu utraty bliskich i swojej tożsamości potrafi korzystać ze...

Straszliwie mi się dłużyła. Myślę, że mogłaby być krótsza nawet o połowę zachowując przy tym metaforyczne, życiowe przemyślenia i tym samym podtrzymując uwagę czytelnika, którą ja straciłam zdecydowanie zbyt szybko, aby ocenić ją na więcej gwiazdek.

Myślę, że taka poetycka forma jest przeznaczona dla osób, które lubią dać sobie czas po kilku rozdziałach, aby wszystko się ułożyło w głowie w harmonii z własnymi odczuciami. Może ogrom złotych myśli nie byłby wówczas tak nużący.

Ciężkie było dla mnie także przedzieranie się przez muzułmańską kulturę i traktowanie kobiet, ale to akurat moja wina bo nie zadałam sobie trudu, aby doczytać w jakim konkretnie środowisku rozgrywa się akcja.

Straszliwie mi się dłużyła. Myślę, że mogłaby być krótsza nawet o połowę zachowując przy tym metaforyczne, życiowe przemyślenia i tym samym podtrzymując uwagę czytelnika, którą ja straciłam zdecydowanie zbyt szybko, aby ocenić ją na więcej gwiazdek.

Myślę, że taka poetycka forma jest przeznaczona dla osób, które lubią dać sobie czas po kilku rozdziałach, aby wszystko się...