Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pomysł na książkę, był można, by rzec, że dobry, ale jej wykonanie. Eh... Jako iż znam to uczucie, gdy ma się dobry pomysł, a wykonanie beznadziejne, będę bardziej wyrozumiała.

Cóż, od czego, by tu zacząć ?
A, no tak. Główny bohater był nawet ciekawy, jego stryjeczna ciotka, jak dobrze kojarzę, również, ale inni to, to już oddzielna sprawa.
Piszę to około rok po przeczytaniu, dlatego nie będę pisać, o jakichś szczegółach, które mi się nie spodobały, jak, np. Miś był źle opisany, bo autorka napisała, że miał guzik przyszyty na prawe oko, a okazało, się że na lewe i to nie na oku, tylko nad okiem.
Cała historia, jak już zdążyłam napomknąć była, całkiem interesująca, nie mogę zaprzeczyć. Anioły z jednym skrzydłem ? Pewnie, świetny i oryginalny pomysł. Chłopak, który je widzi ? Trochę oklepane, ale a nóż będzie ciekawie poprowadzone. Zdarza się i mówi się trudno. Cała książka okazała się inna od tego, co sobie wyobrażałam, lecz muszę zaznaczyć, że wątek z panem Edwardem i panią Zofią był naprawdę dobry. W pewien sposób polubiłam Anielę, ale z kolei dziewczynę Karola Paolę, już nieee.

Tak, więc za ładną okładkę i dobrą pierwszą połowę książki dam 5 gwiazdek, ale stwierdziłam, że za końcówkę odejmę 1.

Także ten, no dziękuję i żegnam ozięble.

Pomysł na książkę, był można, by rzec, że dobry, ale jej wykonanie. Eh... Jako iż znam to uczucie, gdy ma się dobry pomysł, a wykonanie beznadziejne, będę bardziej wyrozumiała.

Cóż, od czego, by tu zacząć ?
A, no tak. Główny bohater był nawet ciekawy, jego stryjeczna ciotka, jak dobrze kojarzę, również, ale inni to, to już oddzielna sprawa.
Piszę to około rok po...

Ta część bardzo mnie zaskoczyła, w każdym tego słowa znaczeniu. Przy, tym tomie śmiałam się, wściekałam się, oraz nie dowierzałam w to, co czytam. Według mnie, zakończenie było satysfakcjonujące, ale muszę zaznaczyć, że z chęcią dowiedziałabym się, pobieżnie o przyszłości Eadlyn z Eikko.
Na końcu chciałabym podsumować pierwszą połowę serii "Selekcja". Przy wydarzeniach z Americą i Maxonem, byłam tak pochłonięta całą historią, że po skończeniu 2 tomu, który miałam, od razu szukałam jakiegoś sposobu, by przeczytać następny, czyli "Jedyna". O następną część, zwróciłam się do mojej przyjaciółki z prośbą, o pożyczenie mi go (Julcia, bardzo Ci za to dziękuję♥). Tak więc, po przeczytaniu tego, co się wydarzyło, byłam trochę zszokowana jak i również ogromnie szczęśliwa ze ślubu naszej bohaterki.
A teraz czas na krytykę z mojej strony.
Zacznę od Ami, które w pewien sposób mnie irytowała. Raz chciała Maxona i nie chciała go oddać, a potem mówi, że nie jest gotowa i wgl. najlepiej jak wyjdzie za kogoś innego. Drugi raz, chce przestać "być" z Aspenem, a później się namiętnie całują, przy pierwszej, lepszej okazji. Naprawdę tej dziewczyny nie rozumiem, ale mówi się trudno, w końcu jeśli sam się nie potrafisz zrozumieć, to jak masz to zrobić z innymi ?
Teraz sprawa Maxona.
Jak można powiedzieć dziewczynie, (no, nie wprost, ale dał jej to do zrozumienia) że się ją kocha, a później obściskiwać się z pół nagą kobietą ?!
Jego niezdecydowanie było gorsze, niż kobiety w ciąży z trojaczkami, która ma do wyboru dostać cały pokój czekolady, czy 500+.
Tak, więc to był mój wnerw, który przelałam na recenzje.
Dziękuję bardzo i żegnam ozięble.

Ta część bardzo mnie zaskoczyła, w każdym tego słowa znaczeniu. Przy, tym tomie śmiałam się, wściekałam się, oraz nie dowierzałam w to, co czytam. Według mnie, zakończenie było satysfakcjonujące, ale muszę zaznaczyć, że z chęcią dowiedziałabym się, pobieżnie o przyszłości Eadlyn z Eikko.
Na końcu chciałabym podsumować pierwszą połowę serii "Selekcja". Przy wydarzeniach z...