Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Oklepany schemat, ale nieźle napisany.

Oklepany schemat, ale nieźle napisany.

Jest lepiej, fajny pomysł, akcja toczy się wartko, Mortka nadal naiwny, ale już nie jest taką pierdołą.

Jest lepiej, fajny pomysł, akcja toczy się wartko, Mortka nadal naiwny, ale już nie jest taką pierdołą.

Kolejny przeciętny kryminał z prostymi bohaterami, prostą i momentami głupią fabułą.

Kolejny przeciętny kryminał z prostymi bohaterami, prostą i momentami głupią fabułą.

Fighterem trzeba być by zdzierżyć tego potworka. Parę razy chciałem odklepać i rzucić to coś w kąt, ale dałem radę i przetrwałem. Przegrałem jednak na punkty.

Fighterem trzeba być by zdzierżyć tego potworka. Parę razy chciałem odklepać i rzucić to coś w kąt, ale dałem radę i przetrwałem. Przegrałem jednak na punkty.

Takie to jakoś bezpłciowe. Fabuła miałka, kolekcja gamoni w głównych rolach i zdecydowanie mało zabawne. Plus za Robcia.

Takie to jakoś bezpłciowe. Fabuła miałka, kolekcja gamoni w głównych rolach i zdecydowanie mało zabawne. Plus za Robcia.

Ocena troszkę zawyżona, ale sentyment zwyciężył. To nadal lekkie i przyjemne czytadełko.

Ocena troszkę zawyżona, ale sentyment zwyciężył. To nadal lekkie i przyjemne czytadełko.

Chyba pierwsza powieść z cyklu, która wzbudziła u mnie odrobinę zainteresowania. Taką maluteńką bo emocje nadal jak na grzybach.

Chyba pierwsza powieść z cyklu, która wzbudziła u mnie odrobinę zainteresowania. Taką maluteńką bo emocje nadal jak na grzybach.

Trochę lepiej, ale tylko trochę. Cały czas ten sam schemat, mało rozgarnięci bohaterowie, a o wszystkim i tak decyduje przypadek.

Trochę lepiej, ale tylko trochę. Cały czas ten sam schemat, mało rozgarnięci bohaterowie, a o wszystkim i tak decyduje przypadek.

Trzecie spotkanie z pracownikami departamentu q i niestety nadal jest szaro, buro i ponuro. Brak napięcia, bohaterowie nijacy i momentami głupi. A potencjał był na całkiem fajną historię.

Trzecie spotkanie z pracownikami departamentu q i niestety nadal jest szaro, buro i ponuro. Brak napięcia, bohaterowie nijacy i momentami głupi. A potencjał był na całkiem fajną historię.

Esencją kryminału jest, że czytelnik stara się odgadnąć kto stoi za zbrodnią, poznać motywy sprawcy itp. Tutaj znamy od początku tożsamość przestępców co niestety niweczy całą frajdę z czytania.

Esencją kryminału jest, że czytelnik stara się odgadnąć kto stoi za zbrodnią, poznać motywy sprawcy itp. Tutaj znamy od początku tożsamość przestępców co niestety niweczy całą frajdę z czytania.

Słabe to i nijakie. Sposób narracji niweczy wszelkie emocje i niszczy napięcie. Od początku wiadomo kto i czemu. Zobaczymy jak będzie dalej.

Słabe to i nijakie. Sposób narracji niweczy wszelkie emocje i niszczy napięcie. Od początku wiadomo kto i czemu. Zobaczymy jak będzie dalej.

Typowy zapełniacz czasu, schemat goni schemat, kalka kalkę, a o wszystkim i tak decyduje przypadek.

Typowy zapełniacz czasu, schemat goni schemat, kalka kalkę, a o wszystkim i tak decyduje przypadek.

Niby królowa, a emocje jak na grzybach. Nuda. Aha jak ktoś mi wytłumaczy końcówkę będę wdzięczny.

Niby królowa, a emocje jak na grzybach. Nuda. Aha jak ktoś mi wytłumaczy końcówkę będę wdzięczny.

Absolwent prześwietnej akademii św. oficjum ponownie na tropach zła maści wszelakiej. Masz problem? "Nasz uniżony sługa" nie zawaha się przed niczym i rozwiąże go na swój oryginalny sposób.

Absolwent prześwietnej akademii św. oficjum ponownie na tropach zła maści wszelakiej. Masz problem? "Nasz uniżony sługa" nie zawaha się przed niczym i rozwiąże go na swój oryginalny sposób.

Młode lata Mordimera i o dziwo "nasz uniżony sługa" jest całkiem sympatyczną osobą. Jeżeli chce się poznać odpowiedź na pytania co i kto ukształtował przyszły bicz boży i młot na czarownice to jest to pozycja obowiązkowa.

Młode lata Mordimera i o dziwo "nasz uniżony sługa" jest całkiem sympatyczną osobą. Jeżeli chce się poznać odpowiedź na pytania co i kto ukształtował przyszły bicz boży i młot na czarownice to jest to pozycja obowiązkowa.

Jak Mordimer został Mordimerem? Kim była jego matka? Skąd się wziął w inkwizytorium? Kilka nowych pionków na szachownicy i jeszcze więcej tajemnic.

Jak Mordimer został Mordimerem? Kim była jego matka? Skąd się wziął w inkwizytorium? Kilka nowych pionków na szachownicy i jeszcze więcej tajemnic.

Inkwizytor Mordimer Madderdin znowu przeciwko heretykom, czarownicom i demonom. Ciągle pije, ciągle zabawia sie z dziwkami, ale jak się weźmie do roboty to płoną stosy. I na deser zakończenie ...

Inkwizytor Mordimer Madderdin znowu przeciwko heretykom, czarownicom i demonom. Ciągle pije, ciągle zabawia sie z dziwkami, ale jak się weźmie do roboty to płoną stosy. I na deser zakończenie ...

Uwaga, "wasz uniżony sługa" zaczyna okazywać ludzkie cechy! Nadal jest podły i nikczemny, nadal jest religijnym fanatykiem, ale gdzieś tam nieśmiało pojawia się odrobina moralności.

Uwaga, "wasz uniżony sługa" zaczyna okazywać ludzkie cechy! Nadal jest podły i nikczemny, nadal jest religijnym fanatykiem, ale gdzieś tam nieśmiało pojawia się odrobina moralności.

Opętany fanatyk, mający swoisty kodeks honorowy inkwizytor Mordimer ponownie w akcji. W sumie nie wiem dlaczego, ale ja tę kreaturę polubiłem.

Opętany fanatyk, mający swoisty kodeks honorowy inkwizytor Mordimer ponownie w akcji. W sumie nie wiem dlaczego, ale ja tę kreaturę polubiłem.