Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Chyba muszę przyznać, iż to czytało się lepiej niż "Zmierzch". Książkę kupiłam jakiś czas po skończeniu czytania serii. Fajnie było spojrzeć na to z innej strony. Bree moim zdaniem jest ciekawszą postacią od Belli. Diego może nie był najinteligentniejszy ale z drugiej strony żył w świecie którego nie rozumiał. Oboje byli "pionkami w grze". Cóż... Mi się podobało :D

Chyba muszę przyznać, iż to czytało się lepiej niż "Zmierzch". Książkę kupiłam jakiś czas po skończeniu czytania serii. Fajnie było spojrzeć na to z innej strony. Bree moim zdaniem jest ciekawszą postacią od Belli. Diego może nie był najinteligentniejszy ale z drugiej strony żył w świecie którego nie rozumiał. Oboje byli "pionkami w grze". Cóż... Mi się podobało...

Serię dobrze się czytało. Była wciągająca i naprawdę ciężko było się od niej oderwać. Na pewno kiedyś do tego wrócę. :D Polecam

Serię dobrze się czytało. Była wciągająca i naprawdę ciężko było się od niej oderwać. Na pewno kiedyś do tego wrócę. :D Polecam

Za dużo schematów, nie doszłam do końca. Tego po prostu nie dało się znieść.

Za dużo schematów, nie doszłam do końca. Tego po prostu nie dało się znieść.

"Nigdy bym nie pomyślał, że mycie samochodu jest takie ciężkie, ale po oglądaniu cię przez ostatnie piętnaście minut jestem przekonany, że powinni zrobić z tego sport olimpijski." ~Daemon Black

Kocham! Kocham! Kocham!

Początek taki sobie, ale z każdą stroną wciąga coraz bardziej. Pominę streszczenie fabuły które znajdziemy powyżej, a przejdę do rzeczy.

Daemon to ta postać w której czytelnik ma się zakochać. Dupek, arogancki i szereg innych negatywnych epitetów, jednak czy do końca? Spojlerując trochę pod koniec pokazuję swoją prawdziwą twarz. No po prostu można się rozpłynąć.

Tak dla ciekawskich - spędziłam chyba pół godziny na poszukiwaniu kim on jest - Daemon jest kosmitą z planety Lux, czyli Luksjaninem.

Katy jest dziewczyną znającą słowo pech, ale da się ją polubić. Nie jest taką paniusią "ratuj mnie" i chodź podoba się jej Daemon nie jest łatwa.

Mamy też szereg innych postaci. Przez całą serię przewija się duuuużo postaci. DOD, Dedalus, Arumianie i kupa Luksjan, rodzina Daemona i inni.

Z każdą częścią coraz bardziej zakochiwałam się w serii. Pani Jennifer Armentrout odwaliła kawał dobrej roboty. Tworząc coś nowego. No może nie do końca coś nowego. W pierwszym tomie było nieco schematycznie. Moim zdaniem tylko dlatego, żeby Katy (mól książkowy) poczuła się jak bohaterka jednej z jej książek. Są też porównania do "Zmierzchu" pani Meyer. Moim zdaniem to przesada, chodź sama tak przez chwilę pomyślałam. To były dosłownie małe elementy jak okrągła polana w Forks tak i w Wirginii Zachodniej.

Żałuję, że nie ma więcej części, bo po piątym tomie szkoda było się rozstać z bohaterami.



SPOJLERY DLA CIEKAWSKICH!
1. Obsydian zabija Arumian.
2. Onyks działa źle na hybrydy i Luksjan.
3. Opal wzmacnia hybrydy i Luksjan.
4. Opposition to sprzeciw - Daemon się sprzeciwi swojej rasie.
5. Katy wyjdzie za Daemona (nieoficjalnie, tylko oni będą wiedzieć, a małżeństwo będzie na fałszywe tożsamości).
6. Dawson i Beth żyją, będą mieli córkę.
7. Beth i Katy będą hybrydami.
8. Dedalus porwie Katy a Daemon odda się im z własnej woli.
9. Nie wolno ufać Blackowi.
10. Od Blacków i Thompsonów przeżyją tylko Daemon, Dee i Dawson.
11. Dzieci Luksjan i hybrydy to Origin (mają masę zdolności i czytają w myślach)
12. Daemon z rodziną ujawnią się światu.
13. Luksjanie zaatakują Ziemię.
14. Luksjanin który uleczy człowieka przy obrażeniach śmiertelnych łączy więź, a człowiek staje się hybrydą - nie zawsze idzie to pomyślnie.
15. Gdy pojawi się więź hybryda umrze, gdy umrze ten co ją uleczył i odwrotnie.
16. Daemona i Katy nie łączy więź śmierci.
17. Black (hybryda) ich zdradzi kilkakrotnie, a oni nadal będą mu ufać.
18. Katy zabije Blacka.
19. Nancy Husher strzeli do Daemona bronią która uśmierca Luksjanina, hybrydę i origina, a ten cudem przeżyje.
20. Daemon i Katy oficjalnie się pobiorą.

"Nigdy bym nie pomyślał, że mycie samochodu jest takie ciężkie, ale po oglądaniu cię przez ostatnie piętnaście minut jestem przekonany, że powinni zrobić z tego sport olimpijski." ~Daemon Black

Kocham! Kocham! Kocham!

Początek taki sobie, ale z każdą stroną wciąga coraz bardziej. Pominę streszczenie fabuły które znajdziemy powyżej, a przejdę do rzeczy.

Daemon to ta...

Książkę czytało się szybko i tu duży plus. I chyba jedyny plus. No więc mamy dziewczynę której matka jest dla niej przyjaciółką. Ona umiera. Michele przeprowadza się do znienawidzonych przez jej matkę dziadków. Przenosi się w przeszłość... bla, bla, bla. Nuda.
Philip - nieziemsko przystojny dziewietnastowieczny chłopak, muzyk. Bum miłość.
To wszystko da się przewidzieć. Narracja taka ni jaka. Opisy nudne i aż się chciało z nich śmiać - np gdy Michele pierwszy raz przeniosła się w przeszłość. Oczekiwałam czegoś więcej, o wiele więcej. Chciałam zaskakującej fabuły, nieco zagmatwanej przez przeszłość i teraźniejszość, a tu dupa...
Nie polecam. Mało ambitna książka.

Przedstawię wykres fabuły:

--------------------------------------------------

Nic się nie dzieje.

Książkę czytało się szybko i tu duży plus. I chyba jedyny plus. No więc mamy dziewczynę której matka jest dla niej przyjaciółką. Ona umiera. Michele przeprowadza się do znienawidzonych przez jej matkę dziadków. Przenosi się w przeszłość... bla, bla, bla. Nuda.
Philip - nieziemsko przystojny dziewietnastowieczny chłopak, muzyk. Bum miłość.
To wszystko da się przewidzieć....