Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Poznałem już Jodorowsky'ego od strony filmowej, komiksowej, to teraz postanowiłem zapoznać się z jego książkami. Psychomagia gwoli ścisłości jest po części zbiorem wywiadów z Jodorowsky'm na przestrzeni lat jak i poradnikiem jego autorstwa. To świetna pozycja, aby bliżej poznać postać legendarnego artysty i lepiej zrozumieć jego twórczość i inspiracje.

Jodorowsky dużo tutaj opowiada o swoich życiowych doświadczeniach, artystycznej działalności, podróżach po różnych osobliwych zakątkach świata i spotkaniach z interesującymi ludźmi. Opowiada o tym jak poznał różnych mędrców, szamanów, którzy stanowili dla niego inspirację, oraz jak sam udzielał pomocy ludziom za pomocą psychomagii. Psychomagia nie jest magią w naszym rozumieniu - to połączenie psychoanalizy z rytuałem, który ma pomóc ludziom w życiowych problemach na poziomie podświadomości.

Jodorowsky opisuje sposób w jaki postrzega rzeczywistość - dla niego świat ma wiele wymiarów, płaszczyzn przez które przenikamy i możemy wpływać jeśli ćwiczymy naszą samoświadomość - możemy wpływać na sny, ale też nasze życie na jawie. Filozofia jaką wyznaje Alejandro jest fascynująca i łatwo można do niej odnieść się w prawdziwym życiu. Wierzy on w potęgę ludzkiego umysły, wyobraźni, miłości, ale też poczucia humoru.
Bardzo ciekawe są także historie, które opisuje Jodorowsky, wszystko brzmi niczym niesamowita, głęboka i uduchowiona przygoda pełna magii i tajemnic. Nawet jeżeli nie wszystko brzmi wiarygodnie, samo ich śledzenie i wnioski do jakich prowadzą są intrygujące.

To niesamowicie wciągająca i inspirująca książka napisana bardzo lekkim i przyjemnym językiem. Prowokuje do myślenia, medytacji i kontemplacji nad własnym istnieniem i otaczającą rzeczywistością, oraz pomaga pozytywniej patrzeć na świat.

https://www.facebook.com/Szmyrgol/photos/a.149541089782650/780288390041247/

Poznałem już Jodorowsky'ego od strony filmowej, komiksowej, to teraz postanowiłem zapoznać się z jego książkami. Psychomagia gwoli ścisłości jest po części zbiorem wywiadów z Jodorowsky'm na przestrzeni lat jak i poradnikiem jego autorstwa. To świetna pozycja, aby bliżej poznać postać legendarnego artysty i lepiej zrozumieć jego twórczość i inspiracje.

Jodorowsky dużo...

W końcu postanowiłem zapoznać się z twórczością H.G. Wellsa, jednego z pionierów literatury science-fiction. Na początek wybrałem dzieło, które konceptualnie wydawało mi się najciekawsze - Wyspa doktora Moreau, która doczekała się ślicznego wydania od Vesper.

Zawsze mam małe obawy względem dzieł literatury pochodzących jeszcze z XIX wieku - spora część z nich siłą rzeczy się zestarzała i już nie robi takiego wrażenia. Na szczęście nie Wyspa doktora Moreau, która okazuje się zaskakująco świeżym, ponadczasowym dziełem.

Uwielbiam sam pomysł na historię - pewien rozbitek trafia na wyspę, na której szalony naukowiec krzyżuje najróżniejsze gatunki zwierząt, aby jak najbardziej zbliżyć je do ludzi, tworząc tym samym społeczeństwo w którym jest panem i władcą. Jest to połączenie Jądra ciemności z Frankensteinem. Książka posiada zaskakująco szybkie i dynamiczne tempo. Wells nie marnuje czasu dłużyzny, eskpozycje, czy melodramaty, bardzo szybko trafiamy na tytułową wyspę i podziwiamy szalony świat doktora Moreau. Wszelkie postacie, w tym zwierzoludzie, mają wystarczająco sporo charakteru, niuansów, aby nas zaintrygować.
Historia bardzo dobrze operuje suspensem i napięciem, cały czas panuje poczucie niepewności, zagrożenia i zaszczucia. Wells też nie unika szczegółowych opisów, także szczególnie brutalnych i niepokojących. Dobrze to działa jako horror, na granicy body horroru. Jednocześnie wplata tu sporo interesujących, do dziś aktualnych obserwacji na temat różnic między ludźmi, a zwierzętami, co definiuje o naszym człowieczeństwie, jak struktury społeczne na nas wpływają, porusza też temat kompleksu boga, ewolucji, poczucia moralności, etyki i wrodzonego instynktu człowieka.

Samo wydanie Vesper jest kapitalne - fantastyczny klimat budują klasyczne, ręcznie malowane ilustracje Giuseppe Garibaldi Bruno, sztywna, beżowa okładka, lekko żółte kartki papieru - bardzo ładnie imituje stare wydanie książki. Klasyka literatury science-fiction, którą do dziś świetnie się czyta. Gorąco polecam!

https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=pfbid0spntx8fZcEvfANPPUMpwLvBiumB8FqSoPaTavMZFphvyPAHBQT7aTtrg9MmLiX4al&id=120335712703188

W końcu postanowiłem zapoznać się z twórczością H.G. Wellsa, jednego z pionierów literatury science-fiction. Na początek wybrałem dzieło, które konceptualnie wydawało mi się najciekawsze - Wyspa doktora Moreau, która doczekała się ślicznego wydania od Vesper.

Zawsze mam małe obawy względem dzieł literatury pochodzących jeszcze z XIX wieku - spora część z nich siłą rzeczy...

Książki Tolkiena regularnie opowiadały o odwiecznej walce dobra ze złem, nadciągających zmianach i istocie podróży. W Powrocie Króla doszedł do wspaniałej konkluzji. Ogólnie Tolkien opowiadał o niekończącej się walce człowieka z pokusami i pragnieniem władzy, co w tym przypadku symbolizuje Jedyny Pierścień. Przez tysiąclecia w Śródziemi cywilizacje padały, lub nie mogły dopiąć konfliktu z Sauronem, przez swoje słabości, podziały i zawiść. Tutaj w końcu dochodzimy do konkluzji w której to ludzkość w wypiera się pokusy, porzuca dawne urazy i jednoczy się przeciwko wspólnemu zagrożeniu. Konflikt ten pozostawia po sobie wielkie zgliszcza, śmierć wielkich władców, aby po nich zapanował nowy łat. Świetnie tutaj Tolkien stworzył paralele między 2 królestwami ludzi - Gondoru i Rohanu, które tracą swoich władców, zdobywają nowych i powstaje nierozerwalny sojusz między nimi.
Jeszcze piękniejsza jest konkluzja podróży Drużyny Pierścienia. Tolkien od czasu Hobbita prowadził piękną narrację na temat istoty podróży - przygoda do każdego przyjdzie, być może wbrew jego własnej woli. Przygoda podczas której każdy musi odkryć się na nowo i dokonać wielkich czynów - mogą to być epickie heroiczne dokonania w boju, albo z pozoru niewielki, ludzki gest - każdy pociągnie za sobą konsekwencje i doprowadzi do czegoś większego. Podróż czas doprowadza człowieka do końca, aby mógł wrócić do miejsca w którym zaczął. A czasami podróż zostaje w człowieku nadal, zmienia go nieodwracalnie i sprawia że przestaje się już czuć sobą nawet po powrocie do domu. Przygoda trwa nadal i prowadzić go może w nieznany kierunek, do którego nie udał się jeszcze nikt wcześniej. Pięknie to rezonuje z samą istotą książek Tolkiena i ich statusem - to niekończąca się przygoda, która nas wciąga i pragnie nas do dalszego kontynuowania, poznawania kolejnych zakamarków w innych książkach, notatkach, rękopisach, które są odkrywane nawet pod długich dekadach.

https://www.facebook.com/Szmyrgol/posts/pfbid0xZ1eDGa3K2ihXrtHbUwQRAYCi9gG8fQ2X3zcmop2vZSWqEv297LEnKzvK5pY9bGMl

Książki Tolkiena regularnie opowiadały o odwiecznej walce dobra ze złem, nadciągających zmianach i istocie podróży. W Powrocie Króla doszedł do wspaniałej konkluzji. Ogólnie Tolkien opowiadał o niekończącej się walce człowieka z pokusami i pragnieniem władzy, co w tym przypadku symbolizuje Jedyny Pierścień. Przez tysiąclecia w Śródziemi cywilizacje padały, lub nie mogły...